Žan-Lambert Talijen

Žan-Lambert Talijen
Žan-Lambert Talijen
Puno ime	Žan-Lampert Talijen
Datum rođenja	(1767-01-23)23. januar 1767.
Mesto rođenja	Pariz  Kraljevstvo Francuska
Datum smrti	16. novembar 1820.(1820-11-16) (53 god.)
Mesto smrti	Pariz  Kraljevstvo Francuska
Supružnik	Thérésa Tallien

Žan-Lambert Talijen (franc. Jean-Lambert Tallien; Pariz, 23. januar 1767 — 16. novembar 1820.) je bio francuski političar tokom revolucionarnog perioda.

Biografija

Rođen je u Parizu kao sin majordoma Markiza de Bercija. Porodica Talijen potiče iz Italije. Prišao je Revoluciji ubrzo po njenom izbijanju. Bio je neposredni učesnik Septembarskih masakra 1792. godine. Uz pomoć Žorža Dantona, Talijen je ušao u Nacionalni konvent. Bio je jedan od najenergičnijih jakobinaca, a istakao se u odbrani Žan Pola Mare. Glasao je za pogubljenje Luja XVI. Januara 1793. godine izabran je za člana Komiteta javne bezbednosti. Aktivno učestvuje u državnom udaru od 31. maja do 2. juna 1793. godine kojim su žirondinci zbačeni sa vlasti. Tokom jakobinskog terora, Talijen deluje u unutrašnjosti, u Bordou. Uzeo je učešća u Termidorskoj reakciji tokom koje su sa vlasti zbačeni Maksimilijan Robespjer, Sen-Žist, Kuton i ostali jakobinci. Montanja gubi uticaj u Konventu. Jedan je od najznačajnijih francuskih političara perioda koji je uspedio nakon jakobinske diktature, poznatijem kao Termidorski period. Uz Frerona, Talijen je organizator zastrašivanja političkih protivnika tzv. "poštenih ljudi" pomoću bandi "zlatne mladeži". Borio se za slobodu govora. Talijenov uticaj slabi tokom 1795. godine. Na početku vladavine Direktorijuma, Talijen gubi politički značaj, iako je sedeo u Veću pet stotina. Na predlog Pola Barasa, Napoleon Bonaparta ga je poveo u svoju ekspediciju u Egiptu. U Kairu je uređivao francuski list Décade Égyptienne. Žak Fransoa Meno vratio ga je u Francusku. Tokom povratka je zarobljen od strane Engleza i odveden u London. Vigovci su ga tamo dobro primili. U Francusku se vratio 1802. godine. Zahvaljujući Žozefu Fušeu i Šarlu Morisu Taljeranu, Talijen je imenovan konzulom u Alikanteu. Tamo je ostao dok nije izgubio vid na jedno oko zbog žute groznice. Doživeo je Burbonsku restauraciju 1815. godine. Pomilovan je od strane novog kralja te nije proteran kao drugi koji su glasali za pogubljenje Luja XVI. Poslednje godine proveo je u siromaštvu. Bio je primoran da proda svoje knjige, kako ne bi umro od gladi. Bio je primoran da od novog kralja prihvati penziju od 100 sua kako ne bi umro od gladi. Umro je od lepre 1820. godine.

Izvori

• "Tallien, Jean Lambert". The New Student's Reference Work. 1914.