Damir Džumhur

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Damir Džumhur
Džumhur u kvalifikacijama za Vimbldon 2023.
Lični podaci
NadimakDžumi[1]
Datum rođenja(1992-05-20)20. maj 1992. (31 god.)
Mesto rođenjaSarajevo, BiH
Državljanstvo Bosna i Hercegovina
Visina1,75 m
Masa68 kg
PrebivališteSarajevo, BiH
Beograd, Srbija
Informacije o karijeri
Pro. karijera2011–
IgraDesnom rukom; dvoručni bekhend
TrenerNerfid Džumhur - Neno
Ilija Bozoljac (2017–2019)[2][3]
Petar Popović (2019–2021)[4][5]
Ivan Dugandžić (2021–2023)[6][7]
Antonio Šančić (2023–)[8]
Zarada4.816.806 $
ATP profilwww.atptour.com/en/players/damir-dzumhur/d923/overview
Pojedinačno
Pobede—porazi127—140 (47,57% u glavnim žrebovima Grend slem i ATP turnira, na Letnjim olimpijskim igrama i u Dejvis kupu)
Osvojeni turniri3 (7 čelendžera, 12 fjučersa)
Izgubljena finala1
Najbolji plasmanBr. 23 (2. jul 2018)
Trenutni plasmanBr. 173 (14. avgust 2023)
Uspeh na grend slem turnirima
OP Australije3K (2014, 2018)
Rolan Garos3K (2015, 2018)
Vimbldon2K (2016, 2017, 2018)
OP SAD3K (2017)
Ostali turniri
Olimpijske igre1K (2016)
Parovi
Pobede—porazi13—42 (23,64% u glavnim žrebovima Grend slem i ATP turnira i u Dejvis kupu)
Osvojeni turniri0 (8 fjučersa)
Izgubljena finala1
Najbolji plasmanBr. 117 (13. avgust 2018)
Trenutni plasmanBr. 1017 (14. avgust 2023)
Uspeh na grend slem turnirima — parovi
OP Australije1K (2018, 2019)
Rolan Garos2K (2018)
Vimbldon1K (2015, 2018, 2019)
OP SAD1K (2017, 2018)
Timska takmičenja
Dejvis kupPO (2018)
Ažurirano: 14. avgust 2023.
Osvojene medalje
Predstavljajući Bosna i Hercegovina
Tenis
Olimpijske igre mladih
Bronzana medalja — treće mesto Singapur 2010.[9] Pojedinačno
Evropsko juniorsko prvenstvo do 18 god.
Zlatna medalja — prvo mesto Klosters 2010.[10] Pojedinačno

Damir Džumhur (Sarajevo, 20. maj 1992) je teniser iz Bosne i Hercegovine i trenutno najbolje rangirani igrač iz te zemlje na ATP turu.[11] Član je Dejvis kup reprezentacije Bosne i Hercegovine.[12]

Damir je bio rangiran kao treći u Juniorskom svjetskom poretku kao i osvajač bronzane medalje na takmičenju olimpijskih igara mladih 2010. godine. Takođe je prvi muški predstavnik Bosne i Hercegovine na Grend slem takmičenju. Najbolja pozicija koju je ostvario na ATP listi je 23. mesto od 2. jula 2018. godine.

Rani i lični život[uredi | uredi izvor]

Rođen je 20. maja 1992. godine u Sarajevu, kao prvo dete od oca Nerfida i majke Žanete Nikolić. Njegovo rođenje je usledilo ubrzo nakon izbijanja rata u Bosni i Hercegovini u porodilištu koje se nalazi u neposrednoj blizini Olimpijske dvorane Zetra. Arena je uništena u to vrijeme, ali to je isto mjesto gde je Damir počeo sa tenisom.[13] Takođe, ima i pet godina mlađeg brata, Zlatana,[14] koji se bavio tenisom, takmičeći se za Hrvatsku.[15] Ponudu da nastupa za Hrvatsku imao je i Damir, ali ju je glatko odbio.[16]

Deda-stric mu je bio Zuko Džumhur (1921–1989),[17] čuveni putopisac, karikaturista i slikar, a pradeda-stric poznati Srbin musliman Abduselam Džumhur (1877–1933), imam Bajrakli džamije u Beogradu, glavni imam Vojske Kraljevine SHS i pripadnik Mlade Bosne.[18]

Kao dijete, pored tenisa volio je skijanje i fudbal. Tokom odrastanja uzori su mu bili Patrik Rafter i Rodžer Federer,[19] i podržava fudbalski tim FK Željezničar.[13]

Pored svog maternjeg jezika govori još i engleski jezik. Studirao je političke nauke na Fakultetu političkih nauka u Sarajevu, u Univerziteta u Sarajevu.[14]

Juniorska karijera[uredi | uredi izvor]

Džumhur na posljednjem takmičenju juniora na Vimbldonu 2010. godine

Od samih početaka trenirao ga je otac, Nerfid, koji je u to vrijeme vodio tenisku školu od 1994. godine. Počeo je da trenira od pete godine, a profesionalno je počeo da se bavi tenisom od 1999. godine kada je Zetra obnovljena.[13]

U ranim počecima učestvovao je na lokalnim takmičenjima, uglavnom po Bosni i Hercegovini, Hrvatskoj, Srbiji i Crnoj Gori. Veći uspjeh je doživio 2004. godine kada je osvojio Evropsko takmičenje u Romi. Te godine je od odigranih 9 turnira izgubio samo 4 seta.[19]

Prije napunjene 18. godine učestvovao je na nekoliko turnira koja su bila organizovana na nekoliko kontinenata i koja su organizovani u Evropi. Sezonu 2005. godine završio je na 87 mjestu, a 2006. godine na 25 poziciji za uzrast ispod 14 godina. Sledeće dvije godine je napredovao i došao do pozicije 17 za dječake ispod 16 godina.

U 2008. godini Damir se prvi put pojavljuje kao igrač ITF-a u kategoriji ispod 18 godina. Tada učestvuje na 6 turnira. Rezultat te godine je osvojen jedan turnir i jedno finale, sa skorom od 17 pobjeda i 5 poraza. Tu sezonu je završio kao 225. igrač u juniorskoj konkurenciji. Narednih godina odigrao je 20 turnira sa mnogo boljim učinkom od 2 osvojena turnira i skorom od 45 pobjeda i 17 poraza. Završio je sezonu kao 350. igrač u svjetskom juniorskom takmičenju.

U 2010. godini godini je odigrao 12 turnira od kojih je 4 osvojio. Takođe je osvojio i bronzanu medalju na Olimpijskom takmičenju mladih u Singapuru. Te godine odigrao je tri juniorska grend slema sa sljedećim rezultatima: druga runda na Rolan Garosu, četvrtfinale na Vimbldonu i treća runda na US openu.[19][20] Odnos pobjeda i poraza te sezone je bio 40-8 a završio je kao 3. igrač na listi.[21]

Takođe, te iste godine je odigrao mečeve u Dejvis kupu i to protiv Estonije i Portugala.

ITF Juniorska finala[uredi | uredi izvor]

Pojedinačno: 9 (7 titula, 2 finala)[uredi | uredi izvor]

Legenda
Grend Slem (0–0)
Grade A (0–0)
Grade B (1–0)
Grade 1–5 (7–2)
Ishod Br. Datum Turnir Podloga Protivnik Rezultat
Pobjeda 1. 24. avgust 2008. Skoplje, Makedonija Šljaka Srbija Dimitrije Tasić 6–3, 6–3
Finalista 1. 12. oktobar 2008. Lošinj, Hrvatska Šljaka Slovačka Ivan Kosec 3–6, 6–4, 4–6
Pobjednik 2. 30. maj 2009. Kazablanka, Maroko Šljaka Sjedinjene Američke Države Aleksander Ore mlađi 6–3, 2–6, 6–1
Pobjednik 3. 12. septembar 2009. Pančevo, Srbija Šljaka Mađarska Mate Zsiga 6–1, 3–6, 6–3
Finalista 2. 27. septembar 2009. Umag, Hrvatska Šljaka Rusija Viktor Baluda 4–6, 6–2, 6–7(3–7)
Pobjednik 4. 5. april 2010. Firenca, Italija Šljaka Italija Alesandro Kolela 6–3, 6–4
Pobjednik 5. 13. jun 2010. Ofenbah na Majni, Njemačka Šljaka Ekvador Roberto Kiroz 6–4, 6–7(1–7), 6–4
Pobjednik 6. 25. jul 2010. Klosters, Švajcarska Šljaka Španija Andres Artunedo 6–1, 6–3
Pobjednik 7. 4. septembar 2010. Repantinji, Kanada Tvrda Češka Jirži Veseli 6–2, 6–2

Parovi: 9 (5 titula, 4 finala)[uredi | uredi izvor]

Legenda
Grend slem (0–0)
Grade A (0–0)
Grade B (0–0)
Grade 1–5 (5–4)
Isod Br. Datum Turnir Podloga Partner Protivnici Rezultat
Finalista 1. 27. april 2008. Mostar, Bosna i Hercegovina Šljaka Bosna i Hercegovina Derviš Sutković Bosna i Hercegovina Jasmin Ademović
Bosna i Hercegovina Sven Lalić 		2–6, 1–6
Finalista 2. 24. avgust 2008. Skoplje, Makedonija Šljaka Italija Kelvin Alboneti Srbija Dimitrije tasić
Srbija Stefan Milenković 		6–1, 6–7(5–7), 2–6
Pobjednik 1. 11. april 2009. Kap d'Aj, Francuska Šljaka Rusija Aleksander Kondulkov Francuska Sedrik Komlin
Francuska Đani Mina 		4–6, 6–4, [11–9]
Pobjednik 2. 30. maj 2009. Kazablanka, Maroko Šljaka Sjedinjene Američke Države Aleksander Ore mlađi Južnoafrička Republika Grant Ive
Tunis Slim Hamza 		6–4, 6–2
Pobjednik 3. 12. septembar 2009. Pančevo, Srbija Šljaka Mađarska Mate Zsiga Letonija Artur Kazijevs
Letonija Mikelis Libietis 		6–4, 6–3
Pobjednik 4. 27. septembar 2009. Umag, Hrvatska Šljaka Mađarska Mate Zsiga Hrvatska Ivan Turudić
Hrvatska Toni Androić 		2–6, 6–4, [10–7]
Finalista 3. 5. april 2010. Firenca, Italija Šljaka Njemačka Piter Heler Hrvatska Mate Pavić
Češka Robert Rumler 		6–1, 2–6, [9–11]
Finalista 4. 29. maj 2010. Šarlroa, Belgija Šljaka Mađarska Mate Zsiga Belgija Joris de Lore
Švedska Tobijas Blomgren 		2–6, 5–7
Pobjednik 5. 4. septembar 2010. Repantinji, Kanada Tvrda Hrvatska Mate Pavić Ekvador Roberto Kiroz
Peru Dulio Bereta 		6–1, 6–4

Druga finala[uredi | uredi izvor]

Pojedinačno: 7 (3 titule, 4 finala)[uredi | uredi izvor]

Turniri organizovani za uzrast do 14 godina

Ishod Br. Datum Turnir Podloga Protivnik Rezultat
Finalista 1. 9. april 2006. Pavija, Italija Šljaka Rusija Ašot Hačarijan 0–6, 3–6
Pobjednik 1. 18. jun 2006. Mostar, Bosna i Hercegovina Šljaka Hrvatska Antun Pehar 6–4, 3–6, 7–5
Pobjednik 2. 13. avgust 2006. Ulm, Njemačka Šljaka Češka Jan Zednik 4–6, 3–0, predaja
Finalista 2. 27. avgust 2006. Reningen, Njemačka Šljaka Rusija Aleksandar Rumjancev 0–6, 1–6

Turniri organizovani za uzrast do 16 godina

Ishod Br. Datum Turnir Podloga Protivnik Rezultat
Pobjednik 3. 26. avgust 2007. Reningen, Njemačka Šljaka Njemačka Dominik Šulc 6–4, 6–3
Finalista 3. 2. septembar 2007. Regenzburg, Njemačka Šljaka Hrvatska Vedran Ljubičić 6–3, 5–7, 6–7
Finalista 4. 20. april 2008. Novi Sad, Srbija Šljaka Mađarska Mate Zsiga 3–6, 1–6

Profesionalna karijera[uredi | uredi izvor]

2011—2013: Prve godine profesionalne karijere[uredi | uredi izvor]

Prvi debitantski nastup na ATP turu kao profesionalni igrač imao je u Zagrebu, kada je igrao kvalifikacioni meč za Zagreb open. Većinom kao profesionalni igrač proveo je na čelendžerima i ITF turnirima. Osvojio je preko 12 titula u singlu i osam titula u fjučers dublovima i dva puta je zaustavljen u finalima čelendžera u Košicama, Poznanju.

U toj sezoni je takođe uzeo učešće u četvrtom Dejvis kupu gdje je ostvario dvije pobjede u singlu i 1 pobjedu u dublu. Takođe, borio se za ulazak i osvajanje ulaska na takmičenje na Ljetnje omladinske igre. Međutim, nije uspio u toj zamisli što su posebno kritikovali bosanski mediji.[22]

Završio je prvu profesionalnu sezonu kao 339. igrač svijeta, a naredne sezone ušao je u top 250 najboljih tenisera svijeta. Godine 2013, 19. avgusta, trudom i upornošću uspjeva da uđe u top 200, da bi na kraju sezone završio na 187. mjestu svjetske liste.

2014: Ulazak u top 100[uredi | uredi izvor]

U januaru 2014. godine, Damir je postao prvi teniser iz BiH koji je nastupio u glavnom žrijebu na jednom grend slem turniru,[23] kad je stigao do trećeg kola na Australijan openu, izgubivši od Tomaša Berdiha, tada 7. nosioca na turniru. Na tom putu pobjedio je i Ivana Dodiga, 32. nosioca turnira. Nastupajući na turniru pokazao je da je zasluženo stekao učešće na jednom grend slemu, što potvrđuje podrška Tomaša Berdiha[24] i Novaka Đokovića[25][26] poslije turnira.

Damir je takođe 2014. godine igrao dejvis kup za svoju reprezentaciju u prvom kolu, protiv Grčke, kada je izgubio svoj prvi meč od Markosa Kalvelonisa, tada 691. igrača na ATP listi.[27] U sljedeća dva meča, Damir je popravio situaciju pobjedom nad Aleksandrosom Jakupovićem, za krajnji rezultat od 3:1 u korist Bosne i Hercegovine.[28] U periodu poslije ovih mečeva, Damir je imao period slabijih rezultata što dokazuje činjenica da je na turnirima na ATP turniru u Indijan Velsu i Majami mastersu osvojio samo 8 poena. Završetak sezone na tvrdoj podlozi ipak je završio sa uspjehom i to pobjedom u drugom kolu Dejvis kupa protiv Finske.[29]

Džumhur na Vimbldonu 2014. godine

Otvarajući sezonu šljake, Damir ostvaruje uspjeh osvajajući, Mersijan kup pobjedivši na tom putu Tomasa Fabijana i druge, da bi u finalu savladao Perea Ribu ubjedljivim rezultatom. Damir je ostvarenom pobjedom postao drugi teniser, poslije Amera Delića koji je osvojio ovaj turnir pod zastavom Bosne i Hercegovine.[30] U maju 2014. godine prolazi kvalifikacije Rolan Garosa, kada je zaustavljen u prvoj rundi od Felisijana Lopeza.[31] Nakon brzog ispadanja na Rolan Garosu situacija se popravlja osvajanjem Arad čelendžera u Rumuniji kada opet pobjeđuje Perea Ribu koja ga pomjera na 110. mjesto na ATP listi.[32]

Kasnije, u junu, započeo je sezonu na travi na kojoj se nije proslavio dobrim rezultatima. Izgubio je oba meča i u singlu i u dubl meču, i to oba u tri seta, tokom kvalifikacionih mečeva.[33]

Nastavak sezone je nastvaio na zemljanoj podlozi. Nastavlja sezonu osvajanjem san Benedeto kupa u Italiji, pobjedivši u finalu sa ubjedljivim rezultatom.[34] Osvajanjem ovog turnira dobio je priliku za direktan ulazak na sljedeći grend slem, US Open,[35] gdje je ispao u prvoj rundi od Davida Ferera, tada 5. tenisera svijeta, u četiri seta.[36] Sedmicu prije US Opena, Damir je izborio kvalifikacije za turnir na tvrdoj podlozi, ali je ispao u prvoj rundi, izgubivši u dva seta.[37]

Posljednje pojavljivanje za Dejvis kup reprezentaciju BiH, završeno je porazom Damira i pobjedom Litvanije koja se plasirala u četvrtfinale, a selekcija Bih zaustavljena je u svom daljem pohodu.[38]

Kasniji period na tvrdoj podlozi i njegovo pojavljivanje nisu bili uspješni, ali je značajna činjenica da je u par navrata uspio da dođe na 101. poziciju na ATP listi. Ta dva puta je bio blizu da uđe, po prvi put, u top 100 igrača, međutim taj cilj nije ostvario pa tako završava sezonu kao 109. igrač svijeta.[39] Takođe, nije uspio ni da izbori direktan ulazak na predstojeći grend slem 2015. godine, Australijan open.[40]

Sezona 2015.[uredi | uredi izvor]

Sezonu 2015. počeo je u Indiji kada je u ranoj fazi kvalifikacija ispao iz takmičenja. Nakon toga nastavio je niz poraza kada je takođe ispao sa Australijan opena u kvalifikacionom dijelu.[41] Nakon Australijan opena uzima učešće na ATP turniru 250 serije koji se održavao u Zagrebu. Tada osvaja svoj prvi meč na ovakvom takmičenju, u tri seta. Ispada u sljedećem krugu od Garsije-Lopeza u dva seta. Ovaj turnir je takođe prvi turnir na kojem Damir nije morao da se bori za glavni žrjeb kroz kvalifikacije.[42]

Odmah po završetku turnira u Zagrebu odlazi u Dominikansku Republiku, gdje po prvi put igra na zelenoj šljaci u Santo Domingu. Damir postaje prvi teniser ikada koji je osvojio ovaj turnir i to ne izgubivši nijedan set, a interesantan je i podatak da je na terenu proveo samo 5 i po sati.[43] Na sljedećem turniru dospjeva u glavni žrjeb, na Morales openu, kada dobija 4 meča koji čine niz od 9 uzastopnih pobjeda u karijeri, kao i 4 pobjede ikada na turnirima na tvrdoj podlozi. Iako je tu izgubio u polufinalu, ipak je uspio svojim rezultatima da uđe u top 100 igrača na ATP listi, što ga čini jedinim teniserom iz BiH kome je to pošlo za rukom.[44]

U martu po prvi put debituje na ATP turniru iz serije 1000, Majami openu gdje je izgubio u prvoj rundi nakon uspješno prođenih kvalifikacija. Sa ovim turnirom Damir je završio prvi dio sezone na tvrdoj podlozi.

Pariz, Džumhur igra treću rundu, meč protiv Rodžera Federera na Rolan Garosu 2015. godine

Početkom aprila mjeseca pobjeđuje u tri meča na turniru u Kazablanki, serije 250, koje ga dovode do prvog polufinala ovakvog tipa takmičenja u karijeri. Pobjedama dolazi do bolje pozicije na ATP listi, i to čak na 85. mjesto.[45]

U maju mjesecu, Damir je poboljšao poziciju i u singlu i u dublu, došavši na 82. mjesto u singl i 342. mjesto na dubl listi. Tog mjeseca ponovo se pojavljuje na Rolan Garosu gdje postiže dobre rezultate. Stigao je do treće runde gdje je izgubio od tada drugog tenisera svijeta, Rodžera Federera. Nakon meča Damir je dobio priznanje za dobru igru od strane Švajcarca,[46] koje je značajno uticalo na njegovu dalju igru.[47] Prethodno je pobjedio Mihaila Južnog i Markosa Bagdatisa u četiri seta.

Za nastavak sezone odlazi u Liverpul gdje održava pripreme za travnatu podlogu, gdje je pozvan da odigra egzibicione mečeve.[48] Nakon odrađenih priprema po prvi put se pojavljuje u glavnom žrjebu Vimbldona gdje je ispao u prvoj rundi od Rodžera Federera. Tada se takođe pojavljuje i u dublu i isto tako ispada u prvoj rundi. Od njih je bio bolji tandem Stiv Džonson i Sem Kveri.

Tokom ljetnje sezone na šljaci, zbog slabijeg odigranog perioda, Damir gubi trenutnu poziciju i pada na 100. poziciju na ATP listi. Međutim, to je bilo dovoljno da stekne direktan ulaz na glavni žrjeb na US Openu. Ispada već u prvoj rundi od Bernarda Tomića, tada 24. nosioca na turniru.

Nakon 50 dana bez dobijenog meča, Damir uspjeva da dobije 5 mečeva uzastopno te tako osvoji titulu na jednom od turnira, da bi kasnije prešao u Maroko gdje od tri odigrana turnira osvaja jedan, i to u Kazablanki, u tri seta, što mu donosi poziciju br. 77 na ATP listi.

Na kraju 2015. sezone završava na 82. mjestu.

Sezona 2016.[uredi | uredi izvor]

Sezonu 2016. godine započinje učešćem u Dohi na Katar openu. Uspjeva da zabilježi jednu pobjedu i to u prvom kolu, da bi ispao u drugom od Tomaša Berdiha ubjedljivim rezultatom. Kasnije prelazi u Australiju na prvi grend slem sezone. Izborio je kvalifikacije za glavni žrjeb, gdje se suočio u prvoj rundi sa Kajlom Edmundom. Međutim, odmah u drugoj rundi ispada od boljeg od sebe, Davida Gofena, kada je izgubio u 4 seta.

Poslije uzima učešće na dva turnira u Evropi i Sjevernoj Americi gdje ispada u drugom krugu, i to u Sofiji i Memfisu. Takođe je učestvovao i na svom prvom ATP turniru iz serije 500, Akapulko openu, kada je ispao u prvoj rundi od Dominika Tima.

U martu 2016. godine zaigrao je na Indijan Velsu gdje je ispao u prvoj rundi od Marsela Granoljersa. Nakon toga odlazi opet na američko tlo, na tvrdu podlogu, u Majami, gdje igra drugi po redu Majami open. Na startu turnira pobjeđuje Leonarda Majera, što predstavlja njegovu treću pobjedu protiv top 50 igrača na ATP listi i njegovu prvu pobjedu na turnirima ove serije. U svom sljedećem meču na turniru suočio se sa Rafaelom Nadalom, tada 5. igračem svijeta, koji zbog povrede predaje, a Džumhur dalje nastavlja niz pobjeda. U trećoj rundi pobjedio je Mihaila Kukuškina, da bi u osmini finala izgubio od Miloša Raonića i završio prvi dio sezone kao 87. teniser svijeta.

Sezonu na šljaci započinje učešćem na turniru u Monte Karlu, gdje je poslije kvalifikacija pobjedio, po prvi put, Tomaša Berdiha što ga odvodi čak i do osmine finala. Međutim, kao i u Indijan Velsu, gubi ponovo meč za četvrtfinale, od Miloša Raonića. Nakon toga učestvuje na dva turnira iz serije 250, u Istanbulu i Bukureštu, gdje ispada u ranoj fazi, u prvoj rundi, na oba turnira. Kvalifikovao se dalje na ATP turnir 1000 serije u Italiji, kada gubi meč u prvoj rundi od Žeremija Šardija u tri seta, ali je značajno to što je uspio da popravi svoj rank, zauzimajući 71. mjesto na ATP listi.

Džumhur na Vimbldonu 2016. godine

Na Rolan Garosu ove sezone nije imao sjajne nastupe tako da je ispao odmah u prvoj rundi, izgubivši meč u 4 seta. nakon toga odlazi u Češku kada se zbog povrede članka povlači i nije igrao turnire do početka travnate sezone.

U junu 2016. godine dobija pozivnicu za učestvovanje na Ljetnjim olimpijskim igrama u Rio de Ženeiru i tako je postao prvi teniser iz BiH koji je predstavljao državu u ovom sportu.[49][50] Zahvaljujući učešću u igrama u narednom periodu dobio je direktan poziv na nekoliko turnira koji su uslijedili nakon toga.

Travnatu sezonu počinje sa uspjehom, i to na drugom pojavljivanju na turniru u Liverpulu, gdje je pobjedio branioca titule Paola Lorencija i time upisao još jedan osvojen pehar. Pripreme za Vimbldon nastavlja u Notingemu gdje je na iznenađenje mnogih, pobjedio branioca titule Uzbekistanca Denisa Istomina u tri seta, nakon prekida meča zbog mraka. Istog dana je izgubio sljedeći meč, na isti način. Pobjeda protiv Istomina je prva zabilježena pobjeda na travnatoj podlozi.

Džumhur tokom meča na US Openu

protiv Bernarda TomićaU julu je odigrao i pobjedio u oba singla igrajući za reprezentaciju u Dejvis kupu za svoju državu protiv Turske, pobjedivši sa rezultatom 3:1. Nakon toga odigrava turnir u Hrvatskoj u Umagu, gdje je stigao do četvrtfinala, pobjedivši na tom putu Nikolasa Almagra, Tomasa fabijana, da bi kasnije izgubio od Fabijana Fonjinija u tri seta.

U narednom periodu uslijedio je pad forme, a time i slabiji rezultati. Međutim, dolazi u Ameriku, na tvrdu podlogu, na US Open, i uspeva da pobjedi, u prvoj rundi, 17. nosioca Bernarda Tomića. Izgubio je u sljedećoj rundi od Ilje Marčenka.

Damir je završio sezonu učešćem u Parizu, na otvorenom prvenstvu Pariza gdje je ispao u kvalifikacionim rundama. Uslijedilo je učešće na turnirima u Moskvi i Beču. Poslije ovih turnira, Džumhur se vraća na 80. poziciju, a sezonu završava na 77. mjestu ATP liste.

Sezona 2017.[uredi | uredi izvor]

Ovu sezonu je počeo slabim rezultatima i ranim ispadanjima na početnim turnirima. Na svom prvom nastupu izgubio je od Dudija Sele, te nastavlja niz poraza i na Australijan openu kada je izgubio u prvoj rundi od Viktora Troickog, u pet setova. Taj meč je obilježilo i kritikovano ponašanje Džumhura na terenu, kada je uslijedilo raspravljanje sa sudojom u vezi određene sudijske odluke vezano za servis Troickog. Na kraju meča odbio je da se rukuje sa sudijom.

Kasnije je učestvovao u prvoj rundi Dejvis kupa protiv Poljske, koja je završena rezultatom 5:0 u korist reprezentacije BiH, odigranim u Zenici. Tada su izborili pobjedu, gdje ih je u drugoj rundi čekala reprezentacija Holandije.

Džumhur u narednom periodu osvaja svoju prvu titulu u Memfisu pobjedivši Kevina Andersona, koji se tek vratio na teren poslije povrede. Doživio je veliki uspjeh na turniru u Dubaiju pobjedom nad Stenom Vavrinkom u prvoj rundi turnira, u dva seta, rezultatom 7–6, 6–3. U drugoj rundi je pobjedio Marsela Granoljersa i stigao do četvrtfinala kada je izgubio. Zahvaljujući dobrim rezultatima probija se na ATP listi, zauzimajući 67. mjesto, 6. marta.

Učešće na ATP turniru u Indijan Velsu je završio već u prvoj rundi, ali je taj meč i učešće bilo značajno jer je Damir, po prvi put u karijeri, uspio da izbori za njega najbolji plasman, i to 66. mjesto na ATP listi. Tada je izgubio od Alberta Ramosa-Vinjolasa. Na sljedećem mastersu završio je svoje učešće u drugoj rundi, kada je od njega bio bolji Nik Kirios.

Učešće reprezentacije BiH u drugoj rundi nije bilo uspješno. Iako je pružena velika borba, posebno od strane Džumhura, nisu uspjeli da se plasiraju u dalji tok takmičenja na Dejvis kupu.

ATP finala[uredi | uredi izvor]

Pojedinačno: 4 (3–1)[uredi | uredi izvor]

Legenda
Grend slem turniri (0–0)
Završno prvenstvo sezone (0–0)
ATP masters 1000 (0–0)
ATP 500 (0–0)
ATP 250 (3–1)
Finala po podlozi
Tvrda (2–1)
Šljaka (0–0)
Trava (1–0)
Finala po lokaciji
Otvoreno (1–1)
Dvorana (2–0)
Ishod Br. Datum Turnir Podloga Protivnik Rezultat
Finalista 1. 26. avgust 2017. Vinston-Sejlem, SAD Tvrda Španija Roberto Bautista Agut 4–6, 4–6
Pobednik 1. 24. septembar 2017. Sankt Peterburg, Rusija Tvrda (d) Italija Fabio Fonjini 3–6, 6–4, 6–2
Pobednik 2. 22. oktobar 2017. Moskva, Rusija Tvrda (d) Litvanija Ričardas Berankis 6–2, 1–6, 6–4
Pobednik 3. 30. jun 2018. Antalija, Turska Trava Francuska Adrijan Manarino 6–1, 1–6, 6–1

Parovi: 1 (0–1)[uredi | uredi izvor]

Legenda
Grend slem turniri (0–0)
Završno prvenstvo sezone (0–0)
ATP masters 1000 (0–0)
ATP 500 (0–0)
ATP 250 (0–1)
Finala po podlozi
Tvrda (0–1)
Šljaka (0–0)
Trava (0–0)
Finala po lokaciji
Otvoreno (0–0)
Dvorana (0–1)
Ishod Br. Datum Turnir Podloga Partner Protivnici Rezultat
Finalista 1. 22. oktobar 2017. Moskva, Rusija Tvrda (d) Hrvatska Antonio Šančić Belorusija Maks Mirni
Austrija Filip Osvald 		3–6, 5–7

ATP Čelendžeri i ITF Fjučersi[uredi | uredi izvor]

Pojedinačno: 26 (19 titula, 7 finala)[uredi | uredi izvor]

Legenda
ATP Čelendžeri (7–4)
ITF Fjučersi (12–3)
Ishod Br. Datum Turnir Podloga Protivnik Rezultat
Pobjednik 1. 16. maj 2011. Brčko, Bosna i Hercegovina Šljaka Bosna i Hercegovina Aldin Šetkić 6–3, 5–7, 7–5
Finalista 1. 26. jun 2011. Beograd, Srbija Šljaka Francuska Aksel Mišon 6–7(8–10), 6–4, 5–7
Pobjednik 2. 4. septembar 2011. Osijek, Hrvatska Šljaka Hrvatska Mislav Hidžak 6–1, 6–4
Pobjednik 3. 30. oktobar 2011. Dubrovnik, Hrvatska Šljaka Češka Marek Mihalička 6–4, 7–6(7–4)
Pobjednik 4. 27. novembar 2011. Antalija, Turska Šljaka Srbija Ivan Bjelica 6–1, 6–1
Pobjednik 5. 5. februar 2012. Antalija, Turska (2) Tvrda Austrija Nikolas Mozer 6–4, 7–6(7–4)
Pobjednik 6. 1. april 2012. Cividino, Italija Tvrda (d) Francuska Šarl Antoan Brezak 6–4, 6–4
Pobjednik 7. 6. maj 2012. Doboj, Bosna i Hercegovina Šljaka Francuska Florijan Rene 6–0, 4–6, 6–0
Pobjednik 8. 20. maj 2012. Brčko, Bosna i Hercegovina (2) Šljaka Hrvatska Toni Androić 7–6(7–2), 6–2
Pobjednik 9. 3. jun 2012. Kiseljak, Bosna i Hercegovina Šljaka Slovačka Norbert Gomboš 6–3, 7–6(7–3)
Pobjednik 10. 17. februar 2013. Zagreb, Hrvatska Tvrda (d) Italija Marko Čekinato 6–2, 7–5
Pobjednik 11. 19. maj 2013. Plovdiv, Bugarska Šljaka Srbija Miljan Zekić 6–3, 6–3
Finalista 2. 15. jun 2013. Košice, Slovačka Šljaka Kazahstan Mihail Kukuškin 4–6, 6–1, 2–6
Finalista 3. 23. jun 2013. Kiseljak, Bosna i Hercegovina Šljaka Hrvatska Mate Delić 5–7, 2–6
Finalista 4. 30. jun 2013. Šabac, Srbija Šljaka Mađarska Atila Balaž 4–6, 2–6
Finalista 5. 21. jul 2013. Poznanj, Poljska Šljaka Austrija Andreas Hajder-Mauer 6–4, 1–6, 5–7
Pobjednik 12. 27. oktobar 2013. Dubrovnik, Hrvatska (2) Šljaka Rumunija Viktor Krivoj 6–2, 4–6, 6–4
Pobjednik 13. 13. april 2014. Mersin, Turska Šljaka Španija Pere Riba 7–6(7–4), 6–3
Pobjednik 14. 8. jun 2014. Arad, Rumunija Šljaka Španija Pere Riba 6–4, 7–6(7–3)
Pobjednik 15. 13. jul 2014. San Benedeto del Tronto, Italija Šljaka Austrija Andreas Hajder-Mauer 6–3, 6–3
Pobjednik 16. 15. februar 2015. Santo Domingo, Dominikanska Republika Šljaka (zelena) Argentina Renco Olivo 7–5, 3–1, predaja
Finalista 6. 21. februar 2015. Kuernavaka, Meksiko Tvrda Dominikanska Republika Viktor Estrelja Burgos 5–7, 4–6
Pobjednik 17. 13. septembar 2015. Alfen an de Rein, Holandija Šljaka Holandija Igor Sajsling 6–1, 2–6, 6–1
Pobjednik 18. 17. oktobar 2015. Kazablanka, Maroko Šljaka Španija Daniel Munjoz de la Nava 3–6, 6–3, 6–2
Pobjednik 19. 25. jun 2017. Bloa, Francuska Šljaka Francuska Kalvan Emeri 6–1, 6–3
Finalista 7. 19. avgust 2017. Santo Domingo, Dominikanska Republika Šljaka (zelena) Dominikanska Republika Viktor Estrelja Burgos 6–7(4–7), 4–6

Parovi: 14 (8 titula, 6 finala)[uredi | uredi izvor]

Legenda
ATP Čelendžeri (0–1)
ITF Fjučersi (8–5)
Ishod Br. Datum Turnir Podloga Partner Protivnici Rezultat
Pobjednik 1. 30. oktobar 2010. Dubrovnik, Hrvatska Šljaka Bosna i Hercegovina Tomislav Brkić Hrvatska Kristijan Mesaroš
Hrvatska Marin Milan 		2–6, 6–1, [11–9]
Pobjednik 2. 22. januar 2011. Eilat, Izrael Tvrda Bosna i Hercegovina Ismar Gorčić Kanada Stiven Diez
Srbija Nikola Čačić 		6–3, 6–4
Finalista 1. 4. jun 2011. Kiseljak, Bosna i Hercegovina Šljaka Bosna i Hercegovina Ismar Gorčić Hrvatska Toni Androić
Srbija Nikola Čačić 		5–7, 4–6
Pobjednik 3. 25. jun 2011. Beograd, Srbija Šljaka Bosna i Hercegovina Aldin Šetkić Crna Gora Goran Tošić
Srbija Nikola Čačić 		2–6, 7–6(7–4), [10–6]
Finalista 2. 20. avgust 2011. Novi Sad, Srbija Šljaka Srbija Nikola Čačić Srbija David Savić
Srbija Ivan Bjelica 		7–5, 1–6, [5–10]
Pobjednik 4. 3. septembar 2011. Osijek, Hrvatska Šljaka Hrvatska Mate Pavić Hrvatska Dino Marcan
Hrvatska Marin Draganja 		6–4, 3–6, [10–5]
Pobjednik 5. 26. novembar 2011. Antalija, Turska Tvrda Bosna i Hercegovina Aldin Šetkić Bosna i Hercegovina Tomislav Brkić
Srbija Ivan Bjelica 		6–4, 6–3
Finalista 3. 3. decembar 2011. Antalija, Turska Tvrda Bosna i Hercegovina Aldin Šetkić Belgija Joris de Lore
Ujedinjeno Kraljevstvo Oliver Golding 		3–6, 6–7(5–7)
Pobjednik 6. 4. februar 2012. Antalija, Turska (2) Tvrda Bosna i Hercegovina Aldin Šetkić Kuvajt Abdulah Makdas
Južnoafrička Republika Ruan Rulofse 		6–4, 4–6, [10–5]
Finalista 4. 24. mart 2012. Trento, Italija Tvrda (d) Srbija Nikola Čačić Italija Klaudio Grasi
Italija Marko Krunjola 		4–6, 4–6
Finalista 5. 12. maj 2012. Sarajevo, Bosna i Hercegovina Šljaka Slovenija Andraž Bedene Austrija Lukas Vajnhandl
Slovenija Tomislav Ternar 		3–6, 6–7(4–7)
Pobjednik 7. 26. april 2013. Vićenca, Italija Šljaka Srbija Nikola Čačić Italija Alesandro Moti
Italija Mateo Volante 		6–3, 6–4
Pobjednik 8. 18. maj 2013. Plovdiv, Bugarska Šljaka Srbija Miljan Zekić Bugarska Dinko Halačev
Bugarska Petar Trendafilov 		7–5, 6–7(4–7), [12–10]
Finalista 6. 11. jul 2015. Braunšvajg, Njemačka Šljaka Hrvatska Franko Škugor Belorusija Sergej Betov
Rusija Mihail Elgin 		6–3, 1–6, [5–10]

Egzibicioni turniri[uredi | uredi izvor]

Ishod Br. Datum Turnir Podloga Protivnik Rezultat
Finalista 1. 21. jun 2015. Liverpul, Ujedinjeno Kraljevstvo Trava Španija Pablo Anduhar 5–8
Pobjednik 1. 19. jun 2016. Liverpul, Ujedinjeno Kraljevstvo Trava Italija Paolo Lorenci 7–5, 4–6, [10–3]

Dejvis kup[uredi | uredi izvor]

Nivo takmičenja
Svjetska grupa (0–0)
Kvalifikaciona runda (0–1)
Grupa I (3–2)
Grupa II (12–8)
Grupa III (0–0)
Grupa IV (0–0)
Mečevi po podlozi
Tvrda (8–7)
Šljaka (6–3)
Trava (0–0)
Tepih (1–1)
Mečevi po lokaciji
Otvoreno (6–3)
Dvorana (9–8)
Mečevi po vrsti
Pojedinačno (14–10)
Parovi (1–1)
  • Rast Pad upućuje na ishod mečeva u Dejvis kupu praćen rezultatima, datumima i mjestima održavanja mečeva i podloge na kojim se igra.
Ishod No. Broj odigranih mečeva Vrsta meča (Dubl partner) Protivnička nacija Protivnički igrač(i) Rezultat
Rast3–2; 9–11. jul 2010; Talin, Estonija; Drugo kolo; Šljaka
Pobjeda 1. V Pojedinačno Estonija Estonija Vladimir Ivanov 2–6, 6–0, 6–2, 6–3
Pad2–3; 17–19. septembar 2010; Kruz Kebrada, Portugal; Treće kolo; Šljaka
Pobjeda 2. V Pojedinačno Portugalija Portugal Žoao Souza 4–6, 6–4, 6–1
Pad2–3; 16–18. septembar 2011; Hilered, Danska; Treće kolo; Tvrda
Poraz 3. V Pojedinačno Danska Danska Martin Pedersen 6–3, 1–6, 4–6, 1–6
Pad1–4; 6–8. april 2012; Minsk, Bjelorusija; Drugo kolo; Tvrda
Poraz 4. V Pojedinačno Belorusija Bjelorusija Vladimir Ignatik 3–6, 6–7(4–7), 3–6
Poraz 5. V Pojedinačno Belorusija Bjelorusija Dmitrij Žirmont 1–6, 5–7
Rast4–1; 1–3. februar 2013; Sarajevo, Bosna i Hercegovina; Prvo kolo; Tvrda (d)
Pobjeda 6. V Pojedinačno Luksemburg Luksemburg Majk Šajdvajler 6–4, 6–4, 6–0
Pobjeda 7. I Parovi (sa Tomislavom Brkićem) Luksemburg Luksemburg Majk Šajdvajler / Loran Bram 6–1, 6–3, 6–3
Pad1–3; 5–7. april 2013; Teniski klub Mostar, Mostar, Bosna i Hercegovina; Drugo kolo; Šljaka
Pobjeda 8. IV Pojedinačno Moldavija Moldavija Maksim Dubarenko 6–3, 2–6, 5–7, 6–3, 6–4
Poraz 9. IV Parovi (sa Ismarom Gorčićem) Moldavija Moldavija Radu Albot / Andrej Čumak 5–7, 4–6, 3–6
Poraz 10. IV Pojedinačno Moldavija Moldavija Radu Albot 7–6(7–4), 6–4, 4–6, 3–6, 3–6
Rast3–1; 31. jan – 2. feb 2014; Sarajevo, Bosna i Hercegovina; Prvo kolo; Tepih (d)
Poraz 11. IV Pojedinačno Grčka Grčka Markos Kalovelonis 6–7(4–7), 6–7(1–7), 6–3, 2–6
Pobjeda 12. IV Pojedinačno Grčka Grčka Aleksandros Jakupović 4–6, 3–6, 6–2, 6–3, 6–4
Rast3–2; 4–6. april 2014; Helsinki, Finska; Drugo kolo; Tvrda (d)
Pobjeda 13. V Pojedinačno Finska Finska Juho Pauku 6–3, 7–6(7–4), 6–4
Poraz 14. V Pojedinačno Finska Finska Jarko Nijeminen 5–7, 6–7(1–7), 1–6
Pad2–3; 12–14. septembar 2014; Sarajevo, Bosna i Hercegovina; Treće kolo; Tvrda (d)
Pobjeda 15. V Pojedinačno Litvanija Litvanija Laurinas Grigelis 6–7(5–7), 6–1, 6–1, 1–0, predaja
Poraz 16. V Pojedinačno Litvanija Litvanija Ričardas Berankis 4–6, 4–6, 4–6
Rast4–1; 6–8. mart 2015; Harare, Zimbabve; Prvo kolo; Tvrda
Pobjeda 17. V Pojedinačno Zimbabve Zimbabve Benjamin Lok 6–3, 7–6(7–1), 6–3
Rast3–1; 15–17. jul 2016; Bihać, Bosna i Hercegovina; Drugo kolo; Šljaka
Pobjeda 18. IV Pojedinačno Turska Turska Džem Ilkel 7–5, 6–1, 4–6, 6–1
Pobjeda 19. IV Pojedinačno Turska Turska Marsel Ilhan 6–3, 6–0, 7–6(7–5)
Rast5–0; 16–18. septembar 2016; Vilnjus, Litvanija; Treće kolo; Tvrda (d)
Pobjeda 20. V Pojedinačno Litvanija Litvanija Lukas Mugevičius 6–2, 6–2, 6–3
Rast5–0; 3–5. februar 2017; Zenica, Bosna i Hercegovina; Prvo kolo; Tvrda (d)
Pobjeda 21. V Pojedinačno Poljska Poljska Hubert Hurkac 7–6(7–1), 7–5, 7–5
Pobjeda 21 V Pojedinačno Poljska Poljska Kamil Majhžak Odustao
Pad1–3; 7–9. april 2017; Zenica, Bosna i Hercegovina; Drugo kolo; Tvrda (d)
Pobjeda 22. IV Pojedinačno Holandija Holandija Timo de Baker 6–2, 6–2, 6–2
Poraz 23. IV Pojedinačno Holandija Holandija Robin Hase 5–7, 3–6, 7–6(7–4), 6–2, 4–6
Rast3–2; 6–7. april 2018; Bratislava, Slovačka; Drugo kolo; Šljaka (d)
Pobjeda 24. I Pojedinačno Slovačka Slovačka Norbert Gomboš 6–4, 6–1
Poraz 25. IV Pojedinačno Slovačka Slovačka Martin Kližan 3–6, 6–7(3–7)
Pad0–4; 1–2. februar 2019; Adelejd, Australija; Kvalifikaciona runda; Tvrda
Poraz 26. I Pojedinačno Australija Australija Džon Milman 3–6, 2–6

Učinak na turnirima u pojedinačnoj konkurenciji[uredi | uredi izvor]

Legenda
O/I odnos osvajanja turnira
i igranja na turniru 		Pob–por odnos pobjeda i poraza
NO turnir nije održan te godine N nije učestvovao na turniru
KV izgubio u kvalifikacijama 1K izgubio u prvom kolu
2K izgubio u drugom kolu 3K izgubio u trećem kolu
4K izgubio u četvrtom kolu GF izgubio u grupnoj fazi takmičenja
ČF izgubio u četvrtfinalu PF izgubio u polufinalu
F izgubio u finalu P osvojio turnir
Godina 2010. 2011. 2012. 2013. 2014. 2015. 2016. 2017. 2018. 2019. 2020. 2021. 2022. 2023. O/I Pob–por %
Grend slem turniri
Australija OP Australije N N N KV2 3K KV2 2K 1K 3K 1K 1K 1K 1K KV2 0 / 8 5–8 38%
Francuska Rolan Garos N N N N 1K 3K 1K 1K 3K 1K N KV1 KV1 KV1 0 / 6 4–6 40%
Ujedinjeno Kraljevstvo Vimbldon N N KV2 N KV1 1K 2K 2K 2K 1K NO KV2 N KV1 0 / 5 3–5 38%
Sjedinjene Američke Države OP SAD N N KV1 KV1 1K 1K 2K 3K 1K 2K 1K KV2 N 0 / 7 4–7 36%
Pob–por 0–0 0–0 0–0 0–0 2–3 2–3 3–4 3–4 5–4 1–4 0–2 0–1 0–1 0–0 0 / 26 16–26 38%
Reprezentacija
Olimpijske igre NO N NO 1K NO N NO 0 / 1 0–1 0%
Dejvis kup G2 G2 G2 G2 G2 G2 G2 G1 PO KV1 1K 1K KV1 0 / 0 20–13 61%
Pob–por 2–0 0–1 0–2 2–1 3–3 1–0 3–1 2–1 1–1 0–1 2–0 1–1 3–0 0–2 0 / 1 20–14 59%
ATP Masters 1000 serija
Sjedinjene Američke Države Indijan Vels N N N N KV1 KV1 1K 2K 2K 1K NO N N N 0 / 4 1–4 20%
Sjedinjene Američke Države Majami N N N N KV2 1K 4K 2K 2K 2K NO 2K N N 0 / 6 6–5 55%
Monako Monte Karlo N N N N N N 3K 1K 1K 1K NO N N N 0 / 4 2–4 33%
Španija Madrid N N N N N N N N 2K KV1 NO N N N 0 / 1 1–1 50%
Italija Rim N N N N N N 1K KV1 2K KV2 KV3 N N N 0 / 2 1–2 33%
Kanada Kanada N N N N N N N N 1K N NO N N N 0 / 1 0–1 0%
Sjedinjene Američke Države Sinsinati N N N N N N KV1 N 1K N KV1 N N N 0 / 1 0–1 0%
Kina Šangaj N N N N N N N 1K 1K KV2 NO 0 / 2 0–2 0%
Francuska Pariz N N N N N N KV1 N 3K 1K N N N 0 / 2 2–2 50%
Pob–por 0–0 0–0 0–0 0–0 0–0 0–1 5–4 2–4 4–9 1–3 0–0 1–1 0–0 0–0 0 / 23 13–22 37%
Statistika karijere
Godina 2010. 2011. 2012. 2013. 2014. 2015. 2016. 2017. 2018. 2019. 2020. 2021. 2022. 2023. O/I Pob–por %
Odigranih turnira1 0 0 0 0 4 9 22 25 31 21 8 5 4 2 131
Osvojene titule 0 0 0 0 0 0 0 2 1 0 0 0 0 0 3 75%
Igranih finala 0 0 0 0 0 0 0 3 1 0 0 0 0 0 4
Tvrda 0–0 0–1 0–2 1–0 4–5 2–3 12–14 33–16 15–20 8–15 2–8 1–3 2–3 0–3 2 / 87 80–93 46%
Šljaka 2–0 0–0 0–0 1–1 0–1 6–5 9–6 2–7 5–9 3–4 0–0 3–3 3–1 2–1 0 / 35 36–38 49%
Trava 0–0 0–0 0–0 0–0 0–0 0–1 2–2 1–1 5–2 2–2 0–0 0–0 0–0 0–0 1 / 9 10–8 56%
Tepih 0–0 0–0 0–0 0–0 1–1 0–0 0–0 0–0 0–0 0–0 0–0 0–0 0–0 0–0 0 / 0 1–1 50%
Otvoreno 2–0 0–0 0–0 1–1 2–4 7–8 18–17 21–20 16–22 10–15 0–4 4–5 3–2 2–2 1 / 99 86–100 46%
Dvorana 0–0 0–1 0–2 1–0 3–3 1–1 5–5 15–4 9–9 3–6 2–4 0–1 2–2 0–2 2 / 32 41–40 51%
Ukupno pob–por2 2–0 0–1 0–2 2–1 5–7 8–9 23–22 36–24 25–31 13–21 2–8 4–6 5–4 2–4 3 / 131 127–140 48%
Procenat pobjeda 100% 0% 0% 66% 42% 47% 51% 60% 45% 38% 20% 40% 56% 33% 47,57%
Plasman na kraju godine 1007 339 242 187 109 82 77 30 47 93 119 158 186 4.816.806 $

1 Uključena su učešća u glavnim žrebovima Grend slem i ATP turnira kao i na Letnjim olimpijskim igrama.

2 Uključeni su mečevi sa Grend slem i ATP turnira, Letnjih olimpijskih igara i iz Dejvis kupa.

Statistika karijere[uredi | uredi izvor]

Turniri Pobjede–Porazi Ukupno
2008. 2009. 2010. 2011. 2012. 2013. 2014. 2015. 2016. 2017. 2018. 2019. Pob–por %
Grend slem 0–0 0–0 0–0 0–0 0–0 0–0 2–3 2–3 3–4 3–4 5–4 0–2 15–20 44%
Grend slem (kvalifikacije) 0–0 0–0 0–0 0–0 1–2 1–2 6–1 1–1 0–0 0–0 0–0 0–0 9–6 60%
ATP turniri 0–0 0–0 0–0 0–0 0–0 0–0 0–1 5–6 17–17 31–19 19–26 5–7 77–77 50%
ATP turniri (kvalifikacije) 0–0 0–0 0–0 0–1 1–1 3–2 5–6 6–4 6–4 3–2 0–0 0–0 24–20 55%
ATP čelendžeri 0–0 0–0 0–0 0–0 11–14 15–13 26–15 27–13 7–5 9–2 0–0 0–0 95–62 61%
ATP čelendžeri (kvalifikacije) 0–1 0–1 0–0 0–0 6–0 2–1 2–1 0–0 0–0 0–0 0–0 0–0 10–4 71%
ITF fjučersi 0–0 1–3 5–4 46–17 32–7 30–6 0–0 0–0 0–0 0–0 0–0 0–0 114–37 75%
ITF fjučersi (kvalifikacije) 0–1 7–2 7–0 10–1 0–0 0–0 0–0 0–0 0–0 0–0 0–0 0–0 24–4 86%
Ljetnje olimpijske igre 0–0 0–0 0–0 0–0 0–0 0–0 0–0 0–0 0–1 0–0 0–0 0–0 0–1 0%
Dejvis kup 0–0 0–0 2–0 0–1 0–2 2–1 3–3 1–0 3–0 2–1 1–1 0–1 14–10 58%
Odigranih turnira 2 6 5 24 30 27 31 31 32 30 31 10 259
Osvojene titule 0 0 0 4 5 3 3 3 0 3 1 0 22
Igranih finala 0 0 0 5 5 7 3 4 0 5 1 0 30
Tvrda 0–1 0–1 0–0 12–7 15–7 15–9 17–16 11–9 15–18 33–16 15–20 3–7 136–111 55%
Šljaka 0–1 8–5 9–2 44–13 35–18 37–15 26–11 32–17 18–12 14–11 5–9 2–3 230–117 66%
Trava 0–0 0–0 0–0 0–0 1–1 0–0 0–1 0–1 2–2 1–1 5–2 0–0 9–8 53%
Tepih 0–0 0–0 5–2 0–0 0–0 1–1 1–2 0–0 0–0 0–0 0–0 0–0 7–5 58%
Ukupno pob–por 0–2 8–6 14–4 56–20 51–26 53–25 44–30 42–27 36–31 48–28 25–31 5–10 382–241 61%
Procenat pobjeda 0% 57% 78% 74% 66% 68% 59% 61% 53% 63% 45% 33% 61,32%
Osvojeni novac 0 $ 494 $ 1.335 $ 11.633 $ 30.661 $ 40.219 $ 196.296 $ 290.160 $ 535.649 $ 1.012.699 $ 1.102.055 $ 250.120 $ 3.674.081 $
Plasman na kraju godine – 1663 1007 339 242 187 109 82 77 30 47 93 Najbolji plasman: 23

Učinak protiv top 10 igrača[uredi | uredi izvor]

Imena tenisera koji su bili na prvom mjestu ATP liste su podebljana.
* Podaci od 14. avgusta 2023.

Pobjede nad top 10 teniserima[uredi | uredi izvor]

Džumhur ima odnos pobjeda i poraza 4:19 (17,4%) protiv tenisera koji su u vreme odigravanja meča bili rangirani među prvih 10 na ATP listi.[51]

Sezona 2011. 2012. 2013. 2014. 2015. 2016. 2017. 2018. 2019. 2020. 2021. 2022. 2023. Ukupno
Pobjede 0 0 0 0 0 2 2 0 0 0 0 0 0 4
# Protivnik Pozicija protivnika Turnir Podloga Runda Rezultat Pozicija Džumhura
2016.
1. Španija Rafael Nadal 5 Majami, SAD Tvrda 2K 2–6, 6–4, 3–0, predaja 94
2. Češka Tomaš Berdih 7 Monte Karlo, Monako Šljaka 2K 6–4, 6–7(1–7), 6–3 99
2017.
3. Švajcarska Stan Vavrinka 3 Dubai, UAE Tvrda 1K 7–6(7–4), 6–3 77
4. Njemačka Aleksandar Zverev 4 Šendžen, Kina Tvrda ČF 6–4, 7–5 40

Učinak protiv top 100[uredi | uredi izvor]

Reference[uredi | uredi izvor]

  1. ^ „DŽUMI NE IDE U MELBURN, ALI... Atraktivna Barbara teši Bosanca posle debakla u kvalifikacijama za AO /FOTO/”. Blic.rs (na jeziku: srpski). 
  2. ^ „Ilija Bozoljac novi trener Damira Džumhura”. b92. 5. 12. 2017. Pristupljeno 1. 7. 2018. 
  3. ^ „Džumhur i Bozoljac prekinuli saradnju”. Tenis Uživo. 12. 4. 2019. Pristupljeno 6. 1. 2019. 
  4. ^ „Filipov bivši trener u Džumhurovom timu”. Tenis Uživo. 29. 7. 2019. Pristupljeno 6. 1. 2019. 
  5. ^ „Damir Dzumhur – profile”. ATP Tour. 26. 7. 2021. Arhivirano iz originala 2021-07-27. g. Pristupljeno 20. 8. 2023. 
  6. ^ „Damir Dzumhur – profile”. ATP Tour. 4. 10. 2021. Arhivirano iz originala 2021-10-08. g. Pristupljeno 20. 8. 2023. 
  7. ^ „Damir Dzumhur – profile”. ATP Tour. 29. 5. 2023. Arhivirano iz originala 2023-06-03. g. Pristupljeno 20. 8. 2023. 
  8. ^ „Damir Dzumhur – profile”. ATP Tour. 14. 8. 2023. Arhivirano iz originala 2023-08-20. g. Pristupljeno 20. 8. 2023. 
  9. ^ „Youth Olympic Games 2010”. ITF Tennis. Arhivirano iz originala 25. 09. 2017. g. Pristupljeno 25. 9. 2017. 
  10. ^ „European Junior Championships 2010 – Boys singles main draw”. Tennis Europe. Pristupljeno 25. 9. 2017. 
  11. ^ „Damir Dzumhur”. ATPWorldTour.com. Pristupljeno 16. 1. 2015. 
  12. ^ „Damir Dzumhur”. DavisCup.com. Pristupljeno 16. 1. 2015. 
  13. ^ a b v „Mama sportskog heroja BiH: Damira sam rodila u izbjeglištvu pod granatama, uvijek je donosio sreću”. RadioSarajevo.ba. 16. 1. 2014. Arhivirano iz originala 17. 01. 2014. g. Pristupljeno 18. 1. 2014. 
  14. ^ a b „Džumhur: Veća mi je trema izaći na ispit nego na meč”. Avaz.ba. 10. 5. 2015. Pristupljeno 25. 5. 2016. 
  15. ^ „Zlatan Dzumhur”. ATPWorldTour.com. Pristupljeno 23. 7. 2020. 
  16. ^ „Damir Džumhur: Zbog tenisa vanredno završavam srednju školu”. Dnevni avaz (via balkaniyum.tv). 19. 7. 2010. Pristupljeno 23. 7. 2020. 
  17. ^ Hadžifejzović, Senad (1. 4. 2016). „Damir Džumhur u CD-u: Lijepo je ponovo biti kod kuće”. YouTube. FACE HD TV. Приступљено 23. 7. 2020. „On [Zuko] i moj deda su od dvojice braće sinovi.” 
  18. ^ Zimonjić, Jelena (11. 2. 2016). „Zašto Zuko Džumhur nikad nije prihvaćen u sarajevskoj čaršiji”. Politika. 
  19. ^ а б в „Biografija”. DamirDzumhur.com. Приступљено 18. 1. 2014. 
  20. ^ „Damir Dzumhur Junior Profile”. ITFTennis.com. Архивирано из оригинала 31. 12. 2013. г. Приступљено 18. 1. 2014. 
  21. ^ „Damir Dzumhur Ranking”. CoreTennis.net. Приступљено 24. 5. 2015. 
  22. ^ „Olympic WC - Why Hewitt, Why not Džumhur?”. Tennis.ba. август 2012. Приступљено 14. 6. 2016. 
  23. ^ „Dzumhur making history in Melbourne”. ATPWorldTour.com. Приступљено 18. 1. 2014. 
  24. ^ „Berdych Ends Dzumhur's Run”. ATPWorldTour.com. Приступљено 17. 1. 2014. 
  25. ^ „Novak Djokovic hails Bosnian qualifier Damir Dzumhur's run”. Sport.co.uk. Приступљено 15. 1. 2014. 
  26. ^ „Dzumhur has Djokovic backing on Melbourne exit”. ATPWorldTour.com. Приступљено 18. 1. 2014. 
  27. ^ „Davis Cup: Džumhur poražen od Kalovelonisa, Grčka izjednačila na 1:1”. Klix.ba. Приступљено 31. 1. 2014. 
  28. ^ „Davis Cup: Bosnia/Herzegovina 3–1 Greece”. DavisCup.com. Приступљено 2. 2. 2014. 
  29. ^ „Teniseri BiH pobijedili Finsku 3:2”. Nezavisne.com. 6. 4. 2014. Приступљено 19. 10. 2014. 
  30. ^ „Challenger Weekly Spotlighr: Arguello wins Itajai title on 10th match point”. ATPWorldTour.com. Приступљено 19. 10. 2014. 
  31. ^ „Dzumhur Going It Alone And Learning On The Way”. ATPWorldTour.com. Приступљено 19. 10. 2014. 
  32. ^ „Challenger Weekly Spotlighr: Baghdatis wins first title in four years”. ATPWorldTour.com. Приступљено 19. 10. 2014. 
  33. ^ „Qualifying Day 1 Monday 16 June”. Wimbledon.com. Приступљено 19. 10. 2014. 
  34. ^ „Dzumhur trionfa al Maggioni”. ATPSanBenedetto.com. Архивирано из оригинала 29. 11. 2014. г. Приступљено 19. 10. 2014. 
  35. ^ „Nastavlja se uspješna sezona”. DamirDzumhur.com. Архивирано из оригинала 29. 11. 2014. г. Приступљено 19. 10. 2014. 
  36. ^ „David Ferrer's Maturity Proves Too Much for Damir Dzumhur at U.S. Open”. SportSport.ba. 27. 8. 2014. Приступљено 19. 10. 2014. 
  37. ^ „Džumhur uprkos velikim žuljevima plasirao se u glavni žrijeb”. SCSport.ba. Архивирано из оригинала 29. 11. 2014. г. Приступљено 19. 10. 2014. 
  38. ^ „Berankis protiv Džumhura donio Litvaniji pobjedu”. SportSport.ba. Приступљено 19. 10. 2014. 
  39. ^ „Džumhur: Želim biti među 100 tenisera svijeta, hvala Đokoviću na lijepim riječima”. Klix.ba. Приступљено 12. 10. 2014. 
  40. ^ „Australian Open 2014: Bosnian rank outsider Damir Dzumhur captures Melbourne hearts”. Independent.co.uk. 15. 1. 2014. Приступљено 19. 10. 2014. 
  41. ^ „Dzumhur dumped in qualifying”. AusOpen.com. 16. 1. 2015. Архивирано из оригинала 16. 1. 2015. г. Приступљено 16. 1. 2015. 
  42. ^ „Damir u glavnom turniru PBZ Zagreb Indoorsa”. DamirDzumhur.com. 29. 1. 2015. Архивирано из оригинала 05. 02. 2015. г. Приступљено 5. 2. 2015. 
  43. ^ „Fratangelo Earns Maiden Title In Dramatic Fashion”. ATPWorldTour.com. 16. 2. 2015. Приступљено 16. 2. 2015. 
  44. ^ „Challenger Spotlight: Estrella Cracks Top 50 With Morelos Title”. ATPWorldTour.com. 22. 2. 2015. Приступљено 23. 2. 2015. 
  45. ^ „Džumhur ispustio finale Casablance”. Oslobođenje.ba. 11. 4. 2015. Архивирано из оригинала 30. 6. 2015. г. Приступљено 27. 6. 2015. 
  46. ^ „Roger Federer puts on aggressive, solid display to reach French Open 2015 fourth round”. NationalPost.com. 29. 5. 2015. Приступљено 27. 6. 2015. 
  47. ^ „Living the dream as you face your idol across the net”. RolandGarros.com. 29. 5. 2015. Приступљено 27. 6. 2015. 
  48. ^ „Bedene Celebrates First Victory As A Brit In Liverpool”. LiverpoolTennis.co.uk. 21. 6. 2015. Архивирано из оригинала 22. 06. 2015. г. Приступљено 22. 6. 2015. 
  49. ^ „Damir Džumhur i zvanično učesnik na Olimpijskim Igrama Rio 2016”. Olimpijski komitet Bosne i Hercegovine. 9. 6. 2016. Архивирано из оригинала 25. 06. 2016. г. Приступљено 9. 6. 2016. 
  50. ^ „Damir Džumhur dobio zvaničnu pozivnicu za Olimpijske igre u Rio de Janeiru”. Klix.ba. 9. 6. 2016. Приступљено 9. 6. 2016. 
  51. ^ „Damir Dzumhur – ATP Win/Loss”. ATP Tour. Приступљено 20. 8. 2023. 

Спољашње везе[uredi | uredi izvor]


Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Дамир_Џумхур&oldid=27497213”