Imanuel Velikovski
Imanuel Velikovski | |
|---|---|
 Imanuel Velikovski na konferenciji Američke asocijacije za razvitak nauke u San Francisku 1974. | |
| Datum rođenja | 10. jun 1895. |
| Mesto rođenja | Vitebsk Ruska Imperija |
| Datum smrti | 17. novembar 1979. (84 god.) |
| Mesto smrti | Prinston SAD |
Imanuel Velikovski (engl. Immanuel Velikovsky, rus. Иммануи́л Велико́вский; Vitebsk, 10. jun 1895 — Prinston, 17. novembar 1979) je bio američki pseudoistoričar, najpoznatiji kao autor brojnih kontroverznih knjiga koje reinterpretiraju događaje iz drevnoj istoriji, među kojima je bestseler u SAD „Svetovi u sudaru“, objavljena 1950.[1] godine. Prethodno je imao značajnu ulogu u osnivanju Hebrejskog univerziteta u Jerusalimu, i bio je ugledni psihijatar i psihoanalitičar.
Njegove knjige koriste komparativnu mitologiju i antičke književne izvora (uključujući i Bibliju) da dokažu da je Zemlja doživela katastrofalni bliski kontakt drugim planetama (Venerom i Marsom) u drevnim vremenima. Velikovski tvrdi da su elekotrmagnetske pojave imale značajnu ulogu u nebeskoj mehanici. Takođe zastupa revidiranu hronologiju starog Egipta, Grčke, Izraela i drugih kultura drevnog Bliskog istoka. Cilj revidirane hronologije je da objasni mračno doba istočnog Sredozemlja (oko 1100 - 750. p. n. e.) i pomiri biblijsku istoriju sa prihvaćenom arheologijom i egipatskom hronologijom.
Akademske zajednice su teorije Velikovskog odbacivali ili su ih ignorisane.[2] Ipak, njegove knjige se često dobro prodaju i dobijaju oduševljenu podršku u laičkim krugovima, često praćene tvrdnjama o nepoštenom tretmanu priznatih akademija prema Velikovskom.[3][4][5][6] Kontroverze oko njegovog rada i njegovog prijema se često nazivaju „afera Velikovskog“.[7][8][9]
Izvori[uredi | uredi izvor]
- ^ Princeton University press release, July 29, 2005 Arhivirano na sajtu Wayback Machine (22. август 2008) (quoted on website of Dr. Ruth Velikovsky Sharon)
- ^ Palmer, Trevor (2003). Perilous Planet Earth: Catastrophes and Catastrophism through the Ages. Cambridge University Press. стр. 116-119. ISBN 978-0-521-81928-2.
- ^ Morrison, David . Velikovsky at Fifty: Cultures in Collision on the Fringes of Science. Skeptic, 9 (1), 62-76; reprinted in Shermer, Michael (editor) (2002). The Skeptic Encyclopedia of Pseudoscience, Santa Barbara, Calif. 2001. ISBN 978-1-57607-653-8. str. 473- 488.
- ^ Cohen, Daniel . Myths of the Space Age, Dodd Mead. LCCN 67-25108. Chap. VIII, Immanuel Velikovsky — the Man Who Challenged the World. pp. 172-94.
- ^ Gordon, Theodore J. (1966). Ideas in Conflict, St. Martin's Press. LCCN 66-23261. Chap. 2, The Miracles of Exodus. pp. 18-48.
- ^ Fair, Charles (1974). The New Nonsense: The End of the Rational Consensus. . Simon and Schuster. 1967. ISBN 978-0-671-21822-5.. Chap. viii, Speaking of Flying Objects .. pp. 139-86.
- ^ Bauer, Henry H. . The Velikovsky Affair Aeon, 2 (6), 75-84. Homestead.com This article, a comprehensive overview, originally appeared in Dec. 1988 La Recherche. pp. 1448-55.
- ^ Bauer, Henry H. (1996). Velikovsky, Immanuel, in Gordon Stein (editor), The Encyclopedia of the Paranormal. . Prometheus Books. 1992. pp. 781-788. ISBN 978-1-57392-021-6.
- ^ Grove, J. W. . In Defence of Science: Science, technology, and politics in modern society. . University of Toronto Press. 1989. ISBN 978-0-8020-2634-7.. Chap. 5, Pseudo-science. pp. 120-50; adapted from Grove, J. W. (1985). Rationality at Risk: Science against Pseudoscience. Minerva, 23 (2), 216-40.
