Pređi na sadržaj

Vitorio Poco

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Vitorio Poco
Vitorio Poco 1920.
Lični podaci
Nadimak Stari majstor
Datum rođenja (1886-03-02)2. mart 1886.
Mesto rođenja Torino, Kraljevina Italija
Datum smrti 21. decembar 1968.(1968-12-21) (82 god.)
Mesto smrti Torino, Italija
Pozicija Igrač sredine terena[1]
Seniorska karijera
Godine Klub Nast. (Gol)
1905—1906.
1906—1911.		 Grashoper
Torino
Trenerska karijera
1912.
1912—1922.
1921.
1924.
1924—1925.
1929—1948.		  Italija
Torino
Italija
Italija
Milan
Italija

Vitorio Poco (Torino, 2. mart 1886 — Torino, 21. decembar 1968) bio je italijanski fudbaler, selektor i novinar.

Tvorac taktičke formacije Metodo, Poco se smatra jednim od najvećih selektora svih vremena,[2] i prva je osoba koja je kao selektor vodila nacionalni tim do dve titule svetskog kupa[3] vodeći Italiju do pobede na svetskim prvenstvima 1934. i 1938. godine.[4] Nadimka Il Vecchio Maestro („Stari majstor“),[5] takođe je vodio Italiju do zlatne medalje na olimpijskom fudbalskom turniru 1936. godine.

Vitorio Poco je rođen u Torinu 2. marta 1886. godine u porodici poreklom iz Ponderana.[6] Pohađao je Liceo Cavour u Torinu, svom rodnom gradu; kasnije je učio jezike i igrao fudbal u Francuskoj, Švajcarskoj i Engleskoj.[7] Studirao je u Mančesteru na razmeđi 20. veka i upoznao polubeka Mančester junajteda, Čarlija Robertsa i levog Stiva Blumera iz Darbi Kauntija.[8][9]

Kontroverze

[uredi | uredi izvor]

Brajan Glenvil je izjavio da Poco nije bio fašista;[10] on je, međutim, sarađivao sa Đorđom Vakarom tokom kampanje za Svetsko prvenstvo 1934. godine - generalom iz fašističke milicije, koji je u to vreme bio i šef Italijanske fudbalske federacije.[11][12] Posle Drugog svetskog rata, Poco je isključen iz italijanskog fudbala, zbog optužbi za saradnju s fašističkom vladom i učešće u Italijanskoj socijalnoj republici ; kao takav, novi torinski stadion nije bio posvećen njemu. Uprkos svojim asocijacijama na fašizam, međutim, nije bio član Nacionalne fašističke stranke, a dokumenti pokazuju da je sarađivao sa Nacionalnooslobodilačkim odborom od septembra 1943.[13][14][15]

Smrt

[uredi | uredi izvor]

Nakon što je gledao Italiju kako je na domaćem tlu osvojila Evropsko prvenstvo (naslednika srednjoevropskog međunarodnog kupa, koju je dva puta Poco osvajao sa Azurima) 1968. godine, Poco je umro kasnije te godine, 21. decembra, u 82. godini. Sahranjen je na groblju rodnog grada svoje porodice, Ponderano.[7] 1986. godine Stadion Komunale di Torino preimenovan je u njegovo ime; stadion je sada poznat kao Stadion Olimpiko Grande Torino.[16][17] U njegovu čast 2016. godine otvoren je muzej sa njegovim suvenirima u Ponderanu.[18]

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ Vitorio Poco na sajtu WorldFootball.net (jezik: engleski)
  2. ^ Jamie Rainbow (4. 7. 2013). „The Greatest manager of all time”. World Soccer. Pristupljeno 28. 7. 2016. 
  3. ^ „Record e Curiosità”. La Repubblica (na jeziku: italijanski). Pristupljeno 6. 5. 2016. 
  4. ^ „Vittorio Pozzo – 'Old Master' helped make Italian football”. FIFA. Arhivirano iz originala 19. 08. 2016. g. Pristupljeno 28. 7. 2016. 
  5. ^ „Sportstar : Thursday, March 22, 2012”. Hinduonnet.com. Arhivirano iz originala 3. 5. 2011. g. Pristupljeno 15. 3. 2012. 
  6. ^ „MUSEO VITTORIO POZZO: BIOGRAFIA” (na jeziku: italijanski). www.museovittoriopozzo.it. Pristupljeno 22. 10. 2019. 
  7. ^ a b „MUSEO VITTORIO POZZO: BIOGRAFIA” (na jeziku: italijanski). www.museovittoriopozzo.it. Pristupljeno 22. 10. 2019. "MUSEO VITTORIO POZZO: BIOGRAFIA" (in Italian). www.museovittoriopozzo.it. Retrieved 22 October 2019.
  8. ^ Mondadori, Oscar (2004). Calcio e fascismo – Lo sport nazionale sotto Mussolini. Milano. 
  9. ^ Ormezzano, Gianpaolo (1989). Il calcio: una storia mondiale. Milano: Longanesi. ISBN 8830409189. 
  10. ^ Holt, Nick (2014). Mammoth Book Of The World Cup. London: Constable & Robinson Ltd. ISBN 978-1-4721-1051-0. Pristupljeno 24. 10. 2019. 
  11. ^ „World Cup: 25 stunning moments … No8: Mussolini's blackshirts' 1938 win”. theguardian.com. 1. 4. 2014. 
  12. ^ „1934: first World Cup win”. FIGC. Arhivirano iz originala 27. 07. 2021. g. Pristupljeno 24. 10. 2019. 
  13. ^ Colombo, Marco (21. 12. 2018). „Vittorio Pozzo, 50 anni fa la morte del ct che vinse tutto nel periodo sbagliato. Così venne dimenticato, ma collaborò col Cln”. Il Fatto Quotidiano (na jeziku: italijanski). Pristupljeno 24. 10. 2019. 
  14. ^ „UN MITO DIMENTICATO” (na jeziku: italijanski). www.enciclopediadelcalcio.it. Pristupljeno 24. 10. 2019. 
  15. ^ Radogna, Fiorenzo (20. 12. 2018). „Mezzo secolo senza Vittorio Pozzo, il mitico (e discusso) c.t. che cambiò il calcio italiano: Fascismo e polemiche”. Il Corriere della Sera (na jeziku: italijanski). str. 7. Pristupljeno 24. 10. 2019. 
  16. ^ Pizzigallo, Claudio (21. 4. 2016). „SPECIALE STADI TORINO: I 5 impianti esistenti in cui hanno giocato Juve e Toro” (na jeziku: italijanski). Torino Today. Pristupljeno 22. 10. 2019. 
  17. ^ Pizzigallo, Claudio (21. 4. 2016). „Dall'Umberto I al "nuovo" Grande Torino, gli 11 stadi della storia calcistica torinese” (na jeziku: italijanski). Torino Today. Pristupljeno 22. 10. 2019. 
  18. ^ „Inaugurato il museo dedicato a Vittorio Pozzo I cimeli raccontano la storia del calcio azzurro”. La Stampa (na jeziku: italijanski). 29. 4. 2016. Pristupljeno 22. 10. 2019. 

Spoljašnje veze

[uredi | uredi izvor]

Bibliografija

[uredi | uredi izvor]



Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Виторио_Поцо&oldid=26842313”