Bečki valcer

Reč valcer potiče od nem. walzen što znači „kotrljati, okretati, kliziti”. Bečki valcer je nastao u bečkim četvrtima i alpskim regijama Austrije. Izvori su mu u folklornim plesovima austrijskih seljaka. Pojavio se u 17. veku, a u 18. veku je bio masovno prihvaćen od austrijskog plemstva. U Engleskoj se prvi zapisi o valceru javljaju 1801. godine, a zbog strogog engleskog morala, valcer je bio prihvaćen u sporijem i laganijem ritmu. Osnovni koraci su se lako i brzo učili, pa je valcer bio izložen kritikama dvorskih majstora plesa. Takođe je bio moralno kritkovan zbog preblizog i prisnog držanja i brzih okreta.

Opis Bečkog valcera[uredi | uredi izvor]

Bečki valcer se igra još od 1765. godine. Potiče od austrijske narodne igre, umerenog tempa, zvane lendler. Iz alpskih krajeva proširio se na Nemačku i Francusku, gde je bio omiljen na početku 19. veka, kada je počeo ulaziti i u umetničku muziku. Iz Lendlera se razvio valcer, koji je i danas omiljen medu plesačima.

Pleše se u paru i spada u grupu standardnih plesova. Muzika je 3/4 i 3/8 takta, oko 54-60 taktova u minutu. Izmedu muzičkog ritma, i ritma u igri parova, javlja se karakterističan kontakt između trodelnosti takta i dvodelnosti ritmičke osnove igračkih pokreta, jer za izvršenje jedne propisane figure potrebna su dva takta muzike.

Valcer se može naučiti brzo i lako, samo se mora dosta vežbati. Da bi se to postiglo potrebno je da se dobro izuči osnovni korak, pa tek onda pristupiti učenju desnog okreta. Tek kada je i to uvežbano treba nastaviti sa učenjem levog okreta. Becki valcer je jedan od najpopularnijih i najlepših plesova. Zanos ritma i inercije pokreće plesače, ali i publiku. Godine 1953. uvršten je među takmičarske plesove u kategoriju standardnih plesova.

Držanje u plesu nije toliko zatvoreno i partneri ne stoje striktno jedan ispred drugog. Muškarac svoju levu ruku drži malo niže i dalje nego u drugim standardnim plesovima, kao na primer u engleskom valceru ili sloufoksu.

Dizanje i spuštanje tela treba precizno uskladiti sa nagibom tako da se dobije umereno talasanje.

Bečki valcer je ples koji se u današnjem obliku igra najduže. Podrazumeva se da svi treba da znaju da igraju bečki valcer, jer je to deo opšte kulture i obrazovanja svakog čoveka. Posebnu slavu su mu doneli kompozitori Štraus. Komponovali su i srpski valcer.

U Beču je to i danas svojevrstan brend, jer od jeseni pa do proleća počinje sezona balova što donosi značajan prihod od turizma, meren desetinama miliona dolara. U Beču postoji tradicija da se u ponoć nove godine igra u ritmu valcera.

Osnovni koraci[uredi | uredi izvor]

Osnovni korak u stranu, osnovni korak napred-nazad, osnovni korak u krug, desni okret, levi okret, desni okret u mestu, levi okret u mestu.

Ovo su osnovni koraci i figure koji se uče u svim plesnim školama i svi ih uglavnom znaju. Koraci su jednostavni za učenje ali zbog brzine dosta zahtevni za izvođenje, tako da veliki broj ljudi zapravo nepravilno pleše i plesanje bečkog valcera im pradstavlja napor a ne uživanje.

Ključ uspeha u plesanju bečkog valcera je u dobro pokazanoj i uvežbanoj tehnici izvođenja osnovnog koraka.

Ukoliko se pravilno savladaju osnovni koraci i nauči intenzivno okretanje, a da vam se ne zavrti u glavi, onda plesanje bečkog valcera stvara neponovljiv osećaj uživanja.