Vahabizam

Vahabizam^{[n. 1]}/vehabizam (arap. الوهابية) ili vahabijska/vehabijska misija (arap. الدعوة الوهابية) vrsta je tradicionalizma u islamu koji se utemeljio koncem 18. i početkom 19. veka. Njegov duhovni izvornik je Muhamed ibn Abdul Vahab^[1], tzv. reformator islama, poreklom iz Saudijske Arabije. Vahabizam se u suštini zasniva na redukcionističkim i izvornim idejama o islamu, te kroz iste ima vrstu interpretacije islama koja se razlikuje od drugih islamskih smerova kao što su sunizam, sufizam i šiizam. Vahabizam nastoji zadržati muslimane na izvornoj interpretaciji islama bez daljih naučnih, teorijskih i sličnih posredovanja u interpretaciji. Samim tim vahabizam je interpretativni tok koji nema svoju literaturu ni mišljenje, te duhovni tok koji zagovara krajnje redukovanje čoveka kao pojedinca i muslimana kao zajednice.

Vahabizam je nastao kroz političku podelu u Saudijskoj Arabiji krajem 18. veka, pri čemu je deoba napravljena između političkog života muslimana i religijskog života, u kojem religijski život kontrolišu vahabijski izvornici.^[pojasniti]

U modernom vremenu vahabizam je najprošireniji u ne modernizovanim delovima Azije i u manjoj meri u Evropi, te ga mnogi okrivljuju za podsticanje i ideološke osnove današnjim terorističkim grupama u Avganistanu, Saudijskoj Arabiji i Iraku. Takođe, smatra se da su pojedini poklonici vahabizma sa svojim ideološkim uverenjima poduprli terorističke napade u SAD i Evropi.