Branko Babič
| branko babič | ||||
|---|---|---|---|---|
 Branko Babič, 1959. godine. | ||||
| Lični podaci | ||||
| Datum rođenja | 18. oktobar 1912. | |||
| Mesto rođenja | Dolina, kod Trsta, Austrougarska | |||
| Datum smrti | 5. januar 1995. (82 god.) | |||
| Mesto smrti | Ljubljana, Slovenija | |||
| Profesija | novinar | |||
| Delovanje | ||||
| Član KPJ od | 1935. | |||
| Učešće u ratovima | Narodnooslobodilačka borba | |||
| Služba | NOV i PO Jugoslavije | |||
| Čin | potpukovnik u rezervi | |||
| Odlikovanja |
| |||
Branko Babič (Dolina, kod Trsta, 18. oktobar 1912 — Ljubljana, 5. januar 1995) bio je učesnik Narodnooslobodilačke borbe i društveno politički radnik Socijalističke Republike Slovenije.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Rođen je 18. oktobar 1912. u selu Dolina, kod Trsta. Njegov otac Ivan Babič bio je gostioničar. Osnovnu školu je završio u rodnom mestu, a potom je učio Trgovačku školu u Kopru. U školi je postao član organizacije TIGR (Trst-Istra-Gorica-Rijeka), koja je bila jedna od prvih antifašističkih organizacija u Kraljevini Italiji. Nakon dolaska na vlast fašističkog režima Benita Musolinija, Branko je zbog svoje antifašističke delatnosti bio primoran da 1930. emigrira u Kraljevinu Jugoslaviju.[1][2][3]
Po dolasku u Jugoslaviju, u Ljubljani je završio Trgovačku školu. Kao antifašista, u Ljubljani se povezao sa revolucionarnim omladinskim pokretom i 1935. postao član Komunističke partije Jugoslavije (KPJ). Od 1937. bio je sekretar Okružnog komiteta KP Slovenije za Maribor, a 1940. je poslat u Bosansku krajinu. Tamo je najpre bio sekretar Mesnog komiteta KPJ za Banja Luku, a potom sekretar Oblasnog komiteta KPJ za Bosansku krajinu.[3]
Nakon okupacije Jugoslavije, 1941. bio je jedan od organizatora ustanka u Bosanskoj krajini, kao član Vojnog komiteta pri Oblasnom komitetu KPJ za Bosanski krajinu. Potom je bio sekretar Okružnog komiteta KPJ za Kozaru. Godine 1943. upućen je u Sloveniju, gde se nalazio na raznim odgovornim dužnostima. Bio je politički komesar 30. slovenačke divizije, zamenik političkog komesara Treće operativne zone Slovenije, pomoćnik političkog komesara Devetog slovenačkog korpusa, sekretar Pokrajinskog komiteta KPS za Slovenačko primorje i potpredsednik Pokrajinskog Narodnooslobodilačkog odbora za Slovenačko primorje.[1][2][3]
Nakon završetka rata nalazio se na raznim društveno-političkim funkcijama. Najpre je bio aktivan u radu Komunističke partije Slobodne Teritorije Trsta, koja je delovala na Slobodnoj teritoriji Trsta. Od 1952. bio je član Organizacionog sekreterijata Centralnog komiteta KP Slovenije, potom predsednik Komisije za međunarodne veze Republičkog veća SR Slovenije, od 1964. godine. Bio je član Glavnog odbora Socijalističkog saveza radnog naroda Slovenije, od 1953. do 1967. i predsednik Saveza kulturno-prosvetnih organizacija Slovenije, od 1966. do 1969. godine.[3]
Biran je za poslanika Skupštine SR Slovenije, od 1953. do 1967. i za člana Centralnog komiteta Saveza komunista Slovenije, od 1953. do 1965. godine.[3]
Bavio se publicističkim radom. Napisao je knjige — Ljudi i bitke na Kozari (sloven. Ljudje in boji na Kozari), 1980]]. i Primorska nije klonula (sloven. Primorska ni klonila), 1982. godine.
Umro je 5. januara 1995. u Ljubljani.
Nosilac je Partizanske spomenice 1941. i drugih jugoslovenskih odlikovanja, među kojima su Orden zasluga za narod sa zlatnom zvezdom i Orden bratstva i jedinstva sa zlatnim vencem.[1][3]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b v Vojna enciklopedija 1 1970, str. 423.
- ^ a b Leksikon NOR 1 1980, str. 41.
- ^ a b v g d đ Ko je ko u Jugoslaviji 1970, str. 35.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Vojna enciklopedija tom I. Beograd. 1970.
- Jugoslovenski savremenici — Ko je ko u Jugoslaviji. Beograd: Hronometar. 1970.
- Leksikon Narodnooslobodilačkog rata i revolucije u Jugoslaviji 1941—1945 tom I. Beograd: Narodna knjiga. 1980.
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
| Ostale | |
