Dragomir Arambašić
| Dragomir Arambašić | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 1881. |
| Mesto rođenja | Beograd, Kneževina Srbija |
| Datum smrti | 1945. |
| Umetnički rad | |
| Najvažnija dela | |
Dragomir Arambašić (Beograd, 1881 — logor kod Bakenberga, 1945)[1] bio je srpski vajar, koji je celokupno svoje umetničko ostvarenje bazirao na akademskim standardima tj. akademizmu, ne oslanjajući se na različite umetničke pravce koji su prožimali evropsku umetnost XIX i XX veka.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Želja Dragomira da se bavi vajarstvom uslovljena je njegovim poznanstvom sa češkim vajarom Janom Konjarekom. Studije vajarstva počinje u Drezdenu kod profesora Vernera, a diplomira u Ređo Institutu di Belle Arti San Luca u Rimu kod profesora E. Ferarija. Bio je član LADE i Udruženja slikara i vajara, ratnika. Jedan je od osnivača Udruženja likovnih umetnika u Beogradu. Pradeda mu je bio srpski frajkor i čuveni Bimbaša Stanko Arambašić.[2]
Stvaralaštvo[uredi | uredi izvor]
Dragomir Arambašić se posle studija u Minhenu i Drezdenu usavršavao u Rimu i Parizu. Ulaskom u Mersijeov atelje 1912. godine, prihvata sve postulate tzv. „firentinske obnove“ koji su očiti u njegovim delima Devojka s razbijenim krčagom i Ribar zabacuje mrežu, sledeći u njima tipično Mersijeovskom izvođenje figura u kretanju zaustavljenog pokreta. U skulpturi Majke, međutim, osetan je i uticaj Rodena.[3]
Skulptura "Odbrana",1925. postavljena u predvorju Narodne skupštine Republike Srbije i predstavljaju ličnosti tri konstitutivna naroda.[4]U Leskovcu je 1927. godine , postavljen spomenik Spomenik palim za otadžbinu 1912—1918., rad Arambašića.
Našu umetnost obogatio je izvanrednim delom, fontanom „Buđenje“ koja se nalazi ispred centralnog ulaza u Umetnički paviljon „Cvijeta Zuzorić“ na Kalemegdanu a postavljena je 1936. godine. Za ovu svoju skulpturu je 1920. godine dobio nagradu Društva francuskih umetnika. Za Beograd je posebno vezan i po izradi brojnih fasadnih skulptura. Kuća u Gospodar Jevremovoj osim toga što predstavlja memorijalni spomenik u kome je živeo i radio Dragomir Arambašić, ima i određene arhitektonske vrednosti koje se ogledaju u funkcionalno-prostornoj dispoziciji i oblikovanju fasada.[5]
Radio je skulpture u kamenu na zgradi srpskih železnica u Nemanjinoj, spomeniku kulture Republike Srbije.[6]
Zadužbina Nikole Spasića u Knez Mihailovoj 47 podignuta je 1930. godine kao trgovačko-stambena četvorospratnica, po projektu arhitekte Josifa Najmana, u duhu akademizma. Fasada zgrade je ukrašena skulpturama koje simbolizuju industriju i trgovinu. Postavljene su u timpanonu nad centralnim delom fasade, a delo su vajara Dragomira Arambašića.[7]
Galerija[uredi | uredi izvor]
-
Fontana Buđenje, ispred Paviljona Cvijete Zuzorić -
Detalj sa Fontane Buđenje -
Spomenik palim za otadžbinu, Leskovac -
Razbijeni krčag -
Karađorđe Petrović -
Karađorđe Petrović (detalj)
Izvori[uredi | uredi izvor]
- ^ „Dragomir Arambašić”. Hronologija izlaganja skulpture u Srbiji (na jeziku: srpski). 2021-11-24. Pristupljeno 2024-01-26.
- ^ Arte - Dragomir Arambašić - Portfolio
- ^ „Arhivirana kopija” (PDF). Arhivirano iz originala (PDF) 16. 08. 2011. g. Pristupljeno 26. 10. 2014.
- ^ Narodna skupština Republike Srbije | Vajarstvo
- ^ Kulturna Dobra Beograda
- ^ Vasiljević, Branka. „Završena obnova zgrade srpskih železnica u Nemanjinoj”. Politika Online. Pristupljeno 2022-02-24.
- ^ „Revitalizacija fasade – Knez Mihailova 47”. Arhivirano iz originala 19. 02. 2015. g. Pristupljeno 26. 10. 2014. Tekst „ ” ignorisan (pomoć)
