Dejvid Sauter
| Dejvid Sauter | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Dejvid Sauter | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Lični podaci | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Ime pri rođenju | Dejvid Heket Sauter | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Datum rođenja | 17. septembar 1939. | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Mesto rođenja | Melrouz, Masačusets,  SAD | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Univerzitet | Koledž Harvard Koledž Magdalen (Oksford) Pravna škola Harvard | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Profesija | sudija | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Politička karijera | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Politička stranka | Republikanska stranka | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Potpis |  | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Dejvid Heket Sauter (engl. David Hackett Souter, Melrouz, Masačusets, SAD, 17. septembar 1939) je američki pravnik i sudija koji je služio kao pridruženi sudija Vrhovnog suda Sjedinjenih Američkih Država. Imenovao ga je Džordž H. V. Buš 1990, nakon povlačenja Vilijama Brenana. Buš je prvo želeo da nominuje Klarensa Tomasa, ali se predomislio jer Tomas tada nije imao dovoljno sudijskog iskustva.[1] Buš je po svaku cenu želeo da izbegne borbu u Senatu oko imenovanja, kao što je bio slučaj sa Reganovim kandidatom Robertom Borkom, čije je imenovanje Senat odbio. Voren Radmen i bivši guverner Nju Hempšira Džon Sununu predložili su Bušu Sautera, koji je kao sudija bio vrlo malo kontroverzan, i vrlo malo se znalo o njegovim stavovima o kontroverznim temama.[2] Džon Sununu je uveravao Buša i konzervativce da će Sauter biti pouzdan konzervativni sudija. U jednom članku u Volstrit džurnalu 10 godina kasnije, Sauter je nazvan „liberalnim pravnikom“, te se tvrdilo da je Radmen kasnije sa ponosom pričao kako je „prodao“ Sautera lakovernom šefu osoblja Bele kuće kao pouzdanog konzervativca.[3] Imenovanje Sautera je relativno lako potvrđeno u Senatu,[4] 90 senatora je glasalo „za“, a samo 9 „protiv“. Mnogi konzervativci smatraju Sauterovo imenovanje najvećom greškom Bušove administracije.
Sauter je bio deo liberalnog krila Suda.[5] Tokom mandata u sudu, Sauter se snažno protivio prisustvu medija i snimanju sednica tokom iznošenja argumenata, ocenivši da bi mediji izvukli iz konteksta pojedina pitanja, i da bi procesi bili ispolitizovani.[6]
Nakon njegovog povlačenja 2009, Barak Obama je na njegovo mesto imenovao Sonju Sotomajor.[7]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Greenberg, Jan Crawford Clarence Thomas: A Silent Justice Speaks Out, ABC News, 30. septembar 2007.
- ^ Rosen, Jeffrey Stealth Justice, New York Times, 1. maj 2009.
- ^ Chief Justice Souter?, Wall Street Journal, 29. februar 2000.
- ^ Taranto & Leo 2004, str. 235
- ^ Times topics, David H. Souter, New York Times
- ^ On Cameras in Supreme Court, Souter Says, 'Over My Dead Body', New York Times, 30. mart 1996.
- ^ Sherman, Mark Souter says Goodbye to the Supreme Court[mrtva veza], Washington Examiner, 5. maj 2009.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Taranto, James; Leo, Leonard (2004). Presidential Leadership: Rating the Best and the Worst in the White House. Simon and Schuster. str. 235—. ISBN 978-0-7432-7226-1.
Dodatna literatura[uredi | uredi izvor]
- Abraham, Henry J. (1992). Justices and Presidents: A Political History of Appointments to the Supreme Court. 3rd ed. (New York: Oxford University Press). ISBN 978-0-19-506557-2.
- Cushman, Clare. The Supreme Court Justices: Illustrated Biographies, 1789–. 2nd ed. (Supreme Court Historical Society; Congressional Quarterly Books, 2001). ISBN 978-1-56802-126-3.. 1995. ISBN 978-1-56802-126-3.
- Frank, John P. The Justices of the United States Supreme Court: Their Lives and Major Opinions. (Leon Friedman and Fred L. Israel, editors). (Chelsea House Publishers). ISBN 978-0-7910-1377-9.. 1995. ISBN 978-0-7910-1377-9.
- Hall, Kermit L., ур. (1992). The Oxford Companion to the Supreme Court of the United States. (New York: Oxford University Press, 1992). ISBN 978-0-19-505835-2.. ISBN 978-0-19-505835-2.
- Martin, Fenton S., and Goehlert, Robert U. (1990). The U.S. Supreme Court: A Bibliography. (Congressional Quarterly Books). ISBN 978-0-87187-554-9.
- Urofsky, Melvin I. (1994). The Supreme Court Justices: A Biographical Dictionary. (New York: Garland Publishing ). ISBN 978-0-8153-1176-8.. 1994. ISBN 978-0-8153-1176-8.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
- Supreme Court Justice Souter To Retire, Nina Totenberg, NPR, 3. maj 2009.
- Online Symposium: Justice Souter and the First Amendment, First Amendment Center, 23. jul 2009.
- David Souter discusses his post-Supreme Court future, Harvard Law Record, 2. oktobar 2009.
- Justice David Souter's Harvard Commencement Remarks, Harvard Gazette, 27. maj 2010.
|
| ||||||||||||||
|
| ||||||||||
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
| Ostale | |
