Bitka kod Sarmina
 | Ovaj članak sadrži spisak literature, srodne pisane izvore ili spoljašnje veze, ali njegovi izvori ostaju nejasni, jer nisu uneti u sam tekst. |
| Bitka kod Sarmina | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Deo Krstaških ratova | |||||||
 | |||||||
| |||||||
| Sukobljene strane | |||||||
|
Kneževina Antiohija Grofovija Edesa | Seldžučko carstvo | ||||||
| Komandanti i vođe | |||||||
|
Ruđer od Salerna Balduin I Jerusalimski | Bursuk ibn Bursuk Hamadana | ||||||
| Jačina | |||||||
| 10.700 | nepoznati | ||||||
| Žrtve i gubici | |||||||
| mali | veliki | ||||||
Bitka kod Sarmina odigrala se 14. septembra 1115. godine između krstaške vojske grofovije Edese i kneževine Antiohije sa jedne i Seldžučkog carstva sa druge strane. Bitka je deo krstaških ratova i završena je pobedom hrišćana.
Uvod[uredi | uredi izvor]
Bursuk ibn Bursuk Hamadana je pokrenuo pohod na hrišćane po naređenju sultana Muhameda I koji je zahtevao da se stalno pokreće džihad protiv krstaških država. Zemljotres koji je 1114. godine pogodio kneževinu Antiohiju dodatno je oslabio krstašku državu koja je bila izložena napadu. Ruđer od Salerna je morao popravljati oštećene tvrđave na istočnoj granici. Tamo je doznao za pohod koji spremaju Turci.
Nastojeći da stekne prednost, Ruđer je na seldžučku teritoriju poslao brojne špijune. Iskoristivši tradicionalne turske međusobne sukobe, Ruđer je na svoju stranu privukao Il Gazija, Tugtigina i evnuha Lalu. Istovremeno je potražio pomoć od jerusalimskog kralja Balduina koji se odazvao pozivu i stigao u Antiohiju sa kontingentom vojske.
Bitka[uredi | uredi izvor]
Kada je Bursuk stigao u blizinu grada Šazara i saznao da je krstaška vojska gotovo jednaka njegovoj, odlučio se povući bez borbe. To su hrišćani shvatili kao završetak pohoda, pa su se vratili kućama. Međutim, kada je saznao za povlačenje krstaša, Bursuk je ponovo pokrenuo pohod. Do bitke je došlo kod mesta Tel Danit, u blizini Sarmina. Krstaši su odneli veliku pobedu i osvojili turski logor. Nakon ove pobede za duže vreme je otklonjena opasnost od Turaka po Anadoliju.
Pobeda u ovoj bici donela je Ruđeru od Salerna ogromnu slavu kakvu do tada niko od krstaških vođa nije imao. Jedino će kasnije Ričard Lavlje Srce, engleski kralj moći da mu se približi. Kod mesta Tel Danit će se nekoliko godina kasnije odigrati još jedna bitka u kojoj će pobedu ponovo odneti krstaši.
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Fajfrić, Željko (2006). Istorija krstaških ratova. Sremska Mitrovica: Tabernakl. ISBN 978-86-85269-05-9.