Karlo Batko
| karlo batko | |
|---|---|
 Karlo Batko | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 17. maj 1907. |
| Mesto rođenja | Sarajevo, Austrougarska |
| Datum smrti | 2. mart 1943. (35 god.) |
| Mesto smrti | Bijela, kod Konjica, ND Hrvatska |
| Profesija | bravarski radnik |
| Delovanje | |
| Član KPJ od | 1928. |
| Učešće u ratovima | Narodnooslobodilačka borba |
| Heroj | |
| Narodni heroj od | 5. jula 1951. |
Karlo Batko (Sarajevo, 17. maj 1907 — Bijela, kod Konjica, 2. mart 1943), učesnik Narodnooslobodilačke borbe i narodni heroj Jugoslavije.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Rođen je 17. maja 1907. godine u Sarajevu. Njegovi roditelji su se 1914. godine preselili i Mostar, gde je Karlo završio osnovnu školu i bravarski zanat. Kao mladi bravarski radnik 1925. godine se priključio radničkom pokretu, a 1928. je postao član tada ilegalne Komunističke partije Jugoslavije.
Posle zavođenja šestojanuarske diktature, 1929. godine uhapšen je i zbog partijske delatnosti od Suda za zaštitu države osuđen na dve godine zatvora, koje je izdržao u Sremskoj Mitrovici. Posle izlaska sa robije, 1931. godine, vratio se u Mostar, ali nije mogao da se zaposli, pa u potpunosti posvetio partijskom radu. Postao je član Oblasnog komiteta KPJ za Hercegovinu i aktivno radio na stvaranju i jačanju partijskih organizacija na području Mostara. Godine 1940. bio je jedan od organizatora štrajka rudara. Više puta je hapšen i proganjan.
Posle Aprilskog rata i okupacije Kraljevine Jugoslavije, aktivno je radio na organizovanju ustanka, a jula 1941. godine stupio je u redove prvih boraca. Karlo je krajem avgusta bio u nevesinjskom, a zatim u bilećkom kraju, gde je učestvovao u borbama kod Divina, Fatnice i Plane. Izvesno vreme nalazi se u stolačkom kraju, ali se vratio u Mostar i po zadatku odlazi na sever, na dužnost sekretara Okružnog komiteta KPJ za teren Kalinovik-Foča. Bio je politički komesar čete i bataljona u Odredu.
Kasnije, maj-jun 1942. godine, u Trećoj neprijateljskoj ofanzivi, borci Kalinovačkog partizanskog odreda uključili su se u sastav novoformirane Desete hercegovačke udarne brigade, u kojoj je bio na dužnosti političkog komesara čete u Petom bataljonu.
Poginuo je 2. marta 1943. godine kod sela Bijela, blizu Konjica, zajedno sa komandirom čete Radetom Špancom, od avionske bombe, prilikom obilaženja položaja čete.
Ukazom Prezidijuma Narodne skupštine FNR Jugoslavije, 5. jula 1951. godine, proglašen je za narodnog heroja.[1][2]
Godine 1965. njegovi posmrtni ostaci su preneti i sahranjeni na Partizanskom groblju u Mostaru.
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ „Službeni vesnik Prezidijuma Narodne skupštine FNRJ 19/II” (PDF). www.sistory.si. 1. 10. 1951.
- ^ Narodni heroji 1 1982, str. 64.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Narodni heroji Jugoslavije tom I. Beograd: Narodna knjiga. 1982. COBISS.SR 48700167
Narodni heroji iz Sarajeva i okoline | ||
|---|---|---|
Narodni heroji Jugoslavije rođeni u Sarajevu, kao i oni koji su politički ili vojno delovali na ovom području: | ||
| Sarajevo | .JPG) | |
| okolna mesta | ||
