Anima i animus
Anima je, u Jungovoj analitičkoj psihologiji, arhetip društvenog života i ženskosti u nesvesnom kod muškarca, stečen kroz istorijsko iskustvo odnosa muškaraca sa ženama, ali i kao individualni sadržaj, razvijen kroz proces individuacije. Ženski princip – anima nalazi se u svakom muškarcu. Ona obuhvata i personifikuje materinski Eros, odnosno psihičke kvalitete kao što su intuicija, slutnja, ćudljivost, sklonost iracionalnom.[1]
Animus je arhetip muškog lika u nesvesnom delu ličnosti žena, stečen kroz istorijsko iskustvo žena u odnosima sa muškarcima, ali i kroz proces individuacije konkretne ličnosti. U psihodinamskoj teoriji K. Junga muški aspekt ženske ličnosti koji nastaje akumuliranim iskustvom žena u odnosima sa muškarcima. On posreduje između svesnog „Ja” žene i njoj nepoznate vlastite unutrašnjosti, njenog ličnog i kolektivnog nesvesnog.[1]
Izvori[uredi | uredi izvor]
- ^ a b Ovaj članak ili njegov deo izvorno je preuzet iz Rečnika socijalnog rada Ivana Vidanovića uz odobrenje autora.