Glavna zgrada Moskovskog državnog univerziteta
| Glavna zgrada Moskovskog državnog univerziteta | |
 | |
Informacije
| |
|---|---|
| Lokacija | Moskva, Rusija |
| Koordinate | 55° 42′ 11″ N 37° 31′ 49″ E / 55.70306° S; 37.53028° I |
| Status | završena |
| Svečano otvaranje | 1.januar 1953. |
| Sagrađena | 1949 |
| Očekivani završetak | 1953 |
Visina
| |
| Visina | 182 m |
| Broj spratova | 36 |
Kompanije
| |
| Arhitekta | Lav Rudnjev |
| Strukturni inžinjer |
Vsevolod Nikolaevič Nason |
| Upravljanje | Moskovski državni univerzitet Lomonosov |
| Reference: [1] | |
Glavnu zgradu Moskovskog državnog univerziteta (ruski Glávnoe zdánie MGU), koju je dizajnirao Lav Rudnjev,[1] je najviši oblakoder od Sedam sestara građenih staljinističkom arhitekturom u Moskvi. Koristi se kao sedište Moskovskog državnog univerziteta Lomonosov.
Karakteristike[uredi | uredi izvor]
Oblakoder ima 36 nivoa u centralnom delu i visok je 240 m (790 ft). Na njegovom krovu (182 m (597 ft)) se nalazi spirala od 57 m koja se završava sa 12 tona teškom petokrakom zvezdom. Bočne kule su niže od centralnog dela; dve krila sa spavaonicama od 18 i 9 spratova čine centralni korpus kompleksa.[2]
Među statuama koje ukrašavaju zgradu je skulptura Vere Muhine koja predstavlja par studenata i statua Nikolaja Tomskog koja predstavlja Mihaila Lomonosova (1711-1765), osnivača Moskovskog univerziteta. Prostorije univerziteta pokrivaju površinu od oko 1,6 kvadratnih kilometara. Kompleks je delimično renoviran 2000. godine.[3]
Glavna zgrada Moskovskog državnog univerziteta nije otvorena za širu javnost. Posetioci izvan univerziteta moraju da budu prethodno najavljeni od strane njihovih univerzitetskih domaćina i moraju da podnesu svoj domaći ruski pasoš ili međunarodni pasoš da bi ušli u prostorije.
Istorija[uredi | uredi izvor]
Arhitekta Boris Iofan se kandidovao na tenderu za projekat oblakodera 1947. godine, ali je posao dodeljen Lavu Rudnjevu, jer je Iofan pogrešio time što je stavio svoj nacrt oblakodera na granici Vrapčeva brda, lokaciji koja je imala potencijalnu opasnostima od klizišta. Rudnjevje već izgradio važne objekte poput Vojne akademije Frunze (1932-1937) i Maršalskih stanova (1947), čime je zadobio ugled Komunističke partije. Postavio je zgradu 800 m od litice. Rukovodilac inženjerskog tima bio je Vsevolod Nikolaevič Nason.[2]
Glavni toranj, za kojije iskorišćeno preko 40.000 tona čelika za svoj okvir i 130.000 kubnih metara betona, otvoren je 1. septembra 1953[4] Sa visinom od 240 m, to je bila 7. najviša zgrada sveta[1], a takođe i najviša u Evropi. Evropski rekord je trajao do 1988. godine, kada ga je nadmašio toranj Meseturm .[3] I dalje je najviša obrazovna zgrada na svetu.[5]
Moskovski univerzitet je verovatno najpoznatija zgrada Lava Rudnjeva, za koji je dobio nagradu Staljina 1949. godine. Ovaj oblakoder je inspirisao različite zgrade u socijalističkim zemljama, kao što je Palata za kulturu i nauku u Varšavi, a takođe i logo Letnjih olimpijskih igara 1980. godine.[3]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b v Binder 2006, str. 10
- ^ a b „Moscow State University main building”. um.mos.ru. Discover Moscow. Arhivirano iz originala 28. 08. 2016. g. Pristupljeno 22. 7. 2016.
- ^ a b v „Lomonosov Moscow State University Main Building”. EMPORIS GMBH. Pristupljeno 22. 7. 2016.
- ^ „The Campus on Lenin Hills: yesterday, today, tomorrow”. Moscow State University. Pristupljeno 22. 7. 2016.
- ^ „10 Tallest University Buildings in the World”. Pristupljeno 22. 7. 2016.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Binder, Georges (2006). 101 of the World's Tallest Buildings. Images Publishing. str. 10.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
- „Building data at emporis.com”.
- „History of Moscow Skyscrapers” (na jeziku: ruski).
