Dečji kulturni centar Beograd

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Dečji kulturni centar Beograd
Dom pionira
SkraćenicaDKCB
OsnivačGrad Beograd
Datum osnivanja1952. godine
Namenakulturna
LokacijaBeograd
SedišteTakovska 8, Grad Beograd
Službeni jezicisrpski
Direktorprof. mr Dragan Marić
Veb-sajtDKCB

Dečji kulturni centar Beograd je kulturna ustanova sa kulturnim, obrazovnim, umetničkim i zabavnim programom namenjenim deci i mladima. Obuhvata površinu od 2200 kvadratnih metara u namenski izgrađenoj zgradi u ulici Takovska broj 8 u Beogradu. Dobitnici su najviših domaćih i međunarodnih nagrada za svoj rad i misiju[1][2].

Osnivanje[uredi | uredi izvor]

Gradska uprava grada Beograda je osnovala Dečji kulturni centar Beograd 1952. godine kao Dom pionira Beograda u Knez Mihailovoj ulici broj 7. Prvi upravnik Doma pionira bio je Radomir Gajić, poznatiji kao Drug Gaja. U Knez Mihailovoj ulici se Dom pionira nalazio do 21. aprila 1968. godine, kada je u Takovskoj ulici broj 8 izgrađena nova namenska zgrada, koju je projektovao arhitekta Ivan Antić, projektant Muzeja savremene umetnosti u Beogradu, Spomen muzej u Šumaricicama, Zgradu Televizije Beograd, Malo pozorište „Duško Radović”, Sportski centar „25. maj”, Dom sportova „Pinki” i dr.[3].

Manifestacije[uredi | uredi izvor]

Susreti četvrtkom[uredi | uredi izvor]

Nekadašnja manifestacija „Susreti četvrtkom” bila je jedna od prvih velikih manifestacija koje je priređivao Dom pionira uz podršku Gradskog saveza društava za brigu i staranje o deci Beograda, Saveta za kulturu grada, Radio Beograda i uprave Doma sindikata, bili su „Susreti četvrtkom“[4]. Ova manifestacija se sastojala od dva programa - „šareni”/aktuelni i tematski program. Narednih deset godina u radu „Susreta četvrtkom” bilo je angaživano 900.000 pionira i 1.300 kulturnih radnika[5].


Jedna od najznačajnijih manifestacija održana je 18. oktobra 1969. godine, kada su na sceni Doma pionira gostovali astronauti Nil Armstrong, Baz Oldrin i Majkl Kolins, koji su posetili Beograd nakon samo tri meseca istorijskog sletanja prvih ljudi na Mesec. Posada misije Apolo 11 dočekana je pesmom Ljubivoja Ršumovića „Dragi Edvine, Majkle i Nile, dobro nam došli, baš ste sile” u izvođenju hora Pionira Jugoslavije[6].

Radost Evrope[uredi | uredi izvor]

Šezdesetih godina 20. veka u SFRJ se osnivaju velike i svetski poznate manifestacije kao što su BITEF, BEMUS i FEST. Davne 1969. godine, Dečji kulturni centar Beograd (tadašnji Dom pionira) pokrenuo je inicijativu da se organizuje susret dece Evrope, kojim će biti obeležen 5. oktobar – Međunarodni dan deteta. Nastala je po ideji Donke Špiček, srpske i jugoslovenske novinarke, pedagoga, urednice kulturnih programa[7]. Od tada, prve nedelje oktobra, beogradska deca osnovnoškolskog uzrasta u svojim porodicama ugoste nekoliko stotina vršnjaka iz cele Evrope. Inostrani učesnici manifestacije su deca uzrasta od 7 do 15 godina, koja predstavljaju svoje otadžbine kroz muziku, ples i kulturu. Manifestacija „Radost Evrope” održava se tradicionalno od 2. do 5. oktobra.

Manifestacija je podeljena u nekoliko segmenata:

  • Karneval u centru Beograda - defile kostimiranih učesnika manifestacije;
  • muzičko-scenski nastupi „Susreti prijateljstva”;
  • Međunarodni likovni konkurs „Radost Evrope”;
  • poludnevni program na Adi Ciganliji;
  • svečani koncert i velika zajednička žurka[8].

Prateći program manifestacije čine kreativne radionice i priredbe u školama koje su domaćini manifestacije. U različitim svakodnevnim programima dnevno učestvuje oko 1500 dece. Veliki završni koncert prati nekoliko hiljada dece u dvorani i više miliona gledalaca u direktnom televizijskom prenosu.[9][10].


Na Radosti Evrope učestvuju deca iz Albanije, Austrije, Belorusije[11], Bosne i Hercegovine, Bugarske, Velike Britanije, Grčke, Italije, Jermenije, Kipra, Litvanije, Mađarske, Makedonije, Norveške, Poljske, Rumunije, Rusije, Slovačke, Slovenije, Turske, Ukrajine, Francuske, Hrvatske, Crne Gore, Češke, Švedske i Srbije. Gosti manifestacije su često i deca sa drugih kontinenata – deca iz Kine, Australije i Amerike. U vreme trajanja ove velike manifestacije, Beograd postaje dečja prestonica Evrope iz koje u svet šalje pozitivnu sliku svojoj kulturi, tradiciji i gostoprimstvu.[12].

Zaštitni znak „Radosti Evrope” je pesma „Zdravica”[13] Dušana Radovića, koja se izvodi kao svojevrsna himna manifestacije. Muziku za Zdravicu je komponovao Miodrag Ilić Beli[14], a snimio ju je Dragan Laković[15] sa Horom Kolibri.

Manifestacija „Radost Evrope” dobila je prestižni međunarodni sertifikat za promociju evropskih vrednosti „Festival za Evropu - Evropa za festivale”[16].

Svesrpski dečji sabor[uredi | uredi izvor]

Svesrpski dečji sabor za decu srpskog porekla iz regiona i dijaspore održava se od 2018. godine, u periodu od 23. do 28. maja, pod pokroviteljstvom Predsednika Republike Srbije, u organizaciji Gradske uprave grada Beograda, Dečjeg kulturnog centra Beograd i Ministarstva spoljnih poslova Republike Srbije - Uprave za saradnju s dijasporom i Srbima u regionu. Manifestacija se realizuje uz podršku Ministarstva kulture i informisanja[17].

Ideja Dečjeg kulturnog centra Beograd, kao izvršnog producenta ove manifestacije, je da se jednom godišnje u Beogradu okupe deca iz rasejanja, koja će kroz kulturno-umetnički program, osmišljen od strane Dečjeg kulturnog centra Beograd, upoznati Srbiju kao zemlju svog porekla i pobuditi osećaj pripadnosti srpskom narodu. Cilj je da deca iz rasejanja nauče i progovore srpski jezik i usvoje ćirilično pismo[18].

Pored prilike da učestvuju u posebno osmišljenim kulturno-obrazovnim programima, deca uzrasta od 10 do 14 godina iz dijaspore i rasejanja ostvaruju jedinstvena prijateljstva sa svojim vršnjacima iz Beograda, boraveći u porodicama učenika beogradskih osnovnih škola. Svečani koncert održava se na Dan slovenske pismenosti - Dan Svetih Ćirila i Metodija, 24. maja, u Dečjem kulturnom centru Beograd. Nakon svečanog koncerta deca upoznaju Beograd, učestvujući u interaktivnom programu „Beograd kroz vekove” na Kalemegdanu i obilazeći znamenitosti grada - Dom Narodne skupštine R. Srbije, muzeje i značajne kulturno-obrazovne institucije. Tom prilikom organizuje se i izlet u Tršić i poseta Obrazovno-kulturnom centru Vuk Karadžić[19].

Kordinator manifestacije je Ivana Tabori Obradović[17].

DEMUS[uredi | uredi izvor]

Dečije muzičke svečanosti (DEMUS) održavaju se svake godine od 1968. godine i obuhvataju takmičenja dece – članova muzičkih sekcija osnovnih škola Beograda uzrasta od 7 do 14 godina. DEMUS se održava svake godine od marta do maja meseca, a prvonagrađeni učesnici se predstavljaju na reviji pobednika. Ova velika manifestacija obuhvata gradsko takmičenje solo pevača „Zlatna sirena”, takmičenje malih vokalnih sastava (dueti, terceti i kvarteti), malih instrumentalnih sastava, orkestara i horova. Takmičenje obuhvata tri nivoa - školski, opštinski i gradski i tri žanra - dečja solo pesma, izvorna narodna pesma i dečja zabavna pesma.

Dečji kulturni centar Beograd partnerski realizuje DEMUS sa školama, opštinskom i gradskom organizacijom „Prijatelji dece Beograda”. Pokrovitelj takmičenja je Grad Beograd, Gradska uprava – Sekretarijat za kulturu.[20].

KIDIKEM[uredi | uredi izvor]

Dečji kulturni centar Beograd od 2016. godine organizuje konkurs za Nacionalni festival dečjeg video-klipa „KIDIKEM”. Na konkursu mogu učestvovati deca i mladi uzrasta od 9 do 16 godina sa svojim autorskim filmovima kratke forme (video-klipovima), u trajanju od tri minuta. Svake godine određuje se nova tema festivala. Urednica manifestacije je Marija Milanović Lazarevski[21].

Cilj festivala je da se kod dece kroz umetničku praksu pokrene humana i kreativna strana u primeni tehnologije. Stvarajući kratke forme video zapisa, deci se pruža prilika da izraze svoje mišljenje na zadatu temu. Filmove ocenjuje stručni žiri, ali u obzir se uzima i broj pregleda filma na YouTube kanalu DKCB. Autori najbolje plasiranih video-klipova se nagrađuju. Zvanične nagrade, koje dodeljuje glavni žiri festivala Gran-pri festivala su „Zlatni kadar” i „Najgledaniji video klip na YouTube kanalu DKCB” kao i pet Specijalnih priznanja – diploma[22].

FEDEMUS[uredi | uredi izvor]

Republički festival dečjeg muzičkog stvaralaštva „Deca kompozitori“ održava se od 1995. godine, u cilju afirmacije mladih talenata i promocije dečjeg stvaralaštva i kreativnog rada odraslih sa decom. Propisan je nastavnim planom i programom u nastavi muzičke kulture Ministarstva prosvete i tehnološkog razvoja Republike Srbije. Mladi kompozitori – kantautori i solisti iz raznih gradova Srbije, starosti 7-15 godina na ovom takmičenju izvode svoje instrumentalne i vokalne kompozicije. To je jedini dečji festival na kojem oni učestvuju kao kompozitori, autori tekstova i izvođači[23]. U početku, deca su komponovala i na pesme dečjih pesnika: Ljubivoja Ršumovića, Vladimira Andrića, Dobrice Erića, Jovana Jovanovića Zmaja, Stevana Raičkovića, Dragana Radulovića i drugih, a od 2000. godine sami pišu svoje tekstove. Muzički urednik festivala je Mirjana Miličić Prokić[24]. Na takmičenju učestvuju deca iz cele Srbije, a iskustva su pokazala da najveći broj dece dolazi iz: Pančeva, Vršca, Kruševca, Lazarevca, Valjeva, Beočina, Apatina, Kragujevca, Aranđelovca, Sremske Mitrovice i Beograda. DKCB i festival „Deca kompozitori” stvorili su generacije mladih kompozitora, solista i kantautora. Do sada su izdate tri audio kasete i deset audio CD-a u izdanju PGP-a, kao i četiri samostalna CD izdanja. Ova izdanja prate i notne zbirke u kojima se nalaze oko 270 vokalnih kompozicija.

FEDEHO[uredi | uredi izvor]

Festival horova dece i mladih (FEDEHO) okuplja horove osnovnih i srednjih škola, muzičkih osnovnih i srednjih škola, kao i crkvene horove i horove pri državnim i privatnim institucijama. Priliku da učestvuju na festivalu imaju svi dečiji horovi iz Srbije i regiona. Učesnici festivala prezentuju svoj talenat, muzički žanr i porede muzička dostignuća. Cilj festivala je afirmisanje dečje horske muzike, scenskog muzičkog izvođenja i popularisanje horske muzike kao deo našeg kulturnog nasleđa. Najbolji hor, po mišljenju stručnog žirija, predstavlja Srbiju na jednom od koncerata Međunarodne manifestacije dece Evrope „Radost Evrope”[25][26].


Dečje beogradsko proleće[uredi | uredi izvor]

Dečji kulturni centar Beograd je osnivač dečjeg muzičkog festivala „Dečje beogradsko proleće”. Zbog kulturnog značaja koji je ovaj festival imao od samog osnivanja 1972. godine, u cilju razvijanja kulturnih potreba i vrednosti kod dece i mladih, Dečji kulturni centar Beograd obnovio je ovu manifestaciju aprila 2016. godine[27].

Festival pesama za decu „Beogradsko proleće”, bio je prvi festival tog žanra u tadašnjoj Jugoslaviji i inicirao je osnivanje festivala dečijih pesama u svim republikama i pokrajinama koji se i danas održavaju, kao što su: „Zlatno slavejče” u Skoplju, „Mali šlager sezone” u Sarajevu, „Majska pesma” u Nišu, „Zlatno zvonce” u Novom Sadu i mnogi drugi[28].

Pesme sa festivala su sticale popularnost zahvaljujući telavizijskom prenosu i saradnji sa Redakcijom programa za decu i mlade RTS-a. Prvo Beogradsko proleće za decu organizovala je Redakcija „Susreti četvrtkom” Doma pionira 1972. godine. Nakon raspisanog konkursa za tekst i muziku, odabrane pesme pevali su odrasli, poznati pevači i glumci, a muzičke aranžmane su radili eminentni aranžeri. Tako je nastao bogat fond kvalitetnih dečijih pesama, koje su ušle u mnoge udžbenike i koje se pevaju i danas u predškolskim ustanovama i osnovnim školama. Programe je prenosila Dečija redakcija Televizije Beograd, a produkcija gramofonskih ploča RTB izdala je muzičke albume 1972, 1973, 1974. i 1976. godine. Od 2016. do 2021. godine izdato je pet audio CD-a[29][30]. Koncerte, na kojem su nastupali poznati pevači, emitovale su televizije RTS, TV B92, Studio B, TV Koreni, TV Most, TV Belami, RTRS, ATV, TV Prva (Crna Gora).

Plesni susreti[uredi | uredi izvor]

„Plesni susreti” osnivani su 2015. godine sa idejom da se afirmiše dečje plesno stvaralaštvo i podrži rad plesnih pedagoga koji se bave decom uzrasta od 5 do 18 godina. Održavaju se dva puta godišnje u aprilu i novembru kroz niz koncerata kojima su obuhvaćeni različiti stilovi: balet, džez balet, moderan balet, savremena umetnička igra, hip-hop, šou-dens i brejk dens. Urednik programa je Ivana Tabori Obradović[31].

Pedagozi i koreografi imaju priliku da u profesionalnim uslovima predstave svoj rad, a deca da razvijaju svoje izvođačko umeće. „Plesnim susretima” se skreće pažnja javnosti na značaj ovakvih aktivnosti za detinjstvo i razvoj ličnih i kreativnih potencijala dece. „Susreti” su prilika za povezivanje i razmenu iskustava, kao i za dodatno profesionalno usavršavanje kada se organizuju prateće plesne radionice. Svaki ciklus „Plesnih susreta” okupi oko 1000 dece[32].

Glumijada[uredi | uredi izvor]

Festival „Glumijada” je međunarodni festival revijalnog karaktera na kome se predstavljaju škole glume za decu od 5 do 19 godina iz Srbije i regiona. Na festivalu deca mogu da učestvuju u radionicama, koje vode domaći i strani stručnjaci iz sveta pozorišta, televizije i filma. Urednica festivala je Tijana Kesić Stamenković[33].

Program festivala je usmeren na razvijanje kreativnog razmišljanja i veštine komunikacije kod dece i mladih, kao i na pobuđivanje interesovanja za pozorište i književnost kod svih uzrasta. Zbog svega toga, ulaz na sve predstave i radionice tokom tri dana trajanja festivala je besplatan[34].

Festić[uredi | uredi izvor]

Pozorišni festival predstava za decu i mlade „Festić” održava se na Maloj i Velikoj sceni „Donka Špiček” Dečjeg kulturnog centra Beograd, uz podršku Ministarstva kulture i informisanja Republike Srbije, a u organizaciji Društva za animaciju i razvoj dečjeg dramskog stvaralaštva, „Digital & entertainment festivals” i Dečjeg kulturnog centra Beograd. Koordinator programa festivala je Milorad Jovanović[35].


Kao jedan od retkih i najdugovečnijih festivala ovog tipa u Srbiji, „Festić” se od 1995. godine do danas pozicionirao kao najznačajniji pozorišni festival za decu, koji školuje buduću publiku velikih pozorišta. Od svog osnivanja do 2012. godine pozorišni FESTIĆ se održavao u pozorištima „Boško Buha” i „Duško Radović”, a od 2017. godine nastavlja sa radom u Dečjem kulturnom centru Beograd, okupljajući najbolje predstave za decu iz regiona, kao i gostujuće predstave iz Evrope, putem saradnje sa evropskim ASSITEJ organizacijama[36].


Festić obrazuje i usmerava najmlađe da od najranijih dana zavole pozorišnu umetnost. Posećujući kvalitetne pozorišne predstave, mlada publika ima priliku da razvija svoje kulturne navike i da u budućnosti ume da prepozna kvalitetne kulturne sadržaje[37].

Moj ljubimac – Foto i literarni nagradni konkurs[uredi | uredi izvor]

DKCB u saradnji sa JKP „Veterina Beograd” i Organizacijom za poštovanje i brigu o životinjama „ORCA” - Dečjim klubom „ORkiCA”, 2017. godine pokrenuo je Foto i literarni konkurs za decu i mlade pod nazivom „Moj ljubimac”. Cilj programa je da se kroz umetničke medije i kreativne radionice kod dece i mladih razvija odgovorno ponašanje prema kućnim ljubimcima. Urednica programa je Vesna Krnjaić Mitrović[38].

Deca uzrasta od 6 do 16 godina na konkurs mogu poslati fotografiju kućnih ljubimaca i/ili pesmu posvećenu njima. Najbolje fotografije i pesme, po oceni stručnog žirija, objavljuju se na sajtu i društvenim mrežama DKCB. Dodela nagrada i revija ljubimaca održava se krajem juna, na platou ispred DKCB, uz muzičko-scenski program i kreativne radionice „Odgovorno vlasništvo” za decu uzrasta od 6 do 10 godina. Tom prilikom JKP „Veterina Beograd” organizuje udomljavanje napuštenih pasa iz gradskog azila, a svi učesnici i posetioci imaju priliku da dobiju besplatne veterinarske savete[39].

Sekcije i ateljei[uredi | uredi izvor]

Muzički studio[uredi | uredi izvor]

Hor Doma pionira[uredi | uredi izvor]

Hor Doma pionira je imao 60 članova i osnovan je 1966. godine. Njegov osnivač i rukovodilac od 1968. do 1980. godine bio je profesor muzike i muzički pedagog Mladen Nešović[40]. Osim Hora Doma pionira, Nešović je osnivač i gradskog takmičenja u solo pevanju „Zlatna sirena”. Hor „Doma Pionira” uspešno je nastupao punih trideset godina na mnogobrojnim nacionalnim i internacionalnim festivalima. Izvodili su pesme jugoslovenskih autora i kompozitora. Hor je imao veliki broj nastupa i više puta je nagrađivan. Osim Mladena Nešovića, vođe Muzičkog studija kasnije su bili profesori muzike i muzički pedagozi Ljiljana Babić (1980—1988), Mihailo Đorđević, Mirjana Miličić Prokić (1988—2016)[41].

Hor DKCB[uredi | uredi izvor]

Posle višegodišnje pauze u radu ovog hora, 2011. godine ponovo je oformljen hor za decu i mlade u Dečjem kulturnom centru Beograd. Savremeni Hor DKCB okuplja talentovanu decu predškolskog i osnovnoškolskog uzrasta, koja u oblasti pevanja pokazuju posebnu nadarenost, kreativnost i ljubav prema muzici. Ovaj hor odlikuje dobra vokalna tehnika, čista intonacija, ujednačena boja i pre svega muzikalnost mladih izvođača[42]. Repertoar hora je raznovrstan i obuhvata razne muzičke žanrove - od dečije, filmske, klasične, narodne i starogradske do duhovne muzike domaćih i stranih autora[43].


Rukovodilac Hora DKCB je magistar dirigovanja Nevena Ivanović[44]. Hor je sarađivao i nastupao sa orkestrima, prvenstveno sa Dečjom filharmonijom, Simfornijskim orkestrom Radio televizije Srbija, Orkestrom garde Republike Srbije, revijskim orkestrom Ministarstva odbrane „Binički”, kao i sa horovima poput „Mali vokalisti” iz Lozane, „Češkolipski dečji hor” iz Praga, horom „Čarolija” iz Beograda i horom „Branko” iz Niša. Hor DKCB nastupao je na mnogim manifestacijama i festivalima kao što su Radost Evrope, Kalemegdanski sutoni, Dečji sajam, Ulica otvorenog srca, Svetosavska akademija, Frankofonija i mnoge druge[45].

Godine 2013. Hor DKCB je izdao svoj prvi audio CD pod nazivom „Pesme sveta”, 2015. drugi pod nazivom „Kako se sluša Mokranjac“ i treći 2017. pod nazivom „Mjuzikli“. Hor je poznat po akustičnim koncertima u poznatim dvoranama - Kolarčeva zadužbina, Sava centar, Paviljon Cvijeta Zuzorić, Dečji kulturni centar Beograd, Narodno pozorište „Scena Raša Plaović”. Hor DKCB je nagrađivan na republičkim i međunarodnim horskim festivalima, kao što su: FEDEHO, Horovi među freskama, prve nagrade na Festivalima „Ćirilo i Metodije”, „Zvučit Moskva” i „Aleksandar Nevski” u Rusiji, na Festivalu mladih horova u Belgiji, GRAN PRI na Festivalu „Raspjevane pahulje” u Bosni i Hercegovini. Hor je gostovao sa koncertima u Valjevu, Gornjem Milanovcu, Nišu, Obrenovcu, Lazarevcu, kao i u Francuskoj i Mađarskoj[46].

Muzička igraonica[uredi | uredi izvor]

Muzičku igraonicu vodi diplomirani muzički pedagog prof. Mirjana Miličić Prokić. Namenjena je deci uzrasta od 3 do 7 godina. Ideja održavanja Muzičke igraonice je podsticanje dece od najranijeg uzrasta na različite oblike muzičkog izražavanja, razvijanje osnovnih komponenti muzikalnosti, pevanje pesama po sluhu, negovanje solističkog i grupnog muziciranja i sviranje na jednostavnim orfovim instrumentima. U okviru časova Muzičke igraonice deca aktivno uče i osnove engleskog jezika kroz edukativne igre, songove, brojalice i upotrebu jednostavne komunikacije na engleskom jeziku. Nastavu engleskog jezika drži diplomirani filolog prof. Jelena Radovanović[47].

Škola pevanja „Nađi svoju zvezdu”[uredi | uredi izvor]

Škola pevanja dečije i popularne muzike „Nađi svoju zvezdu” namenjena je deci uzrasta od 6 do 18 godina. Školu vodi dirigent i muzički pedagog Snežana Despotović, koja u radu akcenat stavlja na razvijanje vokalne tehnike i osposobljavanje za solističko pevanje i pevanje pratećih vokala. Deca i mladi imaju priliku da nauče da pevaju dečje zabavne pesme, pesme sa festivala „Deca kompozitori”, kao i pop, rok, starogradsku i popularnu muziku[48].

Dramski centar[uredi | uredi izvor]

Dramski studio[uredi | uredi izvor]

Od osnivanja Doma pionira pažnja se posvećuje dramskom obrazovanju dece - od grupe za rad sa lutkom do javnih časova glume i pozorišnih predstava. Dramski studio Doma pionira su vodili Zora Bokšan Tanurdžić[49], a potom Vladimir Andrić, urednik RTS-a i dugogodišnji saradnik DKCB. Kada je Dom pionira preimenovan u Dečji kulturni cnetar Beograd Dramski studio je vodila Snežana Bećarević Popović (2002—2009)a potom Studio kulture govora i glume Minja Filipović, dramska umetnica i pedagog (2009—2021). Od sezone 2021/2022. Studio glume vodi Tijana Kesić Stamenković, diplomirana glumica i dramski pedagog[50].

Na časovima glume dete otkriva i upoznaje sebe i svet oko sebe. Kroz dikcijske vežbe, igrokaze i vežbe koncentracije deca stiču samopouzdanje, a pomoću improvizacija razvijaju maštu i kreativnost čiji je krajnji rezultat predstava[51].


Pozorišna radionica na engleskom jeziku[uredi | uredi izvor]

Pozorišna radionica na engleskom jeziku engl. Belgrade English Language Theatre je osnovana 2006. godine za decu uzrasta od 9 do 15 godina. U zabavnoj atmosferi, polaznici uče veštine neophodne za stvaranje pozorišne predstave i istovremeno uče engleski jezik kroz neformalan pristup učenju stranog jezika. Autor radionice je dr Pol Marej[52], reditelj i glumac.

Centar za pokret i igru[uredi | uredi izvor]

Godine 1970. osnovan je Studio za narodnu umetnost, pod rukovodstvom pedagoga Bogdanke Đurić. Dve godine kasnije, organizuju se Studio za ritam i pokret i Škola igranja čiji je rukovodilac bila Jelena Stijepović Vujošević, pedagog za modernu igru. Pedagog je bila i Olga Vučković, baletski pedagog, stručni saradnik za modernu igru, urednik scenskih programa i jedan od urednika manifestacije „Radost Evrope“. Danas u DKCB radi i Studijo za džez i moderan balet koji vode Elena Kovačević i Dragana Stanisavljević[53].

Centar za film[uredi | uredi izvor]

Centar za film radi od nastanka Doma pionira. Klub je organizovao razna predavanja, filmske predstave i diskusije. Tu su se održavali susreti sa filmskim radnicima i učili pojmovi filmske tehnike i umetnosti. Na poziciji rukovodilaca foto i filmskog kluba nalaze se i: Stevan Puja Šamšalović, Dragomir Šamšalović, Zoran Kočišević, Srđan Karanović, Milan Micko Jojkić, Dragoslav Dado Lutovac, Milan Potkonjak, Gorana Ješić i drugi. U istom klubu je nastao i prvi film, „Pažnja, snima se“, koji su deca-polaznici ovog kluba, napravila samostalno[54].

Likovni atelje[uredi | uredi izvor]

Likovni atelje Dečjeg kulturnog centra Beograd osnovan je 1956. godine pri tadašnjem Domu pionira. Njime je rukovodila Ivanka Lukić - Šotra, akademski slikar. [55] U septembru 1964. godine, Atelje se seli u Takovsku 8, gde se i danas nalazi.

Rad sa decom preuzima mr Leposava - Lela Tufegdžić, slikarka i likovni pedagog izuzetnog senzibiliteta, koja je pokrenula mnoge godišnje izložbe članova ateljea koje su privlačile pažnju kako stručne javnosti, tako i građanstva: „Boje i pokret“, „Freska i dete“, „Neobični pejzaži“, „Narodne rukotvorine u očima deteta“, „Sunce na dlanu“. Pored mnogobrojnih drugih nagrada, Leposava Tufegdžić je za svoj pedagoški rad dobila izuzetno priznanje Grada Beograda – Dositejevu nagradu.

Dalji pečat Ateljeu daju akademski slikar Nebojša Zdravković, a od 1986. uspešnu tradiciju nastavlja Goran Simić, likovni pedagog. Urednik likovnih programa, Dragan Simonović pokreće Međunarodni likovni konkurs „Radost Evrope“ i pravi prvu retrospektivnu izložbu ovog ateljea.

Kroz Likovni atelje tokom decenija rada prošli su mnogi istaknuti umetnici i ličnosti iz javnog i kulturnog života: Darija Kačić profesor FLU[56], Branislav Mihajlović, slikar u Portugalu, Dušan Vrga slikar u Španiji, Ivan Vuković elektroinženjer u SAD, Miša Čolović slikar u Kanadi, Velibor Rajković audiovizuelni prevodilac, Vladana Krnetić prevodilac u Švajcarskoj, Dušan Jovanović slikar u Italiji, Beba Okanović Krnetić modna kreatorka, Nada Šerban pesnikinja, Goran Gvardiol slikar, Tanja Tršin arhitekta, Dušan Glušac dizajner[57], Milenko Jovanović filmski reditelj[58], Emilija Kovačević kostimograf[59]i mnogi drugi.


Radionica grafike[uredi | uredi izvor]

Čas u Grafičkoj radionici

Radionica grafike i eks-librisa DKCB počela je sa radom tokom letnjeg školskog raspusta 2019. godine. Do 2022. realizovano je nekoliko uspešnih i veoma posećenih radionica grafike tokom letnjeg i zimskog raspusta gde su deca imala priliku da upoznaju tehnike linoreza, suve igle, bakropisa, akvatinte i izrade svoj originalni rad od skice do grafičkog otiska. 2022. Radionica grafike i ekslibrisa uvrštena je u redovne programe DKCB i realizuje se tokom cele školske godine. Deca radom na grafici, od skice do grafičkog otiska razvijaju svoju vizuelnu kulturu kao i crtačke/grafičke veštine. Radionicu vode likovni pedagozi sa dugogodišnjim iskustvom: Akademski slikar Aleksandar Kuruzović i Magistar umetnosti iz oblasti grafike Mirjana Filipović Kuruzović.[60]

Biblioteka DKCB[uredi | uredi izvor]

Biblioteka DKCB sadrži 28.000 hiljada monografskih publikacija, 2.000 serijskih publikacija, i 100 primeraka audio-vizuelne građe. Dominiraju publikacije za decu i omladinu domaćih i stranih autora. Biblioteka je podeljena u nekoliko celina: publikacije za decu i odrasle, publikacije na srpskom i stranim jezicima. Oko 700 autorskih knjiga se nalazi u okviru legata poznatog dečjeg pesnika Slobodana Stanišića pod nazivom „Slobin kutak”[61]. Posebna celina su romani i enciklopedije izdavačke kuće „Laguna”. U okviru biblioteke nalazi se i „Ruski kutak”[62], nastao saradnjom DKCB sa Ruskim domom u Beogradu, koji je pretežno sastavljen od knjiga na ruskom jeziku, prevedenih knjiga sa ruskog na srpski jezik, kao i simbolično dodatih bliskih istočnoslovenskih književnosti - na ukrajinskom i beloruskom jeziku.


Biblioteka DKCB organizuje i česte književne susrete i diskusije o najnovijim knjigama domaćih dečjih autora, čija je voditeljka - bibliotekarka Jasmina Atanacković Gajić[63], a organizatorka - urednica kulturno-obrazovnih programa DKCB - pedagog Snežana Stanković[64]. Osim nekoliko desetina susreta godišnje sa domaćim autorima[65], organizuju i vode susrete i sa stranim autorima[66].

Upravnici i direktori[uredi | uredi izvor]

  • Radomir Gajić (1952–1968), prvi upravnik Doma pionira
  • Dragica Simin (1968–1980), direktor Doma pionira
  • Zlatica Nastić (1980–1984), direktor Doma pionira – Pionirskog grada
  • Budimir Nešić (1984), v. d. direktora Doma pionira – Pionirskog grada
  • Sretko Novaković (1984–1989), direktor Doma pionira – Pionirskog grada
  • Svetlana Husović (1989– 1994), direktor Doma pionira – Pionirskog grada / Dečjeg kulturno-obrazovnog centra
  • Anica Popović (1995–2000), direktor Dečjeg kulturno-obrazovnog centra Beograd / Dečjeg kulturnog centra Beograd
  • Lidija Vukićević (2000), direktor Dečjeg kulturnog centra Beograd
  • Biljana Ilić Jovanović (2000–2002), direktor Dečjeg kulturnog centra Beograd
  • Snežana Anđelković (2002–2006), direktor Dečjeg kulturnog centra Beograd
  • Snežana Stanković (2006–2010), direktor Dečjeg kulturnog centra Beograd
  • Olivera Ježina (2010–2014), direktor Dečjeg kulturnog centra Beograd
  • prof. mr Dragan Marić od 2014, sadašnji direktor Dečjeg kulturnog centra Beograd[67]

Galerija[uredi | uredi izvor]

  • Dečji kulturni centar Beograd
    Dečji kulturni centar Beograd
  • Dečji kulturni centar Beograd
    Dečji kulturni centar Beograd
  • Dečji kulturni centar Beograd
    Dečji kulturni centar Beograd

Reference[uredi | uredi izvor]

  1. ^ „Dečji kulturni centar Beograd”. Beograd. Pristupljeno 25. 7. 2021. 
  2. ^ „O nama”. DKCB. Pristupljeno 25. 7. 2021. 
  3. ^ „Ivan Antić – Svevremeni srpski arhitekta”. 011 Info. Pristupljeno 25. 7. 2021. 
  4. ^ „Radost Evrope”. Politika. Pristupljeno 25. 7. 2021. 
  5. ^ Deca su ukras sveta - 65 godina stvaranja dece za decu u Domu pionira - Dečjem kulturnom centru Beograd. Beograd: DKCB. 2017. str. 28. 
  6. ^ Radojičić, Ivan. „Kako su nam Amerikanci doneli Mesec”. 011 Info. Pristupljeno 7. 8. 2021. 
  7. ^ „Junaci našeg detinjstva - Donka Špiček”. RTS. Pristupljeno 25. 7. 2021. 
  8. ^ „RE Program”. DKCB. Pristupljeno 7. 8. 2021. 
  9. ^ „51. Radost Evrope - novi snovi”. Dani u Beogradu. Pristupljeno 25. 7. 2021. 
  10. ^ „50 godina Radosti Evrope”. Seecult. Pristupljeno 25. 7. 2021. 
  11. ^ „„Radost Evrope” u malo drugačijem formatu ove godine”. Kulturni kišobran. Arhivirano iz originala 26. 07. 2021. g. Pristupljeno 26. 7. 2021. 
  12. ^ M., B. „Pola veka Radosti Evrope”. BalkanMagazin. Pristupljeno 25. 7. 2021. 
  13. ^ „Zdravica - Duško Radović”. suZa. Pristupljeno 25. 7. 2021. 
  14. ^ „Miodrag Ilić Beli”. Mladenovčani. Pristupljeno 25. 7. 2021. 
  15. ^ „Dragan Laković - biografija heroja našeg detinjstva”. Sinemanija. Pristupljeno 25. 7. 2021. 
  16. ^ „22 festivala iz Srbije dobilo etiketu EFFE i postalo deo evropske mreže festivala”. Europa. Pristupljeno 22. 8. 2021. 
  17. ^ a b „Svesrpski dečji sabor”. DKCB. Pristupljeno 22. 8. 2021. 
  18. ^ „Svesrpski dečji sabor od 15. do 24. maja”. Dijaspora. Arhivirano iz originala 22. 08. 2021. g. Pristupljeno 22. 8. 2021. 
  19. ^ „Svesrpski Dečji sabor”. Dobre vesti. Pristupljeno 22. 8. 2021. 
  20. ^ „Održano Opštinsko takmičenja orkestara, malih instrumentalnih sastava i grupa pevača DEMUS 2016/17”. Zvezdara. Pristupljeno 25. 7. 2021. 
  21. ^ „VI Nacionalni festival dečjeg video klipa KIDIKEM”. DKCB. Arhivirano iz originala 03. 08. 2021. g. Pristupljeno 22. 8. 2021. 
  22. ^ „Kidikem 2021”. ŠAF. Arhivirano iz originala 22. 08. 2021. g. Pristupljeno 22. 8. 2021. 
  23. ^ „Fedemus”. DKCB. Pristupljeno 26. 7. 2021. 
  24. ^ Deca su ukras sveta - 65 godina stvaranja dece za decu u Domu pionira - Dečjem kulturnom centru Beograd. Beograd: DKCB. 2017. str. 51. 
  25. ^ „FEDEHO 2021”. Dani u Beogradu. Pristupljeno 19. 8. 2021. 
  26. ^ „FEDEHO”. DKCB. Pristupljeno 19. 8. 2021. 
  27. ^ „Dečje beogradsko proleće”. DKCB. Arhivirano iz originala 19. 08. 2021. g. Pristupljeno 19. 8. 2021. 
  28. ^ „Beogradsko dečje proleće 2021”. B92. Pristupljeno 19. 8. 2021. 
  29. ^ „Rođendansko izdanje muzičkog festivala „Dečje beogradsko proleće” od danas je dostupno i na novom muzičkom CD-u”. DKCB. Pristupljeno 19. 8. 2021. 
  30. ^ „Medela Dečje beogradsko proleće”. Discogs. Pristupljeno 19. 8. 2021. 
  31. ^ „Plesni susreti”. DKCB. Pristupljeno 23. 8. 2021. 
  32. ^ „Plesni susreti”. Belgrade Beat. Pristupljeno 23. 8. 2021. 
  33. ^ „O festivalu”. Glumijada. Pristupljeno 23. 8. 2021. 
  34. ^ „Glumijada u DKCB”. Akademija umetnosti. Pristupljeno 23. 8. 2021. 
  35. ^ „Festić”. Festić. Pristupljeno 23. 8. 2021. 
  36. ^ „Počinje 20. Pozorišni festival za decu i mlade”. Novosti. Pristupljeno 23. 8. 2021. 
  37. ^ „Festić”. DKCB. Pristupljeno 23. 8. 2021. 
  38. ^ „Peti literarni i foto konkurs „Moj ljubimac””. DKCB. Pristupljeno 22. 8. 2021. 
  39. ^ „Otvoren foto i literarni nagradni konkurs „Moj ljubimac””. Beograd. Pristupljeno 22. 8. 2021. 
  40. ^ „Najbolji i u onlajn izdanju”. Novosti. Pristupljeno 25. 7. 2021. 
  41. ^ „Beogradski hor "Doma Pionira" za decu i mlade ponovo počinje da radi”. eKapija. Pristupljeno 24. 8. 2021. 
  42. ^ „Srpska muzika deci”. Politika. Pristupljeno 24. 8. 2021. 
  43. ^ „Hor Dečjeg kulturnog centra Beograd”. DKCB. Pristupljeno 24. 8. 2021. 
  44. ^ Mladenović, Jovana. „Koncert Hora DKCB”. InfoKG. Pristupljeno 25. 7. 2021. 
  45. ^ „Muzički susret Švajcarske i Srbije” (PDF). Kolarac. Pristupljeno 24. 8. 2021. 
  46. ^ Deca su ukras sveta - 65 godina stvaranja dece za decu u Domu pionira - Dečjem kulturnom centru Beograd. Beograd: DKCB. 2017. str. 48. 
  47. ^ „Muzička radionica”. DKCB. Pristupljeno 24. 8. 2021. 
  48. ^ „Škola pevanja dečje i popularne muzike “Nađi svoju zvezdu””. DKCB. Pristupljeno 24. 8. 2021. 
  49. ^ Stevanović, Dragoljub. „Decu ne treba previše hvaliti”. Politika. Pristupljeno 26. 7. 2021. 
  50. ^ „Studio glume”. DKCB. Pristupljeno 24. 8. 2021. 
  51. ^ „Zašto je gluma dobra za decu”. Lekart. Pristupljeno 24. 8. 2021. 
  52. ^ „Radionica / Paul Murray”. g12hub. Arhivirano iz originala 24. 08. 2021. g. Pristupljeno 24. 8. 2021. 
  53. ^ Deca su ukras sveta - 65 godina stvaranja dece za decu u Domu pionira - Dečjem kulturnom centru Beograd. Beograd: DKCB. 2017. str. 61. 
  54. ^ Deca su ukras sveta - 65 godina stvaranja dece za decu u Domu pionira - Dečjem kulturnom centru Beograd. Beograd: DKCB. 2017. str. 71. 
  55. ^ https://www.dkcb.rs/50-godina-likovnog-ateljea-dkc-beograd/
  56. ^ http://www.seecult.org/vest/preminula-darija-kacic
  57. ^ https://www.ulupuds.org.rs/Umetnici/Dizajn/DusanGlusac.htm
  58. ^ https://www.fcs.rs/osoblje/milenko-jovanovic/
  59. ^ https://www.rts.rs/vesti/drustvo/2618298/preminula-kostimografkinja-emilija-kovacevic.html
  60. ^ „Radionica grafike”. Dečji kulturni centar Beograd (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2022-10-08. 
  61. ^ „„Slobodan kutak“, predstavljanje sveukupnog stvaralaštva Slobodana Stanišića povodom poklanjanja petsto knjiga Biblioteci DKCB”. DKCB. Pristupljeno 26. 7. 2021. 
  62. ^ Lazarević, Dajana. „Ruski kutak – radionica ruske kulture, istorije i jezika”. DKCB. Pristupljeno 26. 7. 2021. 
  63. ^ „"Humor u delima Branka Ćopića"”. Blic. Pristupljeno 26. 7. 2021. 
  64. ^ „Striposlavija susreti”. USUS. Pristupljeno 26. 7. 2021. 
  65. ^ „"Katarke Beograda"”. Laguna. Pristupljeno 26. 7. 2021. 
  66. ^ „Viktor Kažuro”. OŠ "Drinka Pavlović". Arhivirano iz originala 26. 07. 2021. g. Pristupljeno 26. 7. 2021. 
  67. ^ Deca su ukras sveta - 65 godina stvaranja dece za decu u Domu pionira - Dečjem kulturnom centru Beograd. Beograd: DKCB. 2017. str. 21. 

Literatura[uredi | uredi izvor]

  • Deca su ukras sveta - 65 godina stvaranja dece za decu u Domu pionira - Dečjem kulturnom centru Beograd / grupa autora. - Beograd : DKCB, 2017.

Vidi još[uredi | uredi izvor]


Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]

Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Дечји_културни_центар_Београд&oldid=27497970”