Borko Arsenić

borko arsenić
Borko Arsenić
Lični podaci
Datum rođenja	(1917-07-20)20. jul 1917.
Mesto rođenja	Johova, kod Bosanske Dubice, Austrougarska
Datum smrti	16. februar 1981.(1981-02-16) (63 god.)
Mesto smrti	Beograd, SR Srbija, SFR Jugoslavija
Profesija	vojno lice
Delovanje
Član KPJ od	oktobra 1941.
Učešće u ratovima	Narodnooslobodilačka borba
Služba	Jugoslovenska vojska NOV i PO Jugoslavije Jugoslovenska narodna armija 1937 — 1963.
Čin	general-major
Heroj
Narodni heroj od	27. novembra 1953.
Odlikovanja

Borko Arsenić (Johova, kod Bosanske Dubice, 20. jul 1917 — Beograd, 16. februar 1981), učesnik Narodnooslobodilačke borbe, general-major JNA i narodni heroj Jugoslavije.

Biografija

Rođen je 20. jula 1917. godine u selu Johovi, kod Bosanske Dubice. Potiče iz mnogočlane zemljoradničke porodice. Posle osnovne škole, jedno vreme se bavio zemljoradnjom u rodnom selu, a potom je pošao u svet u potrazi za poslom. Najpre je živeo u Novom Sadu, gde je radio kao radnik, a potom je 1937. godine otišao na odsluženje vojnog roka u Kragujevac. Posle odsluženja vojske, boravio je u Banjaluci, gde je u periodu od 1938. do 1940. godine nalazio u prvom rezervnom sastavu Jugoslovenske vojske.

U kratkotrajnom Aprilskom ratu, 1941. godine, bio je mobilisan, a posle kapitulacije uspeo je da izbegne zarobljavanje i vratio se u rodno selo. Od prvih dana ustanka na Kozari, jula 1941. godine, stupio je u partizane. Bio je borac Druge čete Drugog krajiškog (kozarskog) partizanskog odreda. Kao borac-bombaš isticao se u mnogim borbama koje je Odred vodio u borbama na Kruškovcu, Podgracima, Mrakovici, Bosanskoj Dubici. Bombama je obezbeđivao uspeh svojoj jedinici. Za zasluge u dotadašnjoj borbi, oktobra 1941. godine je primljen u članstvo Komunističke partije Jugoslavije (KPJ).

Spomenik Borku Arseniću u selu Slabinja, kod Kozarske Dubice

U borbama za oslobođenje Prijedora, maja 1942. godine, Borko ulestvovao kao politički komesar svoje čete. Kada je ubrzo potom, formirana Prva krajiška brigada postavljen je za zamenika političkog komesara Četvrtog bataljona. Ovaj bataljon uspešno je učestvovao u mnogim borbama, naročito na Brankovcu i Piskavici, kao i u proboju neprijateljskog obruča u toku borbi na Kozari, jula 1942. godine. Posle završetka ofanzive, Borko je postavljen za komandanta Trećeg bataljona, sa kojima je vodio borbe na Topića brdu, gde je sa svojim borcima u silovitom jurišu uništio čitav nemački bataljon, nateravši ga u reku Sanu. Ovakav sličan podvig, ponovio je u borbama tokom Četvrte neprijateljske ofanzive, kada je Prva krajiška brigada pod Grmečom vodila borbe s delovima nemačke 717. divizije. Tada je Treći bataljon, kod sela Eminovci, uhvatio u klopku nemački bataljon i u potpunosti ga likvidirao. Za ovaj postignuti uspeh Vrhovni štab NOV i POJ je pohvalio Treći bataljon.

Borkov bataljon istako se i kasnijim borbama - za oslobođenje Mrkonjić Grada, avgusta 1942; borbama s četnicima na Manjači; uništenju ustaško-domobranske bojne, na mestu Velika Greda, kada je zarobljeno 109 neprijateljskih vojnika; borbama za oslobođenje Jajca, septembra 1942; u Bihaćkoj operaciji, novembra 1942. i dr. Početkom 1943. godine, Borko je postavljen za zamenika komandanta brigade. U tom svojstvu je učestvovao u pripremi i samom napadu na aerodrom u Rajlovcu, avgusta 1943. godine. U ovoj akciji bio je teže ranjen, pa je bio upućen na lečenje.

Posle ozdravljenja, bio je postavljen za komandanta Dvanaeste dalmatinske brigade, koja je tada vodila uspešne borbe za odbranu ostrva Visa i izvodila desantne akcije na ostrvima - Korčuli, Braču i Šolti. Brigada je pod Borkovom komandom učestvovala u oslobođenju Splita, Šibenika i Kninskoj operaciji, 1944. godine. U završnim operacijama za oslobođenje Jugoslavije, 1945. godine, Borko je postavljen za komandanta 39. krajiške divizije.

Posle oslobođenja zemlje, nastavio je profesionalnu vojnu karijeru u Jugoslovenskoj narodnoj armiji. Pohađao je Viši pešadijski kurs pri Pešadijskoj oficirskoj školi „Vistrel“ u Sovjetskom Savezu, a potom je završio Višu vojnu akademiju JNA. Penzionisan je 1963. godine.

Umro je 16. februara 1981. godine u Beogradu i sahranjen je u Aleji narodnih heroja na Novom groblju.

Nosilac je Partizanske spomenice 1941. i drugih jugoslovenskih odlikovanja. Ordenom narodnog heroja odlikovan je 27. novembra 1953. godine.

Literatura

• Vojna enciklopedija tom I. Beograd. 1970. 
• Narodni heroji Jugoslavije tom I. Beograd: Narodna knjiga. 1982.