Kinematograf (uređaj)
Kinematograf je uređaj za projekciju filmova, kamera i mašina za štampanje. Nastao je 1890—ih godina u Lionu od strane braće Limijer.
Istorija[uredi | uredi izvor]
Uređaj je prvi izmišljen i patentovan kao "Kinematograf Leon Buli" francuskog pronalazača Leona Bulia 12. februar, 1892. Buli je dao naziv kinematograf iz grčkog jezika, pisanje u pokretu.[1] Zbog nedostatka novca, Buli nije bio u stanju da razvije svoje ideje pravilno i održava dažbine za svoj patent, pa je on prodao pravo na svoj uređaj braći Limijer.[2] 1895. godine, oni su primenili ime uređaju, koji je u velikoj meri je njihova sopstvena kreacija.
Braća Limijer su napravila svoj prvi film, Izlazak radnika iz fabrike Limijer (Sortie de l'usine Lumière de Lyon), iste godine. Film je javno prikazan u "Edenu", u prvom i najstarijem bioskopu u svetu, u La Sjoti na jugo-istoku Francuske, 28. septembra 1895. Prvo komercijalno, javno prikazivanje kinematografskih filmova je bilo 28. decembra 1895. godine u salonu, Indijski kafe u Parizu i bilo je organizovano od strane braće Limijer. Ovaj istorijska prezentacije je prikazala deset kratkih filmova, uključujući i njihov prvi film, Izlazak radnika iz fabrike Limijer. Svaki od ovih ranih filmova iznosi 17 metara u dužini, koji su trajali oko 50 sekundi.
Kinematograf je takođe izložen na izložbi 1900. godine. Na izložbi, filmovi braće Limijer su projektovani na veliki ekran, veličine 16 puta 21 metara.
Nekoliko verzija kinematografa su bile razvijene, uključujući i one pronalazača Roberta Birda(1856-1932), elektro inžinjera Čečila Vreja(1866-1944),[3] asistenta Alfreda Vrenča,[4] Žorža Denenia i naravno, braće Limijer.[5]
Izum[uredi | uredi izvor]
Luj Limijer je zajedno sa bratom Ogistom radio da stvori filmske kamere koje su superiornije od onih Tomasa Edisona, koje nisu imale projektor. Braća Limijer su pokušala da isprave nedostatke, koje su videli u kinematografu i kinetoskopu, da bi razvili mašine sa jasnijim slikama i boljim osvetljenjem. Kinematograf je imao samo 16 kg. što je omogućilo lakši transport. Kinematograf je bio ručno upravljan, za razliku od Edisonove kamere sa električnim pogonom, koja nije bila lako prenosiva. Pored toga, dok je samo jedna osoba u jednom trenutku mogla da koristi Edisonov kinetoskop, posmatrajući kroz okular.
Kinematograf je proizvodio jasnu sliku, što nije bio slučaj ranije, zbog svog dizajna, u kojoj je neka vrsta viljuške držala ramove iza objektiva na mestu, koristeći perforacije na stranicama filmske trake.
Popularnost[uredi | uredi izvor]
Nakon uspešnog održavanja prvog javnog prikazivanja braće Limijer 1895. godine. Kinematograf je postao popularna turistička atrakcija za ljude širom sveta. Braća Limijer su nosili svoje mašine tako daleko, kao što su Kina i Indija , te su postale dostupni za ljude svih klasa i društvenih položaja. Kinematograf je korišćen za prikazivanje filmova u nikldeonima, gde si čak i najsiromašnije klase mogle da plaćaju naknadu.
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Abel, Richard. Encyclopedia of Early Cinema. 1st ed. London: Routledge, 2004.
- ^ Cinéma des premiers temps: nouvelles contributions françaises par Michel Marié, Thierry Lefebvre, in collection Théorème (1996)
- ^ Who's Who of Victorian Cinema: Biography of Wray
- ^ Who's Who of Victorian Cinema: Biography of Wrench
- ^ „Machines”. Who's Who of Victorian Cinema. British Film Institute.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
| Državne | |
|---|---|
| Ostale | |
