Bitka kod Arkole
| Bitka kod Arkole | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Deo Francuskih revolucionarnih ratova | |||||||
 Bitka kod Arkole | |||||||
| |||||||
| Sukobljene strane | |||||||
 Prva francuska republika |
 Habsburška monarhija | ||||||
| Komandanti i vođe | |||||||
| Napoleon Bonaparta | Jozef Alvinci | ||||||
| Jačina | |||||||
| 18.000[1] | 30.000[1] | ||||||
| Žrtve i gubici | |||||||
| 4.500[1] | 6.000[1] | ||||||
Bitka kod Arkole odigrala se 15-17. novembra 1796. godine u varošici Arkole (blizu Verone) između Prve Francuske Republike i Austrije. Bila je deo Francuskih revolucionarnih ratova, i predstavlja jednu od prvih pobeda mladog generala Napoleona Bonaparte.[1]
Pozadina[uredi | uredi izvor]
Dok je opsedao austrijsku tvrđavu u Mantovi novembra 1796, Napoleon se našao u kritičnom položaju, suočen sa približavanjem nadmoćnije austrijske vojske, koja je krenula da razbije opsadu. Napoleon je doneo smelu odluku da se sa glavninom baci u pozadinu protivnika. I dok je austrijski feldmaršal Alvinci sa oko 30.000 ljudi krenuo ka Veroni, Bonaparta je sa 18 000 pošao iz Verone da ga preko San Bonifača napadne iz pozadine.[1]
Bitka[uredi | uredi izvor]
Ujutru, 15. novembra Napoleon je prešao reku Adiđe kod Ronka na podignutom plovećem mostu. Divizija Masena zauzela je Belfjore, ali divizija Ožro bezuspešno je napadala most kod Arkole. Uzaludno je i Bonaparta jurišao na čelu divizije sa zastavom u ruci. Arkole je zauzeto tek kada ga je brigada Gijea obuhvatila sa juga, prešavši prethodno Adiđe kod Albareda. Ali, do kraja dana Francuzi su ipak odbačeni na desnu obalu reke protivnapadom Alvincija koji se okrenuo na jug. Zadržali su samo mostobran kod Ronka. Idućeg dana ponovni napad završio se istim rezultatom. Francuzi su se uveče opet našli na desnoj obali Adiđa. Otpor Austrijanaca slomljen je trećeg dana oko 15 časova, tek kada je Ožro na improvizovanom mostu prešao reku Alpone blizu njenog ušća i napao Arkole s juga. Alvinci se povukao na Vičencu.
Posledice[uredi | uredi izvor]
Ovom pobedom Napoleon Bonaparta slomio je treći pokušaj Austrijanaca da deblokiraju Mantovu. Austrijanci su izgubili preko 6.000 ljudi (2.070 mrtvih i ranjenih, preko 4.000 zarobljenih) i 11 topova, a Francuzi oko 4.500 ljudi, među njima i 10 generala.[1]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b v g d đ e Nikola Gažević, Vojna enciklopedija (tom 1), Vojnoizdavački zavod, Beograd (1970), str.411
Izvori[uredi | uredi izvor]
- Nikola Gažević, Vojna enciklopedija (tom 1), Vojnoizdavački zavod, Beograd (1970), str.411
| Normativna kontrola: Državne |
|---|
