Bariton
| Vrste glasa |
|---|
| Ženski |
| Muški |
Bariton je tip muškog glasa koji se nalazi između basa i tenora. On je najčešći muški glas.[1] Originalno sa Grčkog βαρυτονος, znači duboko (ili teško) zvučna muzika za ovaj glas obično pisana u rasponu od drugog F ispod malog C do F iznad srednjeg C (tj. F2-F4) u operskoj muzici, iako može biti proširen u bilo koji kraj. On je jedna oktava niže meco-sopran vokalnog ranga kod žena i nekih muškaraca.
Pojam bariton je prvi put upotrebljen u petnaestom veku, u vreme petoglasja i šestoglasja, kada je strardanizovano četvoroglasje, baritonova deonica je isuštena, pa su pevači s urođenim baritonom bili primorani da se priklone ili basu ili tenoru.[1]
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b Mišić, Milan, ur. (2005). Enciklopedija Britanika. A-B. Beograd: Narodna knjiga : Politika. str. 108. ISBN 86-331-2075-5.
