Gasifikacija

Gasifikacija je proces koji konvertuje organske ili fosilne bazne ugljenične materijale u ugljen-monoksid, vodonik i ugljen-dioksid. To se postiže reakcijom materijala na visokim temperaturama (> 700 °C), bez sagorevanja, sa kontrolisanom količinom kiseonika i / ili pare. Dobijena smeša gasa se zove singas (od sinteze gasa ili sintetičkog gasa). Snaga dobijena iz gasifikacije i sagorevanja dobijenog gasa smatra se izvorom obnovljive energije ako je gasifikovano jedinjenje dobijeno iz biomase.

Istorija

Adler Diplomat 3 sa gasnim generatorom (1941)

Proces proizvodnje energije korišćenjem metode gasifikacije je u upotrebi već više od 180 godina. Prvobitno je razvijen za proizvodnju gasa za gradsku rasvetu i kuvanje 1800tih godina. Takođe je korišćen u visokim pećima, ali veći ulogu igra u proizvodnji sintetičkih hemikalija gde je u upotrebi od 1920.

Hemijske reakcije

U gasifikaciji, karbonatni materijal prolazi kroz nekoliko različitih procesa:

Gasifikacija čađi

1. Dehidracija ili sušenja se javlja na oko 100 °C
2. Proces pirolize se javlja na oko 200-300 °C.
3. Proces sagorevanja se ogleda u isparljivim proizvodima i proizvodima čađi koji reaguju sa kiseonikom i formiraju ugljen-dioksid i male količine ugljen-monoksida, koji daje toplotu za naredne reakcije gasifikacije. ${\rm {C}}+{\rm {O}}_{2}\rightarrow {\rm {CO}}_{2}$
4. ${\rm {C}}+{\rm {H}}_{2}{\rm {O}}\rightarrow {\rm {H}}_{2}+{\rm {CO}}$
5. ${\rm {CO}}+{\rm {H}}_{2}{\rm {O}}\leftrightarrow {\rm {CO}}_{2}+{\rm {H}}_{2}$

Proces gasifikacije

Nekoliko vrsta gasifiera je trenutno dostupano za komercijalnu upotrebu: kontra-strujni fiksni ležaj, fluidizovani ležaj, uvučeni protok, plazma i slobodni radikali.