Bitka kod Eretrije
 | Ovaj članak sadrži spisak literature, srodne pisane izvore ili spoljašnje veze, ali njegovi izvori ostaju nejasni, jer nisu uneti u sam tekst. |
| Bitka kod Eretrije | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Deo Peloponeskog rata | |||||||
 Položaj Eretrije na Eubeji | |||||||
| |||||||
| Sukobljene strane | |||||||
| Sparta | Atina | ||||||
| Komandanti i vođe | |||||||
| Agesandrida | Timohar | ||||||
| Jačina | |||||||
| 8000 | 11.000 | ||||||
| Žrtve i gubici | |||||||
| 1100 | 4000+ | ||||||
Bitka kod Eretrije vođena je 411. godine p. n. e. između spartanske i atinske vojske. Deo je Peloponeskog rata, a završena je pobedom Sparte.
Uvod[uredi | uredi izvor]
Godine 411. p. n. e. u Atini je izvršen Oligarhijski prevrat. Vlast su preuzela petorica proedra čiji je zadatak bio da imenuju Veće od 400 članova koje bi upravljalo Atinom. Dolazak Alkibijada na čelo atinske flote na Samosu doveo je do pobuna u Atini protiv vladavina Veća. Oligarsi su ponudili Spartancima mir, ali su njihovi predlozi odbijeni. Neposredno pred početak pregovora između dveju suprotstavljenih strana u Atini, kod Salamine se pojavila lakedemonska eskadra koja je izazvala kratkotrajnu paniku u gradu.
Bitka[uredi | uredi izvor]
Lakedemonska flota brojala je 42 broda pod komandom Agesandride. Oplovila je Sunion i odjedrila u Orop. Atinjani su poslali 36 brodova pod komandom Timohara u Eretriju gde su bili prinuđeni na borbu. U bici su doživeli poraz. Nakon bitke kod Eretrije, protiv Atinjana se pobunila cela Eubeja sem Oropa na severu koji je bio naselje atinskih kleruha.
Posledice[uredi | uredi izvor]
Bitka kod Eretrije otkucala je poslednji čas oligarsima. Skupština koja je zasedala u Pniksu donela je odluku o smenjivanju Veća 400 i izglasala da se državna uprava preda u ruke telu sastavljenom od svih onih koji sebi mogu pribaviti naoružanje. Novo telo nosilo je naziv "Skupština pet hiljada". Naimenovani su zakonodavci čiji je cilj bio da izrade ustav, a sve plate za državne službe bile su ukinute.
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Izvori[uredi | uredi izvor]
- Istorija Grčke do smrti Aleksandra Velikog - Džon Bagnel Bjuri, Rasel Migs (529-530)
