Zdravko Jovanović

zdravko jovanović
zdravko jovanović
	Zdravko Jovanović
Lični podaci
Datum rođenja	1909.
Mesto rođenja	Osladić, kod Valjeva, Kraljevina Srbija
Datum smrti	3. februar 1943. (33/34 god.)
Mesto smrti	Dednik, kod Velike Lašče, Kraljevina Italija
Profesija	vojno lice
Delovanje
Član KPJ od	1937.
Učešće u ratovima	Narodnooslobodilačka borba
Služba	Jugoslovenska vojska; NOV i PO Jugoslavije
Heroj
Narodni heroj od	6. jula 1953.
Odlikovanja

Zdravko Jovanović (Osladić, kod Valjeva, 1909 — Dednik, kod Velike Lašče, 3. februar 1943) bio je učesnik Narodnooslobodilačke borbe i narodni heroj Jugoslavije.

Biografija[uredi | uredi izvor]

Rođen je 1909. u selu Osladiću, kod Valjeva. Posle završene škole stupio je u aktivnu vojnu službu i do 1941. bio narednik-vodnik Vojske Kraljevine Jugoslavije. Još 1937. postao je član Komunističke partije Jugoslavije (KPJ).

Posle Aprilskog rata i kapitulacije kraljevske vojske, uspeo je da izbegne zarobljavanje i vrati se u rodni kraj. Bio je jedan od organizatora ustanka u Valjeskom kraju. Kada je u leto 1941. formiran Valjevski partizanski odred, Zdravko je postavljen za komandanta. Naročito se istakao u napadu Odreda na Lajkovac, 14. i 15. avgusta i borbama za oslobođenje Krupnja, od 1. do 3. septembra 1941. godine, kada je predvodio bombaški vod, koji je napadao nemačko utvrđenje. Njegovom zaslugom, u borbama na Zavlaci, jake nemačke snage zadržane su četrnaest dana i naneti im veliki gubici.

Kao komandant Valjevskog partizanskog odreda, prisustvovao je vojnom savetovanju Glavnog štaba NOP odreda Jugoslavije, održanom 26. septembra 1941. u Stolicama.

Posle Prve neprijateljske ofanzive i povlačenja Glavnine partizanskih snaga u Sandžak, krajem novembra i početkom decembra 1941. godine, Zdravko je sa Valjevskim i Mačvanskim partiznaksim odredom ostao na terenu zapadne Srbije. Ovi Odredi su krajem 1941. i početkom 1942. godine, po vrlo hladnom zimskom vremenu, vodili teške borbe sa nadmoćnijim neprijateljskim snagama. Izložen neprekidnim napadima, Zdravko Jovanović je bio prisiljen da Valjevski partizanski odred, marta 1942. godine, prebaci preko Drine u istočnu Bosnu, gde se povezao sa Drugom proleterskom brigadom.

Posle prelaska u Bosnu, Zdravko je izvesno vreme bio na dužnosti komandira čete u Beogradskom bataljonu Prve proleterske udarne brigade. Krajem 1942. završio je Viši kurs vojne škole NOVJ u Donjem Lapcu i odlukom Vrhovnog štaba NOV i POJ poslat u Sloveniju, gde mu je postavljen za načelnika Štaba Druge (notranjske) operativne zone Slovenije. Na toj dužnosti je i poginuo 3. februara 1943. u mestu Dednik, kod Velike Lašče, u blizine Ljubljane.

Ukazom Predsedništva AVNOJ-a posthumno je 6. jula 1945. odlikovan Ordenom zasluga za narod prvog reda.^[1] Ukazom predsednika FNR Jugoslavije Josipa Broza Tita 6. jula 1953. proglašen je za narodnog heroja.^[2]

Reference[uredi | uredi izvor]

^ „Službeni list DFJ 90/45” (PDF). slvesnik.com.mk. 20. 11. 1945. str. 974.
^ Narodni heroji 1 1982, str. 347.

Literatura[uredi | uredi izvor]

Zbornik narodnih heroja Jugoslavije. Beograd: Omladina. 1957. COBISS.SR 50964999
Narodni heroji Jugoslavije tom I. Beograd: Narodna knjiga. 1982. COBISS.SR 48700167

[1] „Službeni list DFJ 90/45” (PDF). slvesnik.com.mk. 20. 11. 1945. str. 974.

[FOOTNOTENarodni_heroji_11982347-2] Narodni heroji 1 1982, str. 347.

[1]

[2]