Blue Öyster Cult
| Blue Öyster Cult | |
|---|---|
 | |
| Muzički rad | |
| Aktivni period | 1967—danas |
| Mesto osnivanja | Long Ajlend, Njujork,  SAD |
| Žanr | rok, hard rok, hevi metal, progresivni rok, psihodelični rok |
| Izdavačka kuća | Columbia Records, CMC International |
| Članovi | |
| Sadašnji članovi | Erik Blum Donald „Bak Darma“ Rozer Alen Lanir Džo Bušard Albert Bušard |
| Ostalo | |
| Veb-sajt | blueoystercult.com |
Blue Öyster Cult (transkr. Blu ojster kalt) američka je rok i hard rok grupa osnovana 1967. U početku je grupa figurirala kao progresivni rok bend. Nakon nekoliko uspešnih albuma objavljenih 70-ih godina, popularnost grupe je počela da opada pred najezdom novih i ambicioznih hevi metal grupa. Grupa je poznata po hitovima kao što su: „(Don't Fear) The Reaper“, „Burnin' for You“, „Godzilla“, „Cities on Flame with Rock and Roll“, „Veteran of the Psychic Wars“, „Astronomy“, „This Ain't the Summer of Love“. Albumi benda prodati su širom sveta u preko 24 000 000 primeraka, od čega 7 000 000 u SAD.
Karijera[uredi | uredi izvor]
Počeci[uredi | uredi izvor]
Počeci grupe sežu u kasne 60-godine i vezani su za Long Ajlend (Njujork). Bubnjar Albert Bušard i gitarista Bak Darma su u to vreme zajedno studirali na koledžu -{Clarkson-} i svirali u grupi Disciples. Bušard je takođe bio član grupe The Lost and Found, gde je upoznao Erika Bluma, budućeg pevača i gitaristu grupe „Blu ojster kalt“. Tokom jednog boravka u Čikago, Bušard je upoznao pesnikinju, umetnicu i buduću pank pevačicu Peti Smit. U međuvremenu, Bak Darma se sprijateljio sa Sendijem Perlmanom, urednikom u to vreme uticajnog rok časopisa Crawdaddy te sa Ričardom Melcerom. Po povratku iz Čikaga, Bušard je oformio bend Soft White Underbelly. Perlman i Melcer su figurirali kao producenti i menadžeri grupe, te kao tekstopisci i kompozitori.
Sedamdesete[uredi | uredi izvor]
U grupu su ubrzo došli klavijaturista Alen Lanir, pevač i gitarista Erik Blum i Bušardov mlađi brat Džo kao basista. Loše kritike nakon prvog njujorškog koncerta na otvorenom naterale su članove grupe da počnu tragati za novim imenom, pa je bend nazvan „Oaksaka“, a potom „Stok for rest“. Snimili su i jedan album za izdavačku kuću Elektra Records, ali taj album nikada nije bio objavljen. Krajem 1970. potpisali su ugovor sa kućom Columbia Records, što se kasnije ispostavilo kao dobar potez. Debitantski album pod nazivom Blue Öyster Cultobjavljen je 1972, nakon čega je i naziv grupe promenjen u Blu ojster kalt. Većinu pesama na albumu napisali su Perlman i Melcer. Perlman je radio kao koproducent sa Muri Kragmenom. Ovaj tim iza scene je ostao nepromenjen više od jedne decenije. U ovom periodu usvojen je i logo benda, crni simbol Kronosa ili Saturna na beloj površini. Takva mitološki bazirana ikonografija će biti kopirana od strane velikog broja budućih hevi metal bendova. Bend je nastupao na koncertima kao predgrupa Alis Kupera rane 1970. godine. U vremenu između turneja, bedn je snimio jedan broj albuma, Tyranny and Mutation i Secret Treaties. Uživo snimak On Your Feet or On Your Knees objavljen je februara 1975. godine. Album iz 1976. godine, Agents of Fortune, sadrži naizgled zlonamerne poruke, u pesmi „(Don't Fear) The Reaper“. Ovu pesmu neki kritičari su proglasili kao samoubilačku poruku. Ipak, do jeseni 1976. godine album je prodat u više od milion kopija, i zadržavao se na top-listama u periodu od 35 nedelja. Bend je pratio uspeh albuma Agents of Fortune koji se proširio i na album Spectres, izdat kasne 1970. godine. Pesma koju je napisao Rozer, „Godzilla“, postala je svetski hit. Tokom turneje za snimljene albume bend je pratio i toliko jak laserski šou i spektakl na nastupima da su se pojavile priče kako su neki fanovi oslepeli na njihovim koncertima. Ta tehnologija je koštala blizu polovine miliona dolara, a neke koncertne arene nisu dozvoljavale instalacije laserske opreme. Bend je kasnije odustao od laserske tehnologije. Ubrzo je izašao još jedan album uživo, Some Enchanted Evening, nakon čega je bend otputovao u Kaliforniju, na snimanje novog studijskog albuma. Album Mirrors, izdat juna 1979. godine, bio je prvi album koji nisu producirali Perlman i Kregman. Bend je nastupao sa Blek Sabatom nekoliko puta u turneji pod nazivom „Black and Blue-“ (crno i plavo), kada je nastao koncertni film pod nazivom „Burnin' for You“.
Osamdesete[uredi | uredi izvor]
Nakon ovoga, stvari su počele da idu nizbrdnom putanjom. Bubnjar Albert Bušard se nije pojavio na turnetiji po Engleskoj; zamenio ga je Rik Dauni. Većina koncerata snimljeno je za novi album uživo, Extraterrestrial Live, objavljen 1982. godine, kao i The Revolution by Night, oktobra 1983. godine. Rik je napustio bend 1985. godine nakon čega su usledile nove promene unutar benda. U doba snimanja albuma Club Ninja, 1986. godine, bend su napustili i Džo Bušard i Alen Lanir. Album Imaginos, izdat 1988. godine bi trebalo da bude poslednji studijski album. Tema albuma istražuje ideju da su tzv. tajanstvene snage izazvale Prvi svetski rat. Ovaj album će na kraju bito označen od mnoštva fanova kao solo projekat Alberta Bušarda. Bušard se na kratko vratio postavi benda tokom 1985. godine, kao i Alen Lanir na trajno sledeće godine. Ali originalni bubnjar je ponovo prekinuo odnose sa bivšim članovima benda, kao i dugogodišnjim producentom Perlmanom. Pretpostavlja se da postoji veza između teme sa albuma Imaginos i radova pisca naučne fantastike iz ranog 20. veka (Hauard Filips Lovkraft), kao i veza sa horor piscem Stivenom Kingom. Kada je King pokušao da dobije dozvolu za korišćenje pesme „(Don't Fear) The Reaper“ za muzičku temu njegove mini-serije „The Stand“, ugovorni spor rezultovao je albumom Cult Classic iz 1994. godine, koji je bio kompilacija prerađenih hitova benda. Promene u sastavu benda sredinom osamdesetih godina rezultovale su dugo nerešenim ugovornim problemima sa izdavačkom kućom. Tokom devedesetih godina bend je gotovo neprekidno imao turneje za punih 11 godina.
Nasleđe[uredi | uredi izvor]
Zbog svog jedinstvenog zvuka i raznovrsnosti, Blu Ojster Kalt je imao uticaj na mnoštvo modernih bendova koji su razvili puno žanrova, i oni su često viđeni kao pioniri nekoliko različitih stilova rok muzike koja je obeležila osamdesete i devedesete godine. Mnogi hevi metal bedovi su citirali Blu Ojster Kalt kao primarni uticaj. Bendovi Metalika i Ajst Ert su prerađivali njihove pesme u studijskim izdanjima, kao i na koncertnim nastupima. Pesma „(Don't Fear) The Reaper“ je takođe bila prerađivana od strane mnoštva bendova kao što su Evanesens, Gu Gu Dols, Bjutiful Saut, Vilko i HIM.
Originalna postava[uredi | uredi izvor]
- Erik Blum, solo gitara, vokal
- Bak Darma, solo gitara, vokal
- Alen Lanir, klavijature, gitara
- Džo Bušard, bas gitara, vokal
- Albert Bušard, bubnjevi, vokal
Bivši članovi[uredi | uredi izvor]
Bas[uredi | uredi izvor]
- Džo Bušard (1970–1986)
- Džon Rodžers (1987–1995)
- Greg Smit 1995
- Dani Miranda (1995–2004)
Bubnjevi[uredi | uredi izvor]
- Albert Bušard (1970–1981, 1985-kalifornijska turneja)
- Rik Dauni (1981–1984)
- Tomi Prajs (1985)
- Džimi Vilkoks (1985–1987)
- Ron Ridl (1987–1991)
- Čak Berdži (1991–1992, 1992-1995, 1996-1997)
- Džon Mičeli (1992, 1995)
- Džon O'Rajli (1995–1996)
- Bobi Rondineli (1997–2004)
Klavijature[uredi | uredi izvor]
- Tomi Zvonček (1985–1997)
- Kasim Salton (1998)
Gitara[uredi | uredi izvor]
Diskografija[uredi | uredi izvor]
| Naziv | Godina | US | US Mainstream Rock | UK |
|---|---|---|---|---|
| Studijski albumi | ||||
| Blue Öyster Cult | 1972 | 172 | - | - |
| Tyranny and Mutation | 1973 | 122 | - | - |
| Secret Treaties | 1974 | 53 | - | - |
| Agents of Fortune | 1976 | 29 | - | 26 |
| Spectres | 1977 | 43 | - | 60 |
| Mirrors | 1979 | 44 | - | 46 |
| Cultösaurus Erectus | 1980 | 34 | - | 12 |
| Fire of Unknown Origin | 1981 | 24 | - | 29 |
| The Revölution by Night | 1983 | 93 | - | 95 |
| Club Ninja | 1986 | 63 | - | - |
| Imaginos | 1988 | 122 | - | - |
| Heaven Forbid | 1998 | - | - | - |
| Curse of the Hidden Mirror | 2001 | - | - | - |
| St. Cecilia: The Elektra Recordings (1970. kao Stalk-Forrest Group) | 2001 | - | - | - |
| Koncertni albumi | ||||
| On Your Feet or on Your Knees | 1975 | 22 | - | - |
| Some Enchanted Evening | 1978 | 44 | - | 18 |
| Extraterrestrial Live | 1982 | 29 | - | 39 |
| Live 1976 | 1994 | - | - | - |
| A Long Day's Night | 2002 | - | - | - |
| Muzika u filmovima | ||||
| Hevi metal | 1981 | - | - | - |
| Bad Channels | 1992 | - | - | - |
| "Kameno doba" | 1994 | - | - | - |
| "Noć veštica" | 1978 | - | - | - |
| Muzika u video-igrama | ||||
| Ripper | 1996 | - | - | - |
| Guitar Hero | 2005 | - | - | - |
| Prey | 2006 | - | - | - |
| True Crime: New York City | 2006 | - | - | - |
| Guitar Hero III: Legends of Rock | 2007 | - | - | - |
| Rock Band | 2007 | - | - | - |
| Shaun White Snowboarding | 2008 | - | - | - |
| Guitar Hero: Smash Hits | 2009 | - | - | - |
| Kompilacije | ||||
| Career of Evil: The Metal Years | 1990 | - | - | - |
| On Flame with Rock and Roll | 1990 | - | - | - |
| Workshop of the Telescopes (set od 2 DVD-a) | 1995 | - | - | - |
| Super Hits | 1998 | - | - | - |
| Don't Fear the Reaper: The Best of Blue Öyster Cult | 2000 | - | - | - |
| The Essential Blue Öyster Cult | 2003 | - | - | - |
| Singlovi na top-listama | ||||
| "(Don't Fear) The Reaper" | 1976 | 12 | - | 16 |
| "In Thee" | 1979 | 74 | - | - |
| "Burnin' for You" | 1981 | 40 | 1 | - |
| "Joan Crawford" | 1981 | - | 49 | - |
| "Roadhouse Blues" | 1982 | - | 24 | - |
| "Shooting Shark" | 1983 | 83 | 16 | - |
| "Take Me Away" | 1983 | - | 11 | - |
| "Dancin' In The Ruins" | 1986 | - | 9[1] | - |
| "Astronomy" | 1988 | - | 12 | - |
Reference[uredi | uredi izvor]
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
- Blu ojster kalt: zvanični sajt (jezik: engleski)
- Blue Öyster Cult – Soundtrack za Stivena Kinga
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
| Umetničke | |
| Ostale | |
