Aluminijum sulfat
| |
| Nazivi | |
|---|---|
| IUPAC nazivs
Aluminijum sulfat
heksahidrat | |
| Identifikacija | |
3D model (Jmol)
|
|
| ChemSpider | |
| ECHA InfoCard | 100.030.110 |
| EC broj | 233-135-0 |
| E-brojevi | E520 (regulator kiselosti, ...) |
| MeSH | Aluminium+sulfate |
| RTECS | BD1700000 |
| UNII | |
| |
| |
| Svojstva | |
| Al2(SO4)3·16H2O | |
| Molarna masa | 342,15 g/mol (анхидрована со) |
| Agregatno stanje | bela kristalna supstanca |
| Gustina | 2,672 g/cm³, основно |
| Tačka topljenja | 770 °C raspada se |
| 870 g/L | |
| Srodna jedinjenja | |
Drugi katjoni
|
galijum-sulfat magnezijum-sulfat |
Ukoliko nije drugačije napomenuto, podaci se odnose na standardno stanje materijala (na 25°C [77°F], 100 kPa). | |
| Reference infokutije | |
Aluminijum sulfat je dosta zastupljen u hemijskoj industriji. Koristi se za proizvodnju papira, prečišćavanje vode za piće i prečišćavanje otpadnih voda.
Veoma je efektivan u ubijanju Španskih puževa.
Dobijanje[uredi | uredi izvor]
Aluminijum sulfat se može dobiti rastvaranjem aluminijum hidroksida, Al(OH)3, u sumpornij kiselini, H2SO4 Ta reakcija se odvija na sledeći način:
2Al(OH)3 + 3H2SO4 + 10H2O → Al2(SO4)3·16H2O
Osobine[uredi | uredi izvor]
| Osobina | Vrednost |
|---|---|
| Particioni koeficijent[3] (ALogP) | -10,7 |
| Rastvorljivost[4] (logS, log(mol/L)) | -2,2 |
| Polarna površina[5] (PSA, Å2) | 351,0 |
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Li Q, Cheng T, Wang Y, Bryant SH (2010). „PubChem as a public resource for drug discovery.”. Drug Discov Today. 15 (23-24): 1052—7. PMID 20970519. doi:10.1016/j.drudis.2010.10.003.
- ^ Evan E. Bolton; Yanli Wang; Paul A. Thiessen; Stephen H. Bryant (2008). „Chapter 12 PubChem: Integrated Platform of Small Molecules and Biological Activities”. Annual Reports in Computational Chemistry. 4: 217—241. doi:10.1016/S1574-1400(08)00012-1.
- ^ Ghose, A.K.; Viswanadhan V.N. & Wendoloski, J.J. (1998). „Prediction of Hydrophobic (Lipophilic) Properties of Small Organic Molecules Using Fragment Methods: An Analysis of AlogP and CLogP Methods”. J. Phys. Chem. A. 102: 3762—3772. doi:10.1021/jp980230o.
- ^ Tetko IV, Tanchuk VY, Kasheva TN, Villa AE (2001). „Estimation of Aqueous Solubility of Chemical Compounds Using E-State Indices”. Chem Inf. Comput. Sci. 41: 1488—1493. PMID 11749573. doi:10.1021/ci000392t.
- ^ Ertl P.; Rohde B.; Selzer P. (2000). „Fast calculation of molecular polar surface area as a sum of fragment based contributions and its application to the prediction of drug transport properties”. J. Med. Chem. 43: 3714—3717. PMID 11020286. doi:10.1021/jm000942e.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Holleman A. F.; Wiberg E. (2001). Inorganic Chemistry (1st izd.). San Diego: Academic Press. ISBN 0-12-352651-5.
- Housecroft, C. E.; Sharpe, A. G. (2008). Inorganic Chemistry (3. izd.). Prentice Hall. ISBN 978-0-13-175553-6.
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
| Državne | |
|---|---|
| Ostale | |
