Eme Žake

Eme Žake
Eme Žake
Lični podaci
Datum rođenja	(1941-11-27)27. novembar 1941.
Mesto rođenja	Sail-su-Kuzan, Francuska
Visina	1,79 m
Pozicija	defanzivni vezni trener
Seniorska karijera
Godine	Klub	Nast.	(Gol)
1960–1973 1973–1975	Sent Etjen Lion	192 22	(23) (2)
Reprezentativna karijera
1968	Francuska	2	(0)
Trenerska karijera
1976–1980 1980–1989 1989–1990 1990–1991 1993–1998	Lion Bordo Monpelje Nansi Francuska

Eme Žake (franc. Aimé Jacquet; 27. novembar 1941) je bivši francuski fudbaler i fudbalski trener.

Karijera

Klupska karijera

Eme Žake je rođen u mestu Sail-su-Kuzan pa je i fudbal počeo igrati u istoimenom lokalnom amaterskom klubu. Godine 1960. je potpisao za Sent Etjen u kojem je nastupao punih 13 godina. U tom periodu je osvojio impresivan broj trofeja koji je uključivao pet prvenstava i tri nacionalna kupa. Zanimljivo je spomenuti da je 1963. sa Sent Etjenom osvojio francusku drugu ligu da bi godinu potom sa istim klubom osvojio i prvu ligu.

Godine 1973. je napustio klub i prešao u redove Liona u kojem je i završio igračku karijeru 1975. godine.

Reprezentativna karijera

Žake je za Francusku odigrao dve utakmice. Reč je o prijateljskim susretima protiv Zapadne Nemačke (1:1) i Španije (1:3) a obe su odigrane 1968. godine u Marselju odnosno Lionu.

Trenerska karijera

Odmah po završetku igračke karijere, Žake je preuzeo Lion koji je vodio četiri sezone. Nakon toga postaje trener Bordoa koji je vodio do kraja 1980-ih. Sa tim klubom Žake je ostvario velike uspehe, osvojivši tri francuska prvenstva (1984, 1985. i 1987) i dva kupa (1986. i 1987).

Nakon što je otpušten iz Borda, Žake je kratko vodio Monpelje i Nansi.

Žake je 1991. godine prihvatio poziv za rad u „Nacionalnom tehničkom trening centru“ da bi 1992. bio postavljen za asistenta tadašnjem francuskom selektoru Žeraru Ulijeu. Nakon što se Francuska nije uspela kvalifikovati na Svetsko prvenstvo u SAD 1994., Ulije napušta selektorsko mesto a privremeno ga nasleđuje upravo Žake.

Već nakon prve utakmice i pobede u prijateljskom susretu protiv Italije igranom u Napulju u februaru 1994, Žake postaje stalni selektor. Ubrzo je odabrao Erika Kantonu kao reprezentativnog kapitena ali došlo je do nepredviđenog preokreta. Naime, Kantona je nakon udaranja navijača Kristal palasa tokom premijerligaške utakmice u januaru 1995. suspendovan na godinu dana za sve međunarodne utakmice. Budući da je Kantona bio ključni igrač u reprezentaciji, Žake je bio prisiljen na velike promene u reprezentaciji. Osim suspendovanog Kantone, selektor je iz reprezentacije sklonio i Davida Žinolu i Žan-Pjera Papena dok je u Trikolore uveo Zinedina Zidana i druge mlade igrače. Uspeh se primetio nakon što su se „Galski petlovi“ plasirali u polufinale EURO-a 1996. u Engleskoj.

Reprezentacija je prihvatila veoma defenzivnu strategiju igre koja je do tog vremena bilo nepojmljiva. Zbog toga su selektora napadali i mediji nazivajući njegove metode „paleontološkim“, te tvrdeći da Trikolori nemaju šanse na nadolazećem Svetskom prvenstvu na kojem je upravo Francuska bila domaćin. Nezadovoljstvo se povećalo u junu 1997. kada je Francuska osvojila treće mesto na jakom prijateljskom turniru, iza Brazila i pobednika Engleske. Takođe, treće mesto je osvojeno zbog bolje razlike u odnosu na Italiju. Neprijateljsku medijsku kampanju protiv selektora vršio je i ugledni L'Équipe koji je tvrdio da Eme Žake nije dovoljno dobar trener koji bi vodio Francusku do pobede.

Stiglo je i samo Svetsko prvenstvo na kojem je Francuska krenula odlično u grupi C. Tamo je pobedila Južnu Afriku, Saudijsku Arabiju i Dansku uz visoku gol-razliku 9:1. Nakon toga usledilo je četvrtfinale u kojem je pobeđen Paragvaj zlatnim golom Lorana Blana. U četvrtfinalu igranom na Stad de Fransu, poražena je i Italija boljim izvođenjem jedanaesteraca. Nakon 2:1 pobede protiv Hrvatske u polufinalu, Francuska je deklasirala Brazil u samom finalu sa 3: 0.

Zbog tog ostvarenog uspeha, Žakeu je zajedno sa reprezentativcima 1998. dodeljen orden viteza francuske Legije časti dok je 2007. promovisan u čin Oficira.

Nakon što je osvojena titula svetskog prvaka, Eme Žake je 12. jula 1998. podneo ostavku na mesto selektora. U periodu od 16. februara 1994. do finala svetskog prvenstva, Žake je vodio Francusku na 53 utakmice. Pritom je ostvario 34 pobede, 16 remija i svega tri poraza. Procenat pobeda je iznosio 64,15%. Nakon toga postao je tehnički direktor francuske reprezentacije i na toj funkciji je ostao do 2006. kada se penzionisao.

Spoljašnje veze

• Biografija (jezik: engleski)