German I Carigradski
German I je bio carigradski patrijarh (od 715. do 730.), sin prvog carskog senatora. Proglašen je svecem zbog svoje borbe protiv ikonoboraca. Prema pisanju jednog katoličkog sajta, patrijarh German Carigradski se ne ubraja među najreprezentativnije likove istočnog hrišćanskog sveta, ali se njegovo ime pojavljuje na popisu velikih branitelja svetih slika, sastavljenom na Drugom nikejskom saboru, 787. godine, čime mu je ukazana čast.[1]
Žitije[uredi | uredi izvor]
Njegovog oca, senatora, ubio je car Konstans II Pogonat, a samog Germana uškopio i silom ga zamonašio. Međutim, predanje kaže da se kao monah German proslavio svojim hrišćanskim životom. Zbog toga je izabran prvo za episkopa kizičkog, a potom, kada je na presto stupio car Anastasije II i za patrijarha carigradskog. Kao patrijarh krstio je Konstantina V Kopronima, koji je, prema predanju, prilikom krštenja „uprljao vodu nečistotom“. Predanje dalje kaže da je German prorekao da će budući car, Kopronimov otac, doneti „nečistu jeres“. To proročanstvo se, prema priči i ispunilo.[2] U vreme dok je German vršio službu patrijarha, Carigrad su opsedali Saraceni, ali su građani ipak odoleli i spasili Carigrad. Pobeda je pripisivana božjoj volji, a German je bio mišljenja da je to potvrda pobožnosti koju je narod iskazivao prema svetim slikama. Car Lav IV Hazar, koji se upravo u to vreme ustoličio (717.), je bio drugačijeg mišljenja, te smatrao idolopoklonike opasnošću. Preduzeo je reformatorske mere koje su podrazumevale uklanjanje ikona, a na jednom javnom skupu 7. januara 730. se i izjasnio protiv slavljenja ikona. German mu se otvoreno suprotstavio i car mu je oduzeo titulu patrijarha i prognao ga u manastir gde je kasnije i umro 740. godine, zaboravljen od svih.[1]
Zasluge[uredi | uredi izvor]
Patrijarh German je poklanjao veliku pažnju liturgijskim slavljima, kao i troparima i neko se vreme za njega smatralo da je ustanovio praznik Akatistos. Iako ga teolozi ne smatraju velikim misliocem, neka su njegova pisana dela (tzv. homilije) ostala upamćena pre svega zbog nekih njegovih shvatanja o mariologiji i predstavljaju deo tradicije hrišćanskih crkava, bez obzira da li se radi o istočnim ili zapadnim. Prema tvrdnji katoličkog sajta, naraštaji monaha i drugih pripadnika brojnih ustanova i danas pronalaze u tim tekstovima veliku vrednost za duhovni život. Papa Pije XII je odabrao jedan od tih tekstova i svrstao ga u apostolsku konstituciju Munificentissimus Deus (1950) koji je proglasio argumentom verske istine o Marijinom Uznesenju na nebo.[1]
Mitologija[uredi | uredi izvor]
Prema nekim izvorima, sveti German je u mitologiji starih Slovena bio povezivan sa istoimenim demonom atmosferskih pojava.[3]
Praznik[uredi | uredi izvor]
Srpska pravoslavna crkva slavi ga 12. maja po crkvenom, a 25. maja po gregorijanskom kalendaru. Grčka Crkva takođe slavi njegov liturgijski spomen 12. maja.[1]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b v g „Katolici.org: German Carigradski”. Arhivirano iz originala 04. 03. 2016. g. Pristupljeno 20. 11. 2009.
- ^ Ohridski prolog za 12. maj (25. maj) Arhivirano na sajtu Wayback Machine (12. mart 2007) (jezik: srpski)
- ^ Sajt stari Sloveni: German; Nikola Milošević
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
| Ljudi | |
| Ostale | |
