Eklisiologija

Eklisiologija (grč. έκκλησιολογία od grč. εκκαλέω - sazvati, saziv, skupština, sabor) - u užem smislu označava sabornost kao jedan od bitnih atributa Crkve. U širem značenju, eklisiologija je učenje ο Crkvi kao bogočovečanskom telu, zajednici Boga, Anđela, provođenih, svetih, i vernika - članova Crkve na zemlji. U smislu teologije eklisiologija je završni deo gradiva dogmatike, koji obrađuje pitanje ο Crkvi.

Oblast delatnosti

Kao nauka, eklisiologija se bavi pitanjem Crkve, njenom: ulogom, mestom, položajem, porukom, uređenjem, delatnošću, organizacijom, itd. kako u ovom svetu, tako i u budućem veku. S obzirom da su osnovna teološka pitanja drugog milenijuma vezana za pitanje „Šta je Crkva?", to ukazuje i naglašava važnost ove bogoslovske discipline, i nameće potrebu njenog pravilnog shvatanja, a time i proučavanja.

Vidi još

• Četiri obeležja Crkve

Literatura

• Milošević, Nenad S. (2011). „Crkvena autokefalija pod prizmom ustrojstva i organizacije Crkve” (PDF). Srpska teologija u dvadesetom veku. 9: 199—208. Arhivirano iz originala (PDF) 14. 07. 2018. g. Pristupljeno 24. 05. 2019. 
• Justin Popović, Dogmatika Pravoslavne Crkve (3): Eklisiologija