Isposnica
Isposnica je mesto gde bi se monah podvizivao, a ovakav monah bio je poznat pod nazivom pustinjak ili eremita. Glavna odlika ovog monaškog načina života je odvojenost, ne samo od sveta nego i od monaha sa kojima se živi u zajednici. Pustinjačkom načinu života pristupali su, po savetu i nadzoru igumana i iskusnih duhovnika samo oni monasi koji su se odlikovali dugogodišnjim podvižničkim životom.[1]
Reference[uredi | uredi izvor]
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Pustinjaci (R. Popović, str 605), Leksikon srpskog srednjeg veka, Beograd 1999.
- V. Marković, Pravoslavno monaštvo i manastiri u srednjovekovnoj Srbiji, Sremski Karlovci 1920.
- N. Milaš, Pravoslavno kaluđerstvo, Mostar 1902. (više puta preštampavano).
Građevine i sklopovi vezani za hrišćansku crkvu | ||
|---|---|---|
Prostorni sklopovi |  | |
Građevine za bogosluženje | ||
Građevine za boravak | ||
* građevine koju su ili mogu biti u okviru manastira
| ||
