Vimbldonski turnir
 Vimbldonski turnir | |
| Detalji o turniru | |
|---|---|
| Država održavanja |  Ujedinjeno Kraljevstvo |
| Grad | Vimbldon, Londonska opština Merton |
| Stadion | sveengleski klub za tenis na travi i kroket |
| Podloga | trava |
| Novčane nagrade | 40.350.000 £ (2022)[1] |
| Žreb | |
| — Pojedinačno | 128 (M: 128 kvalifikacije)[2] (Ž: 96 kvalifikacije)[3] |
| — Parovi | 64 (M: 16 kvalifikacije)[2] (Ž: 16 kvalifikacije)[3] |
| — Mešoviti | 48 |
Teniski turnir u Vimbldonu (engl. The Championships, Wimbledon) je najstariji, prema mnogim mišljenjima i najugledniji grend slem turnir u tenisu.[4][5][6][7][8] Održava se svakog juna ili jula (počinje šest nedelja pre prvog ponedeljka u avgustu) u Sveengleskom klubu u Vimbldonu, u Londonu, počev od 1877, i treći je po redu grend slem turnir u godini posle otvorenog prvenstva Australije i Francuske. Od kada je Otvoreno prvenstvo Australije prebačeno na tvrdu podlogu 1988, Vimbldon je ostao jedini veliki turnir u tenisu koji se još uvek igra na originalnoj podlozi, travi, zbog čega je i igra dobila svoje originalno ime, „tenis na travi“.
Turnir je jedini grend slem koji se igra na travi. Igraju se muški i ženski mečevi u pojedinačnoj konkurenciji, kao i u parovima, i mešovitim parovima (muško-ženski par). Takođe, igraju se turniri za juniore (pojedinačno i u parovima). Dodatna kategorija takmičenja je za tenisere preko 35 i preko 45 godina.
Na Vimbldonskom turniru za sve igrače važe određena pravila ponašanja i oblačenja. Turnir je takođe poznat i po tome što nema sponzora za oglašavanje na terenima. Godine 2009. na centralnom terenu ugrađen je pokretni krov, kako bi se izbegli prekidi mečeva zbog kiše.
Istorijat
[uredi | uredi izvor]
Počeci
[uredi | uredi izvor]Sveengleski klub za tenis na travi i kroket je osnovan 1868, prvobitno „Sveengleski klub za kriket“. Njegov prvi teren bio je kod Vorpl ulice u Vimbldonu.[9]
Godine 1876. tenis na travi, igra koju je osmislio Volter Klopton Vingfild oko godinu ranije prvobitno poznata kao „sferistika“, pridodata je aktivnostima kluba. U proleće 1877, klub je promenio ime u „Sveengleski klub za tenis na travi i kriket“ i potvrdio je tu promenu imena pokretanjem prvog šampionata u tenisu na travi. Novi kodeks pravila, koji je zamenio onaj koji je vršio Klub za kriket Marliben, osmišljen je povodom ovog događaja. Pravila su slična današnjim, osim detalja poput visine mreže, stubova i udaljenosti servis linije od mreže.
Prvi vimbldonski turnir počeo je 9. jula 1877. godine. Održano je samo takmičenje za muškarce u pojedinačnoj konkurenciji a pobedio je Spenser Gor, bivši igrač reketima Harov škole, od ukupno 22 učesnika. Finalu je prisustvovalo oko 200 gledalaca a ulaznica je iznosila jedan šiling.[10]
Travnata polja bila su smeštena tako da je glavni teren bio u sredini, dok su drugi bili smešteni oko njega, od toga potiče i ime „centralni teren“.[a] Ime je zadržano kada je klub premešten 1922. na sadašnju lokaciju kod Čerč puta, iako više nije važila priča o njegovom položaju. Ipak, 1980. četiri nova terena dodeljena su u komisiju na severni deo poseda, što je značilo da je Centralni teren još jednom tačno definisan. Na otvaranju novog terena br. 1 1997. istaknut je ovaj opis.
Do 1882, aktivnost kluba je skoro isključivo bila ograničena na tenis na travi i te godine reč 'kriket' bila je izuzeta iz naziva. Ipak, iz sentimentalnih razloga, obnovljena je 1899.
Od 1884. održava se takmičenje za žene u pojedinačnoj konkurenciji, kao i za muške parove. Parovi za žene i mešoviti parovi takmiče se od 1913. godine. Do 1922, prošlogodišnji pobednik mogao je da igra samo finale protiv takmičara koji bi se kvalifikovao za finale. Kao i na ostalim grend slem turnirima, na Vimbldonu su se do 1968. takmičili najbolje rangirani amaterski igrači. Nijedan Britanac nije u pojedinačnoj konkurenciji pobedio od 1936, kada je to učinio Fred Peri, sve do 2013. i trijumfa Endija Marija, dok nijedna Britanka nije osvojila turnir nakon Virdžinije Vejd 1977, iako su Anabel Kroft i Lora Robson pobedile na šampionatu u konkurenciji za devojčice 1984, odnosno 2008. Prvi televizijski prenos realizovan je 1937.
21. vek
[uredi | uredi izvor]Vimbldon se smatra glavnim teniskim turnirom pa je prioritet kluba da sačuva prestiž koji turnir ima. S tom namerom 1993. predstavljen je dugoročni plan u cilju poboljšanja uslova za praćenje i odigravanje mečeva.[12]
Prva faza (1994—1997) je završena 1997, kada je sagrađen novi teren broj 1 u Ejorandži parku, i jedan novi medijski centar, dve dodatna travnata terena i tunel ispod brda koji povezuje Čerč roud i Samerset roud.
Druga faza (1997—2009) podrazumevala je otklanjanje kompleksa terena broj 1, kako bi se napravio put za novu Milenijum zgradu, čime bi bio obezbeđen veliki prostor za igrače, štampu, zvaničnike i članove, i proširenje zapadne tribine centralnog terena za još 728 mesta.
Treća faza (2000—2011) završena je izgradnjom ulazne zgrade, mesta za osoblje kluba, muzeja, banke i biletarnice.[13]
Novi pokretni krov sagrađen je za takmičenje koje je održano 2009. godine. Te godine po prvi kiša nije odložila mečeve na Centralnom terenu. Klub je testirao novi krov događajem poznatim kao Proslava Centralnog terena u nedelju, 17. maja 2009, na kome su prijateljske mečeve igrali i Andre Agasi, Štefi Graf, Kim Klajsters i Tim Henman. Prvi meč u takmičenju koji je u potpunosti igran pod novim krovom bio je između Endija Marija i Stanislasa Vavrinke 29. juna 2009, u kojem je pobedio Mari. Endi Mari je takođe učestvovao u meču na Vimbldonu, koji je završen u 11:02 pobedom protiv Markosa Bagdatisa na centralnom terenu u trećem kolu turnira iz 2012. godine. Finale iz 2012. u konkurenciji muškaraca između Rodžera Federera i Marija bilo je prvo finale igrano pod krovom, postavljenim tokom trećeg seta.[14]
Novi teren broj 2 sa kapacitetom od 4000 mesta sagrađen je na mestu starog terena broj 13 za takmičenje održano 2009. godine. Teren broj 3 sa 2000 mesta sagrađen je na mestu starijih terena broj 2 i 3.[15]
Dešavanja
[uredi | uredi izvor]Vimbldon se sastoji od pet glavnih dešavanja, pet juniorskih dešavanja i pet uz pozivnicu.[16]
Glavni događaji
[uredi | uredi izvor]Pet glavnih događaja, i broj igrača (ili timova u slučaju parova) su:
- Pojedinačno: muškarci (128)
- Pojedinačno: žene (128)
- Par: muškarci (64)
- Par: žene (64)
- Par: mešovito (48)
Juniorski događaji
[uredi | uredi izvor]Pet juniorskih događaja i broj igrača ili timova su:
- Pojedinačno: dečaci (64)
- Pojedinačno: devojčice (64)
- Par: dečaci (32)
- Par: devojčice (32)
- Par: onesposobljeni (12)
Nema mešovitih parova na ovom nivou.
Događaji uz pozivnicu
[uredi | uredi izvor]Pet događaja uz pozivnicu i broj parova su:
- Parovi: pozvani muškarci (8 parova razigravanje)[17]
- Parovi: stariji pozvani muškarci (8 parova razigravanje)[18]
- Parovi: žene (8 parova razigravanje)
- Parovi: muškarci u invalidskim kolicima.[19]
- Parovi: žene u invalidskim kolicima. (4 para)[19]
Formati mečeva
[uredi | uredi izvor]Mečevi za muškarce pojedinačno ili u paru igraju se na pet setova; svi drugi događaji igraju se na tri seta. Tajbrejk se igra ako rezultat dostigne 6-6 u bilo kom setu osim u petom (ako se igra na pet setova) ili u trećem (na tri seta), u tom slučaju igra se na prednost od dva gema.
Svi događaji su po principu jedne eliminacije,[20] osim za muškarce, starije muškarce i žene sa pozivnicom koji se igraju po Bergerovom sistemu.
Sve do 1922, pobednici takmičenja od prethodne godine (osim za ženske parove i mešovite parove) bili su automatski plasirani u finale (tada poznato izazovna runda). Zbog toga su mnogi dobitnici zadržavali titule uzastopnim godinama, kako su oni mogli da odmaraju dok su se njihovi protivnici igrali od početka takmičenja. Od 1922, pobednik iz prethodne godine je trebalo da igra sve runde, kao i drugi konkurenti.
Rekordi
[uredi | uredi izvor]| Rekord | Period | Teniser(i) | Broj | Godina pobede |
|---|---|---|---|---|
| Muškarci od 1877. | ||||
| Osvajač najviše titula u muškoj pojedinačnoj konkurenciji | Pre 1968: | Vilijam Renšo
|
7 | 1881–86, 1889. |
| Nakon 1968: |  Rodžer Federer
|
8 | 2003–2007, 2009, 2012, 2017. | |
| Osvajač najviše titula u nizu u muškoj pojedinačnoj konkurenciji | Pre 1968: | Vilijam Renšo (u njegovo vreme, pobednik prethodnog turnira igrao je samo u finalu. To je promenjeno 1922. godine)
|
6 | 1881–86. |
| Nakon 1968: |  Bjern Borg Rodžer Federer
|
5 | 1976–80. 2003–07. | |
| Osvajač najviše titula u konkurenciji muških parova | Pre 1968: | Redžinald Doerti Lorens Doerti
|
8 | 1897–1901, 1903–05. |
| Nakon 1968: |  Tod Vudbridž
|
9 | 1993–97, 2000 (sa Markom Vudfordom), 2002–04. (sa Jonasom Bjorkmanom) | |
| Osvajač najviše titula u nizu u konkurenciji muških parova | Pre 1968: | Redžinald Doerti Lorens Doerti
|
5 | 1897–1901. |
| Nakon 1968: | Tod Vudbridž Mark Vudford
|
5 | 1993–97. | |
| Osvajač najviše titula u konkurenciji mešovitih parova (muškarci) | Pre 1968: | Ken Flečer  Vik Sejšas
|
4 | 1963, 1965, 1966, 1968. (sa Margaret Kort) 1953–56 (3 sa Doris Hart, 1 sa Širli Fraj Irvin) |
| Nakon 1968: | Oven Dejvidson  Leander Paes
|
4 | 1967, 1971, 1973, 1974 (sa Bili Džin King) 1999 (sa Lisom Rejmond, 2003 (sa Martinom Navratilovom, 2010 (sa Karom Blek), 2015. (sa Martinom Hingis) | |
| Osvajač najviše titula (ukupno: pojedinačno, muški i mešoviti parovi) | Pre 1968: | Lorens Doerti
|
13 | 1897–1906. (5 pojedinačno, 8 muški parovi) |
| Nakon 1968: | Tod Vudbridž
|
10 | 1993–2004. (9 muški parovi, 1 mešoviti parovi) | |
| Žene od 1884. | ||||
| Osvajačica najviše titula u ženskoj pojedinačnoj konkurenciji | Pre 1968: | Helen Vils
|
8 | 1927–30, 1932, 1933, 1935, 1938. |
| Nakon 1968: |  / Martina Navratilova
|
9 | 1978, 1979, 1982–1987, 1990. | |
| Osvajačica najviše titula u nizu u ženskoj pojedinačnoj konkurenciji | Pre 1968: |  Sizan Langlan
|
5 | 1919–1923. |
| Nakon 1968: | / Martina Navratilova
|
6 | 1982–1987. | |
| Osvajačica najviše titula u konkurenciji ženskih parova | Pre 1968: | Elizabet Rajan
|
12 | 1914 (sa Agatom Morton), 1919–23, 1925 (sa Sizan Langlan), 1926 (sa Meri Braun), 1927, 1930 (sa Helen Vils), 1933, 1934. (sa Simon Matje) |
| Nakon 1968: | / Martina Navratilova
|
7 | 1976 (sa Kris Evert), 1979 (sa Bili Džin King), 1981–84, 1986. (sa Pem Šrajver) | |
| U obe ere: | Bili Džin King
|
10 | 1961, 1962 (sa Karen Henc Sasmen), 1965 (sa Marijom Bueno), 1967, 1968, 1970, 1971, 1973 (sa Rouzi Kasals), 1972 (sa Beti Stouv), 1979. (sa Martinom Navratilovom) | |
| Osvajačica najviše titula u nizu u konkurenciji ženskih parova | Pre 1968: | Sizan Langlan Elizabet Rajan
|
5 | 1919–23. |
| Nakon 1968: | / Martina Navratilova Pem Šrajver
|
4 | 1981–84.
1991 (sa Larisom Nejland), 1992–94. (sa Điđi Fernandez) | |
| Osvajač najviše titula u konkurenciji mešovitih parova (žene) | Pre 1968: | Elizabet Rajan
|
7 | 1919, 1921, 1923 (sa Randolfom Lisetom), 1927 (sa Frenkom Hanterom), 1928 (sa Patrikom Spensom), 1930 (sa Džekom Krafordom), 1932. (sa Enrikeom Majerom) |
| Nakon 1968: | / Martina Navratilova
|
4 | 1985 (sa Polom Maknamijem), 1993 (sa Markom Vudfordom), 1995 (sa Džonatanom Starkom), 2003. (sa Leanderom Paesom) | |
| Osvajačica najviše titula (ukupno: pojedinačno, ženski i mešoviti parovi) | Pre 1968: | Elizabet Rajan
|
19 | 1914–1934. (12 pojedinačno, 7 mešoviti parovi) |
| Nakon 1968: | / Martina Navratilova
|
20 | 1976–2003. (9 pojedinačno, 7 ženski parovi, 4 mešoviti parovi) | |
| U obe ere: | Bili Džin King
|
20 | 1961–1979. (6 pojedinačno, 10 ženski parovi, 4 mešoviti parovi) | |
| Rekord | Teniser(i) | Broj | Godina | |
|---|---|---|---|---|
| Najviše dobijenih mečeva (muškarci) | Rodžer Federer
|
95 | 1999–2019. (open era) | |
| Najviše dobijenih mečeva (žene) | / Martina Navratilova
|
120 | 1973–1994, 2004. (open era) | |
| Najbolji procenat pobeda (muškarci) | Bjern Borg
|
92,72% (51:4) | 1973–1981. (open era) | |
| Najbolji procenat pobeda (žene) |  Štefi Graf
|
90,36% (75:8) | 1984–1999. (open era) | |
| Osvojena titula bez izgubljenog seta (muškarci) | Frenk Hedou Don Badž Toni Trabert Čak Makinli Bjern Borg Rodžer Federer
|
18:0 21:0 20:0 |
1878. 1938. 1955. 1963. 1976. 2017. | |
| Najviše dobijenih gemova u finalu | Endi Rodik
|
39 | 2009. | |
| Najviše odigranih mečeva (muškarci) | Žan Borotra
|
223 | ||
| Najviše uzastopnih učešća na turniru (muškarci) | Artur Gor
|
30[21] | 1888–1922. | |
| Najviše odigranih mečeva (žene) | / Martina Navratilova
|
326 | ||
| Najviše uzastopnih učešća na turniru (žene) | Virdžinija Vejd[22]
|
26 | 1960–1985. | |
| Najviše poraza u finalima (muškarci ili žene) | Blanš Bingli Hilard Kris Evert
|
7 | 1885, 1887, 1888, 1891, 1892, 1893, 1901. 1973, 1978, 1979, 1980, 1982, 1984, 1985. | |
| Najniže rangirani pobednik (muškarci ili žene) |  Goran Ivanišević
|
125. pozicija | 2001. | |
| Pobednik sa pozivnicom organizatora (muškarci ili žene) | Goran Ivanišević
|
2001. | ||
| Najniže rangirana pobednica | Vinus Vilijams
|
31. pozicija (23. nosilac) | ||
| Najmlađi pobednik | Boris Beker
|
17 godina, 227 dana | 1985. | |
| Najmlađa pobednica (pojedinačno) | Loti Dod
|
15 godina, 285 dana | 1887. | |
| Najmlađa pobednica (ženski parovi) | Martina Hingis
|
15 godina, 282 dana | 1996. | |
| Najstariji pobednik | Artur Gor
|
41 godina, 182 dana[21] | 1909. | |
| Pobednici i u juniorskoj i u seniorskoj konkurenciji | Bjern Borg Pet Keš Stefan Edberg Rodžer Federer
|
1972. 1982. 1983. 1998. |
1976–80. 1987. 1988, 1990. 2003–07, 2009, 2012, 2017. | |
| Pobednice i u juniorskoj i u seniorskoj konkurenciji | Karen Hanc Susman En Hejdon Martina Hingis Ameli Moresmo
|
1960. 1956. 1994. 1996. |
1962. 1969. (pod venčanim prezimenom Džouns) 1997. 2006. | |
| Najduže muško finale (po vremenu) |  Novak Đoković i Rodžer Federer
|
4 sata, 57 minuta | 2019. | |
| Najduži muški meč (po vremenu) | Džon Izner i Nikola Mai
|
11 sati, 5 minuta | 2010. | |
| Najduže muško finale (po gemovima) | Rodžer Federer i Endi Rodik
|
77 gemova | 2009. | |
| Najduži muški meč (po gemovima) | Džon Izner i Nikola Mai
|
183 gema | 2010. | |
| Najduže žensko finale (po vremenu) | Lindsi Davenport i Vinus Vilijams
|
2 sata, 45 minuta | 2005. | |
| Najduži ženski meč (po vremenu) | Čanda Rubin i Patriša Hi-Bule
|
3 sata, 45 minuta[23] | 1995. | |
| Najduže žensko finale (po gemovima) | Margaret Kort i Bili Džin King
|
46 gemova | 1970. | |
| Dobijen set bez izgubljenog poena (zlatni set) |  Jaroslava Švedova(3. kolo, protivnica  S. Erani, prvi set)
|
15 minuta[24] | 2012. | |
Dosadašnji pobednici (pojedinačna konkurencija)
[uredi | uredi izvor]Predstavljeni su samo pobednici od 1968. Za potpuniji spisak videti: muškarci i žene pojedinačno.
| Godina | Muškarci | Žene |
| 1968. | Rod Lejver[b] |
Bili Džin King[v]
|
| 1969. | Rod Lejver (2) |
En Hejdon Džouns
|
| 1970. | Džon Njukom |
Margaret Smit Kort[g]
|
| 1971. | Džon Njukom (2) |
Ivon Gulagong
|
| 1972. | Sten Smit |
Bili Džin King (2)
|
| 1973. | Jan Kodeš |
Bili Džin King (3)
|
| 1974. | Džimi Konors |
Kris Evert
|
| 1975. | Artur Eš |
Bili Džin King (4)
|
| 1976. | Bjern Borg |
Kris Evert (2)
|
| 1977. | Bjern Borg (2) |
Virdžinija Vejd
|
| 1978. | Bjern Borg (3) |
Martina Navratilova
|
| 1979. | Bjern Borg (4) |
Martina Navratilova (2)
|
| 1980. | Bjern Borg (5) |
Ivon Gulagong Koli (2)
|
| 1981. | Džon Makenro |
Kris Evert Lojd (3)
|
| 1982. | Džimi Konors (2) |
Martina Navratilova (3)
|
| 1983. | Džon Makenro (2) |
Martina Navratilova (4)
|
| 1984. | Džon Makenro (3) |
Martina Navratilova (5)
|
| 1985. | Boris Beker |
Martina Navratilova (6)
|
| 1986. | Boris Beker (2) |
Martina Navratilova (7)
|
| 1987. | Pet Keš |
Martina Navratilova (8)
|
| 1988. | Stefan Edberg |
Štefi Graf
|
| 1989. | Boris Beker (3) |
Štefi Graf (2)
|
| 1990. | Stefan Edberg (2) |
Martina Navratilova (9)
|
| 1991. | Mihael Štih |
Štefi Graf (3)
|
| 1992. | Andre Agasi |
Štefi Graf (4)
|
| 1993. | Pit Sampras |
Štefi Graf (5)
|
| 1994. | Pit Sampras (2) |
 Končita Martinez
|
| 1995. | Pit Sampras (3) |
Štefi Graf (6)
|
| 1996. |  Rihard Krajiček |
Štefi Graf (7)
|
| 1997. | Pit Sampras (4) |
Martina Hingis
|
| 1998. | Pit Sampras (5) |
Jana Novotna
|
| 1999. | Pit Sampras (6) |
Lindsi Davenport
|
| 2000. | Pit Sampras (7) |
Vinus Vilijams
|
| 2001. | Goran Ivanišević |
Vinus Vilijams (2)
|
| 2002. | Lejton Hjuit |
Serena Vilijams
|
| 2003. | Rodžer Federer |
Serena Vilijams (2)
|
| 2004. | Rodžer Federer (2) |
 Marija Šarapova
|
| 2005. | Rodžer Federer (3) |
Vinus Vilijams (3)
|
| 2006. | Rodžer Federer (4) |
Ameli Moresmo
|
| 2007. | Rodžer Federer (5) |
Vinus Vilijams (4)
|
| 2008. | Rafael Nadal |
Vinus Vilijams (5)
|
| 2009. | Rodžer Federer (6) |
Serena Vilijams (3)
|
| 2010. | Rafael Nadal (2) |
Serena Vilijams (4)
|
| 2011. | Novak Đoković |
Petra Kvitova
|
| 2012. | Rodžer Federer (7) |
Serena Vilijams (5)
|
| 2013. | Endi Mari |
Marion Bartoli
|
| 2014. | Novak Đoković (2) |
Petra Kvitova (2)
|
| 2015. | Novak Đoković (3) |
Serena Vilijams (6)
|
| 2016. | Endi Mari (2) |
Serena Vilijams (7)
|
| 2017. | Rodžer Federer (8) |
Garbinje Muguruza
|
| 2018. | Novak Đoković (4) |
Andželik Kerber
|
| 2019. | Novak Đoković (5) |
 Simona Halep
|
| 2020. | nije igrano — pandemija virusa korona | |
| 2021. | Novak Đoković (6) |
Ešli Barti
|
| 2022. | Novak Đoković (7) |
Jelena Ribakina
|
| 2023. | Karlos Alkaraz |
Marketa Vondroušova
|
| 2024. | Karlos Alkaraz (2) |
Barbora Krejčikova
|
Vidi još
[uredi | uredi izvor]- Centralni teren (Vimbldon)
- Teren broj 1 (Vimbldon)
- Teren broj 2 (Vimbldon)
- Rolan Garos
- Otvoreno prvenstvo Australije u tenisu
- Otvoreno prvenstvo SAD u tenisu
Napomene
[uredi | uredi izvor]Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ „The Championships Wimbledon, Prize Money per Programme” (PDF). Wimbledon – official site. Pristupljeno 9. 7. 2022.
- ^ a b „2019 Wimbledon – drawsheet”. ITF Tennis. Arhivirano iz originala 07. 08. 2020. g. Pristupljeno 17. 7. 2019.
- ^ a b „2019 Wimbledon – drawsheet”. ITF Tennis. Arhivirano iz originala 23. 10. 2020. g. Pristupljeno 17. 7. 2019.
- '^ Clarey, Christopher (7. 5. 2008). „Traditional Final: It's Nadal and Federer”. The New York Times. Pristupljeno 17. 7. 2008. „Federer said[:] 'I love playing with him, especially here at Wimbledon, the most prestigious tournament we have.”
- ^ Will Kaufman & Heidi Slettedahl Macpherson, ur. (2005). „Tennis”. Britain and the Americas. 1 : Culture, Politics, and History. ABC-CLIO. str. 958. ISBN 978-1-85109-431-8. „this first tennis championship, which later evolved into the Wimbledon Tournament ... continues as the world's most prestigious event.”
- ^ „Djokovic describes Wimbledon as "the most prestigious event"”. BBC News. 26. 6. 2009. Pristupljeno 14. 9. 2010.
- ^ Ryan Rudnansky (25. 6. 2013). „Wimbledon Tennis 2013: Why Historic Tournament Is Most Prestigious Grand Slam”. bleacherreport. Pristupljeno 25. 6. 2013.
- ^ Monte Burke (30. 5. 2012). „What Is The Most Prestigious Grand Slam Tennis Tournament?”. Forbes. Pristupljeno 25. 6. 2013.
- ^ Prichard, DMC (1981). The History Of Croquet. Cassell. ISBN 978-0-304-30759-3.
- ^ Atkin, Ron. „1877 Wimbledon Championships”. Wimbledon.org. Arhivirano iz originala 02. 11. 2013. g. Pristupljeno 31. 10. 2013.
- ^ Little 2011, str. 9, 102
- ^ „Long Term Plan”. AELTC. Arhivirano iz originala 15. 03. 2012. g. Pristupljeno 31. 10. 2013.
- ^ Istorija Vimbldon šampionata, Keith Prowse
- ^ Prethodno su tri finala igrana u ponedeljak zbog kiše: 1919, 1922. i 2001. (http://www.all-about-tennis.com/wimbledonmenstrivia.html).
- ^ „Wimbledon 2011: Court Three opens for business”. BBC. Pristupljeno 31. 10. 2013.
- ^ „Competing”. Wimbledon.org. Arhivirano iz originala 11. 08. 2011. g. Pristupljeno 28. 06. 2019.
- ^ Muškarci koji su prikladni za pozivnicu za par imaju 35 godina ili više.
- ^ Muškarci koji su prikladni za pozivnicu za par imaju 45 godina ili više.
- ^ a b Ne postoji starosna granica za takmičenje u parovima u invalidskim kolicima.
- ^ Kod turnira koji se igraju po principu jedne eliminacije igrač ili tim koji je izgubio je eliminisan sa turnira
- ^ a b „Arthur Gore – profile”. International Tennis Hall of Fame. Pristupljeno 28. 6. 2019.
- ^ „Wimbledon 2014: Britain's Jamie Delgado smashes record with 23rd consecutive All England Club appearance”. The Telegraph. 25. 6. 2014. Pristupljeno 28. 6. 2019.
- ^ „Schiavone-Kuznetsova Epic Is Second-Longest Ever Women’s Match”. World Tennis Magazine. 23. 1. 2011. Pristupljeno 28. 6. 2019.
- ^ „Wimbledon 2012: Yaroslava Shvedova claims 'golden set' as Sara Errani makes unwanted history”. The Telegraph. 30. 6. 2012. Pristupljeno 28. 6. 2019.
Literatura
[uredi | uredi izvor]- Prichard, DMC (1981). The History Of Croquet. Cassell. ISBN 978-0-304-30759-3.
- Little, Alan (2011). Wimbledon Compendium 2011 (21st izd.). London: All England Lawn Tennis & Croquet Club. str. 9,102. ISBN 978-1-899039-36-4.
- Džon, Baret (2001). Wimbledon – The Official History of The Championships. CollinsWillow. ISBN 978-0007117079. OCLC 49691980.
- Maks, Robertson (1977). Wimbledon 1877–1977. Arthur Barker. ISBN 978-0213166434. OCLC 461807313.
- Tingej, Lens (1977). 100 years of Wimbledon. Guinness Superlatives. ISBN 978-0900424717. OCLC 3630554.
Spoljašnje veze
[uredi | uredi izvor]
- Zvanični veb-sajt (jezik: engleski)
- Profil turnira na sajtu ATP (jezik: engleski)
- Profil turnira na sajtu VTA (jezik: engleski)
- Mapa terena
- Satelitska slika mesta održavanja (Gugl mape)
- Bi-Bi-Si 5, uživo pokrivanje Vimbldona
- Goldings' Vimbldon deca skupljači loptica
- Vimbldon - svi pobednici i finalisti
- Vimbldonski turnir na sajtu Twitter
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
| Ostale | |
