Bukovče (Negotin)

Koordinate: 44° 12′ 06″ S; 22° 36′ 02″ I / 44.201666° S; 22.6005° I / 44.201666; 22.6005
S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Za drugu upotrebu, pogledajte stranicu Bukovče.

Bukovče
Administrativni podaci
DržavaSrbija
Upravni okrugBorski
OpštinaNegotin
Stanovništvo
 — 2011.Pad 1136
Geografske karakteristike
Koordinate44° 12′ 06″ S; 22° 36′ 02″ I / 44.201666° S; 22.6005° I / 44.201666; 22.6005
Vremenska zonaUTC+1 (CET), leti UTC+2 (CEST)
Aps. visina47 m
Bukovče na karti Srbije
Bukovče
Bukovče
Bukovče na karti Srbije
Ostali podaci
Pozivni broj019
Registarska oznakaNG

Bukovče je naselje u Srbiji u opštini Negotin u Borskom okrugu. Prema popisu iz 2022. u naselju je bilo 928 stanovnika (Prema popisu iz 2011. ima 1136 stanovnika, prema popisu iz 2002. bilo je 1442 stanovnika).

Položaj sela[uredi | uredi izvor]

Bukovče je ratarsko-stočarsko seosko naselje zbijenog tipa udaljeno 7 km jugoistočno od Negotina. Smešteno je na 48 metara nadmorske visine, na levoj obali Jaseničke reke, desne pritoke Dunava (u blizini ušća reke Timok u Dunav). Severna geografska širina naselja je 44° 12’ 10”, istočna geografska dužina 22° 36’ 03”, a površina atara 1.840 hektara. Do ovog naselja se može stići direktnim asfaltnim putem od Negotina ili preko naselja Kobišnice.

Istorija[uredi | uredi izvor]

Naselje se prvi put spominje u turskim popisima 1530. godine kao naselje Bukovča koje je u to vreme imalo 50 domova, godine 1586. imalo je 16, dok je pod austrijskom okupacijom 1736. godine imalo ukupno 80 domova.

Na Langerovoj karti zabeležena su pusta mesta Cobescjtica i Pukowce a na karti „Temišvarski Banat“ pomenuta mesta su zabeležena kao naseljena mesta. Godine 1726. sveštenik u Kobišnici ima je 90 kuća a drugi u Bukovči 80 domova. Kobišnica i Bukovče su zapisani 1811. godine a 1846. godine u Kobišnici je bilo 278, u Bukovči 298 kuća a 1924. godine Kobišnica je imala 471 a Bukovče 445 kuća.[1]

Bukovče se pominje 1530. kao naselje koje je imalo oko 50 kuća. Sudeći po strukturi poljoprivrede i dažbinama iz 1586. godine može se razumeti ovoliki broj kuća krajem 15. i početkom 16. veka jer su ovde naseljeni kolonizatori vlasi−filurdžije koji su bili oslobođeni rajinskih dažbina. U drugoj polovini 18. veka selo se iselilo u Selište zbog turskih zuluma, pa su se posle vratili na staro mesto. [1]

Za vreme austrijske okupacije oba naselja, Bukovče i Kobišnjica su bila pusta (Langer), a samo nekoliko godina kasnije („Temišvarski Banat“) naseljena i Blatska „jerunija“ (Kobišnica i Bukovče) 1723. godine imala 63 kuće, koji se broj 1736. godine skoro utrostručio, jasno je da je baš u tom vremenu bilo velikog doseljavanja. Na osnovu toga i najstariji rodovi su doseljeni u 18. veku ili su se povratili iz Rumunije.[2]

Staro naselje je nastalo na današnjoj lokaciji, odakle se u drugoj polovini 18. i početkom 19. veka premeštalo na mesto zvano Selište. Današnje naselje podeljeno je na Gornji, Srednji i Donji kraj. Antropogeografskim i etnološkim izučavanjima svrstano je u vlaška naselja.

Nakon Prvog svetskog rata u njemu su živele sledeće familije Abraši (slava Sveti Arhanđel i Sveti Vrači), Antonešti (slava Mitrovdan), Ćose (slava Petkovica), Firulovići (slava Mitrovdan), Mikulovići (slava Petkovica), Konekešti (slava Petkovica), Pakalešti (slava Đurđevdan), Prvujkići (slava Petkovica), Krstići (slava Sveti Arhanđel i Petkovica), Bogdanovići (slava Mitrovdan), Šurku (slava Petkovica), Karbunarešti (slava Sveti Nikola), Popovići (slava Sveti Andreja i Petkovica), Kalinovići (slava Sveti Arhanđel i Petkovica), Tabakovići (slava Mitrovdan), Joneškići (slava Petkovica), Balđiešti (slava Sveti Nikola), Nemcenešti (slava Sveti Arhanđeo), Belovanovići (slava Sveti Nikola), Nedeljkonji (slava Sveti Andreja), Lackulešti (slava Petkovica), Negronji, Roškulići i Mojsikići (slava Sveti Todor), Pufanešti (slava Sveti Arhanđeo), Vražiorešti (slava Petkovica), Krojtarevići (slava Petkovica), Mijulješti (slava Petkovica), Petkulješti (slava Mitrovdan), Đakulješti (slava Petkovica), Morari (slava Sveti Arhanđeo), Balanešti (slava Petkovica), Trujkići (slava Petkovica), Belegešta (slava Petkovica), Babika (slava Sveti Todor), Plotađanovići (slava Petkovica), Radujevčani (slava Petkovica), Đeverdići (slava Petkovica), Kotec (slava Petkovica), Biladv (slava Petkovica i sv. Nikola), Carani (slava Petkovica), Paradika (slava Petkovica), Stojkulješti (slava Petkovica) i Medoešti (slava Petkovica).

Zavetina naselja je Đurđevdan.

Stanovništvo Bukovča je pravoslavno, prilikom popisa nacionalno se izjašnjava kao srpsko i uglavnom se bavi ratarstvom i stočarstvom. Godine 1921. Bukovče je imalo 445 kuća i 2480 stanovnika, godine 1948. – 558 kuća i 2676 stanovnika, a 2002. godine 659 kuća i 1430 stanovnika. Četvoroazredna osnovna škola u naselju postoji od 1905. godine. Školske 2006/2007. godine imala je 54 učenika. Naselje ima Zemljoradničku zadrugu (od 1901. godine), zajednički zadružni dom sa Kobišnicom od 1948. godine, električnu rasvetu (od 1953. godine), asfaltni put dobija 1976, a telefonske veze sa svetom 1978. godine.

Demografija[uredi | uredi izvor]

Prema poslednjem popisu iz 2022. godine u naselju je živelo 928 stanovnika što je za 208 manje u odnosu na 2011. kada je na popisu bilo 1.136 stanovnika. U naselju živi 828 punoletnih stanovnika, a prosečna starost stanovništva iznosi 53,11 godina (51,78 kod muškaraca i 54,35 kod žena).[3]

Prema podacima popisa iz 2022. u naselju ima 404 domaćinstva, a prosečan broj članova po domaćinstvu je 2,30 a prema istom popisu u naselju ima 1045 stambenih jedinica od kojih je 704 naseljenih.[4]

Ovo naselje je uglavnom naseljeno Srbima (prema popisu iz 2002. godine), a u poslednja tri popisa, primećen je pad u broju stanovnika.

Grafik promene broja stanovnika tokom 20. veka
Demografija[5]
Godina Stanovnika
1948. 2.676
1953. 2.765
1961. 2.702
1971. 2.677
1981. 2.658
1991. 2.399 1.810
2002. 1.442 2.263
2011. 1.136
2022. 928
Etnički sastav prema popisu iz 2002.‍[6]
Srbi
  
 1.277 88,55%
Vlasi
  
 103 7,14%
Rumuni
  
 14 0,97%
Romi
  
 8 0,55%
Makedonci
  
 2 0,13%
Bugari
  
 1 0,06%
nepoznato
  
 9 0,62%



Stanovništvo prema polu i starosti[7]
m
ž
? 7
  
  
 11
80+ 40
  
  
 39
75—79 40
  
  
 63
70—74 60
  
  
 79
65—69 46
  
  
 51
60—64 42
  
  
 58
55—59 43
  
  
 43
50—54 58
  
  
 49
45—49 38
  
  
 44
40—44 39
  
  
 38
35—39 40
  
  
 35
30—34 48
  
  
 33
25—29 38
  
  
 39
20—24 32
  
  
 40
15—19 21
  
  
 33
10—14 28
  
  
 37
5—9 33
  
  
 37
0—4 33
  
  
 27
Prosek : 46,5 47,7
Domaćinstva
Broj domaćinstava prema popisima iz perioda 1948—2002.
Godina popisa 1948. 1953. 1961. 1971. 1981. 1991. 2002.
Broj domaćinstava 558 571 576 553 545 515 462
Broj domaćinstava po broju članova prema popisu iz 2002.
Broj članova 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 i više Prosek
Broj domaćinstava 95 120 86 52 50 37 12 7 1 2 3,12
Stanovništvo staro 15 i više godina po bračnom stanju i polu
Pol Ukupno Neoženjen/Neudata Oženjen/Udata Udovac/Udovica Razveden/Razvedena Nepoznato
Muški 592 76 427 57 32 0
Ženski 655 65 410 149 31 0
UKUPNO 1.247 141 837 206 63 0
Stanovništvo po delatnostima koje obavlja
Pol Ukupno Poljoprivreda, lov i šumarstvo Ribarstvo Vađenje rude i kamena Prerađivačka industrija
Muški 310 166 0 0 31
Ženski 188 130 0 0 9
UKUPNO 498 296 0 0 40
Pol Proizvodnja i snabdevanje Građevinarstvo Trgovina Hoteli i restorani Saobraćaj, skladištenje i veze
Muški 8 34 21 4 14
Ženski 0 5 17 1 1
UKUPNO 8 39 38 5 15
Pol Finansijsko posredovanje Nekretnine Državna uprava i odbrana Obrazovanje Zdravstveni i socijalni rad
Muški 1 1 2 8 5
Ženski 1 1 1 10 6
UKUPNO 2 2 3 18 11
Pol Ostale uslužne aktivnosti Privatna domaćinstva Eksteritorijalne organizacije i tela Nepoznato
Muški 4 0 0 11
Ženski 5 0 0 1
UKUPNO 9 0 0 12

Reference[uredi | uredi izvor]

  1. ^ a b Jovanović, Kosta (1940). Negotinska Krajina i Ključ - Srpski etnografski zbornik, knjiga 55. Beograd: Srpska kraljevska akademija. str. 195. 
  2. ^ Jovanović, Kosta (1940). Negotinska Krajina i Ključ - Srpski etnografski zbornik, knjiga 55. Beograd: Srpska kraljevska akademija. str. 196. 
  3. ^ Starost i pol, podaci po naseljima - Popis stanovništva, domaćinstava i stanova 2022. godine (PDF), Pristupljeno 23.7.2023. Beograd: Republički zavod za statistiku. 2023. str. 460. ISBN 978-86-6161-230-5. 
  4. ^ Domaćinstva prema broju članova - Popis stanovništva, podaci po naseljima, avgust 2023. Beograd: Republički zavod za statistiku. 2023. str. 122. ISBN 978-86-6161-232-9. 
  5. ^ „Knjiga 9”. Stanovništvo, uporedni pregled broja stanovnika 1948, 1953, 1961, 1971, 1981, 1991, 2002, podaci po naseljima (PDF). webrzs.stat.gov.rs. Beograd: Republički zavod za statistiku. maj 2004. ISBN 86-84433-14-9. 
  6. ^ „Knjiga 1”. Stanovništvo, nacionalna ili etnička pripadnost, podaci po naseljima. webrzs.stat.gov.rs. Beograd: Republički zavod za statistiku. februar 2003. ISBN 86-84433-00-9. 
  7. ^ „Knjiga 2”. Stanovništvo, pol i starost, podaci po naseljima. webrzs.stat.gov.rs. Beograd: Republički zavod za statistiku. februar 2003. ISBN 86-84433-01-7. 

Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]


Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Буковче_(Неготин)&oldid=26832999”