Zlatibor Lončar

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Zlatibor Lončar
Zlatibor Lončar 2018. godine
Lični podaci
Datum rođenja(1971-08-03)3. avgust 1971. (52 god.)
Mesto rođenjaBeograd, Srbija
DržavljanstvoSrbija
UniverzitetUniverzitet u Beogradu
ProfesijaDoktor, političar
Porodica
SupružnikVesna Lončar
Deca2
Politička karijera
Politička
stranka		Srpska napredna stranka
27. april 2014 — 26. oktobar 2022.
PremijerAleksandar Vučić
Ana Brnabić
Vlada
PrethodnikSlavica Đukić Dejanović

Zlatibor Lončar (Beograd, 3. avgust 1971) srpski je hirurg i političar. Bivši je ministar zdravlja Srbije.

Biografija[uredi | uredi izvor]

Rođen u Beogradu 1971. godine. Osnovnu i srednju školu završio u Beogradu sa odličnim uspehom. Po završetku srednje škole upisao je Medicinski fakultet u Beogradu, koji je završio u školskoj 1996/97 godini sa prosekom 8,05.[1] Naredne godine je završio pripravnički staž u Kliničkom centru Srbije. Po polaganju pripravničkog ispita, za oblast specijalizacije na matičnom fakultetu je odabrao opštu hirurgiju i položio je specijalistički ispit 2003. godine. Tokom studija, ali i po završetku istih, učestvovao je u izradi više naučno-istraživačkih radova kao autor i koautor.

Usavršavao se u inostranstvu. Završio je specijalistički kurs iz hepatobilijarne hirurgije 2001. godine u bolnici Hameršmit, u Londonu. Nakon pet godina se dodatno usavršavao u istoj bolnici. Godine 2011. završio je kurs iz transplantacione hirurgije jetre u Kings koledžu u Londonu.

Bio je načelnik intenzivne nege na odeljenju Hirurgije I, Klinike za hirurgiju Urgentnog centra, Kliničkog centra Srbije od 2010. godine. Dve godine kasnije postao je direktor Urgentnog centra Kliničkog centra Srbije i pomoćnik direktora Kliničkog centra Srbije za medicinska pitanja. godine 2013. imenovan je za načelnika Odeljenja za transplantaciju.

Postavljen je na poziciju ministra zdravlja Republike Srbije 27. aprila 2014. godine kao nestranačka ličnost.[2]

Optužbe za kriminalne veze[uredi | uredi izvor]

Prema svedočenjima nekoliko članova Zemunskog klana, Lončar je imao bliske odnose sa vođom kriminalne grupe Dušanom Spasojevićem.

Prema navodima "Mreže za istraživanje kriminala i korupcije", Lončar 2002. godine zaključuje ugovor o kupovini stana sa suprugom ozloglašenog kriminalca, pripadnika zemunskog klana, Sretka Kalinića. Ugovor je potpisan svega deset dana nakon smrti crnogorskog mafijaša za čije ubistvo svedoci saradnici optužuju Lončara.[3] Prema iskazu svedoka saradnika Dejana Milenkovića Bagzija (koji je bio važan član Zemunskog klana) 2004. godine, u Specijalnom sudu za organizovani kriminal u Srbiji na suđenju za ubistvo Zorana Đinđića 5. septembra 2003. godine, Klan iz Rakovice pored Beograda pokušao je da eliminiše crnogorskog kriminalca Veselina Božovića Veska, ali je preživio atentat i prebačen u Klinički centar Srbije u kojem je tada radio Lončar.[4] Prema rečima Milenkovića, šefa kriminalne grupe Dušana Spasojevića, koji je takođe imao interesovanje da Božović premine, zatražio je od jednog od njegovih insajdernih lekara Risovića da ga završi u bolnici, ali je imao druge zamisli. Kasnije je, navodno, još jedan Spasojevićev insajder doktor Lončar priznao Spasojeviću da mu je davao smrtonosnu injekciju, a Božović je umro ubrzo nakon 7. septembra 2002. godine.[4][5] Za nagradu, Spasojević je Lončaru dao apartman na Novom Beogradu.[5] Zvanično, deset dana nakon Božovićeve smrti, Lončar je kupio stan od supruge ubice Zemunskog klana Sretka Kalinića za 30.000 evra da bi ga samo ponovo prodao nekoliko mesecima kasnije.[4] Miladin Suvajdžić, još jedan svedok saradnik i bivši važan član Zemunskog klana, u svom iskazu iz 2006. godine potvrdio je Milenkovićevu priču; jedna od glavnih uloga Suvajdžića bila je kupovina nekretnina i vozila iz raznih razloga. U vrijeme svjedočenja, Lončar je odbacio ove navode i nikada nije bio krivično gonjen.[4]

Osuđeni član Zemunskog klana, Milomir Kaličanin svedočio je 2005. godine da mnogi policajci, fudbaleri i doktori Lončar i Risović često dolaze u sedište Zemun klana.[6]

Srpski premijer Aleksandar Vučić je podržao ministra rekavši da mu je Lončar rekao: 'fotografija je snimljena nakon što je sam završio operaciju na Spasojevićevom ocu i kasnije ga pozvao u obližnji kafić da mu zahvali.'[7] Velimir Ilić je odgovorio da studenti specijalizacije ne mogu raditi operacije.[8]

Prema istraživanju koje je sproveo KRIK, sadašnji ministar zdravlja Zlatibor Lončar kao mlad doktor izdavao je Petru Paniću Pani, kriminalcu bliskom zemunskom klanu, lekarske nalaze koji su mu pomogli da odlaže suđenja. Izveštaji koje je Lončar napisao, po svemu sudeći, nisu prikazivali stvarno Panićevo zdravstveno stanje. Nakon brojnih odlaganja, jedan od postupaka protiv Panića je zastareo.[9]

Nove informacije o vezama Lončara sa kriminalnim grupama izneo je i bivši načelnik kriminalističke policije Rodoljub Milović. On je u intervjuu za portal KRIK i nedeljnik NIN ispričao da je Lončar vršio pritisak na svedoka saradnika Zorana Vukojevića Vuka da ne svedoči protiv Zemunskog klana i da „promeni stranu“. U intervjuu penzionisani načelnik je otkrio i veze ministra Lončara sa klanom Darka Šarića, odnosno da je Lončareva supruga Vesna Lončar ugovarala sastanak između jednog od vođa Šarićeve grupe i istražnih organa. Šarićevog saradnika, kako je ispričao Milović, na taj sastanak dovezao je Lončarev kum i pripadnik Bezbednosno-informativne agencije Miodrag Stojanović.[10]

Porodični život[uredi | uredi izvor]

Oženjen je sa Vesnom Lončar sa kojom ima kćerku.

Njegova žena Vesna je advokat, a takođe je predsednik Nadzornog odbora Pošte Srbije.[4][11][12] Ona je zastupala mnoge srpske kriminalce i sumnjive osobe bliske srpskom političkom rukovodstvu, među kojima su i narko-diler Darko Šarić, njegovi bliski saradnici, Sreten Jocić, Predrag Mali, brat bivšeg gradonačelnika Beograda i sadašnjeg ministra finansija Siniša Mali, pa čak i bliski članovi predsednika Srbije Aleksandara Vučića — brata Andreja Vučića i kuma koji je generalni direktor Elektromreža Srbije — Nikola Petrović.[11]

Vidi još[uredi | uredi izvor]

Reference[uredi | uredi izvor]

  1. ^ „Izveštaj izbornom veću Medicinskog fakulteta univerziteta u Beogradu za izbor dva nastavnika u zvanje docenta.”. www.mfub.bg.ac.rs. Arhivirano iz originala 26. 2. 2019. g. 
  2. ^ Zvanični sajt ministarstva zdravlja zdravlje.gov.rs
  3. ^ Ministar Lončar u stanu zemunskog klana - KRIK
  4. ^ a b v g d Dojčinović, Stevan; Petrović, Pavle (22. 2. 2016). „Ministar Lončar u stanu zemunskog klana”. KRIK.rs. Pristupljeno 27. 1. 2017. 
  5. ^ a b Čarnić, Dorotea (24. 11. 2006). „Bagzi: Šešelj i Čović znali za atentat”. Politika Online (na jeziku: srpski). Pristupljeno 4. 9. 2017. 
  6. ^ Pavlović, Bojana (26. 1. 2017). „Lončar sa fudbalerima u Šilerovoj”. KRIK.rs. Pristupljeno 27. 1. 2017. 
  7. ^ J., V. (25. 1. 2017). = Vu%C4%8Di%C4%87+i+dalje+veruje+Lon%C4%8Daru „Vučić i dalje veruje Lončaru” Proverite vrednost parametra |url= (pomoć). danas.rs. Pristupljeno 27. 1. 2017. 
  8. ^ „Velimir Ilić: Nisam kupio slike od fudbalera, našao sam ih”. b92.net. 27. 1. 2017. Pristupljeno 27. 1. 2017. 
  9. ^ Lončar medicinskim izveštajima omogućio kriminalcu da izbegava suđenja - KRIK
  10. ^ KRIK.rs, Objavio/la (20. 6. 2019). „Rodoljub Milović: U vrhu vlasti ima saradnika zemunskog klana”. KRIK (na jeziku: srpski). Pristupljeno 1. 7. 2019. 
  11. ^ a b „Suđenje Šariću: Ko je ko u sudnici?”. b92.net. 9. 7. 2015. Pristupljeno 29. 1. 2017. 
  12. ^ „Nadzorni odbor”. posta.rs. 8. 3. 2016. Arhivirano iz originala 8. 3. 2016. g. Pristupljeno 28. 1. 2017. 

Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]


Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Златибор_Лончар&oldid=27370011”