Ismet Marković
Ismet Marković | |
|---|---|
 | |
| Puno ime | Ismet Marković |
| Datum rođenja | 17. mart 1948. |
| Mesto rođenja | Prnjavor, FNRJ |
| Datum smrti | 12. januar 2017. (68 god.) |
| Mesto smrti | Vitomirica, Srbija |
Ismet Marković (Prnjavor 17. mart 1948. – Vitomirica, kod Peći, 12. januar 2017) bio je jugoslovenski, bošnjački i srpski književnik, novinar i prevodilac.
Biografija
[uredi | uredi izvor]Sestrić je slikara Uroša Toškovića. Osnovnu školu završio je u Plavu, gimnaziju je učio u Peći i Prištini, gde je maturirao. Studirao je filozofiju i sociologiju u Beogradu, a diplomirao na Filozofskom fakultetu u Prištini. Bio je novinar u kulturnoj rubrici Jedinstva od 1976. do 1992. godine. Jedno vreme uređivao je poeziju u časopisu Stremljenja (1985-1988) i bio urednik nedeljnog dodatka „Panorama“ u listu „Jedinstvo“. Potom je živeo u Švajcarskoj, Italiji i Bosni i Hercegovini. Bio je profesor filozofije, logike i sociologije u gimnaziji u Plavu, te u Tursko-bosanskom koledžu u Bihaću i Mešovitoj srednjoj školi u Velikoj Kladuši. Jedan je od osnivača lista „Omladinski pokret“ u Titogradu, te izvršni urednik „Predmeta“ i glavni i odgovorni urednik „Aspekta“ u Cazinu. Preminuo je u Vitomirici 12. januara 2017. godine i sahranjen na vitomiričkom groblju[1].
Književna dela
[uredi | uredi izvor]Dok je studirao u Beogradu, poeziju je objavljivao pod imenom Ilja Marković. Pred kraj života svom imenu je dodao nadimak Plavnik. Pored poezije bavio se književnom kritikom i prevodilaštvom s albanskog i turskog jezika.
Autor je zbirki pesama: Mimohod, 1974; Stablo u slovima, 1978; Raboš, 1981. i Tegobnik, 1988, zatim „izbora iz stvaralaštva mladih srpskih kosovskih pesnika“ Ikarov brat Antej (Stremljenja, br. 4, 1989) u koje je uvrstio i pesnike koji su se kasnije deklarisali kao Bošnjaci. U prevodu na turski objavio je zbirku „Ibidin“ (Istanbul, 1986). Preveo je i tri zbirke pesama s albanskog na srpski: Nedžata Halimija (Prisustvo nedelje, „Jedinstvo“, 1983), Ećrema Baše (Zvezdomore, „Jedinstvo“, 1984) i Ljuljzima Tafe (Ne zovi me nedeljom, Alma, Beograd, 2018), te Političku filozofiju Raina Malnesa i Knuta Midgarda, 2009. Autor je i više odrednica na albanskom jeziku u Fjalori enciklopedik i Kosoves, I i II, u izdanju Akademije nauka i umetnosti Kosova, Priština 2018.Za njim je ostalo nekoliko neobjavljenih rukopisa. Solidarisao se s piscima srpske i crnogorske nacionalnosti 1986. godine u protestima protiv albanske majorizacije na Kosovu i istupio iz Društva književnika Kosova koje je bilo pod predsedništvom Ibrahima Rugove[2].
Izvori
[uredi | uredi izvor]- Šefket Krcić: Odlazak velikog sandžačkog pesnika, filozofa i prevoditelja, Glas islama, 281, Novi Pazar, str. 38,
- Almir Zalihić: Kolektivna zebnja koja se prepliće s kobi pjesnika, Stav, Sarajevo, 5. mart, 2023,
- Radosav Stojanović: Srpska knjiga na Kosovu i Metohiji 1945-2020,
- List Jedinstvo (novine) 1976-1992,
- Stremljenja,