Klokot (Vitina)
Klokot | |
|---|---|
 | |
Grb
| |
| Administrativni podaci | |
| Država | Srbija |
| Autonomna pokrajina | Kosovo i Metohija |
| Upravni okrug | Kosovskopomoravski |
| Opština | Vitina |
| Stanovništvo | |
| — 2011. |  1.064 (po kosovskim podacima) |
| Geografske karakteristike | |
| Koordinate | 42° 22′ 17″ S; 21° 22′ 28″ I / 42.37137° S; 21.37448° I |
| Vremenska zona | UTC+1 (CET), leti UTC+2 (CEST) |
.svg)  Klokot Klokot na karti Srbije | |
| Ostali podaci | |
| Registarska oznaka | GL |
Klokot (alb. Kllokoti ili Kllokot) je selo u opštini Vitina, u Kosovskopomoravskom okrugu, Kosovo i Metohija, Srbija. Prema podacima popisa 2011. godine (po kosovskim podacima), u Klokotu je popisano 1.064 lica.[1]
Selo Klokot je sedište istoimene Unmikove opštine Klokot izdvojene iz opštine Vitina.
U selu se nalazi crkva Sv. Petke.
Istorija[uredi | uredi izvor]
Pored sela se početkom 20. veka nalazio izvor kisele vode, dobre za piće.[2]
Poreklo stanovništva po rodovima[uredi | uredi izvor]
Podaci iz 1929. godine[3]:
Srpski rodovi:
- Karadžići (3 kuće, slava Sv. Nikola); starinom su kao i njihov rod Karadžinci u Partešu. Ovi su prvi pobili kolac u selu, doseljeni oko 1780. godine.
- Torlići (7 kuće, Sv. Nikola); doseljeni oko 1780. godine iz Malesije zajedno sa Arbanasima sela Ljubišta i Donje Slatine kao jedan rod i nastanili se u Donjoj Slatini. Tu se posle deobe presele u Klokot. Kažu da su doseljeni kao pravoslavni Srbi.
- Stambolići (2 kuće, Sv. Nikola); srodili su se sa Torlićima pa ih i uračunavaju u njihov rod. Starinom su iz Gornje Slatine. Prezime dobili što su po fermanu iz Stambola vladali u Slatini.
- Zdravkovići (3 kuće, Sv. Nikola). Preseljeni iz Cernice kod Gnjilana oko 1835. godine.
- Mogiljanci (1 kuća, Sv. Vartolomej). Preseljeni oko 1835. godine iz Mogile kao sluge. Potiču od roda Terzića u Mogili.
- Liskanovići (2 kuće, Sv. Bogorodica); iseljeni oko 1830. godine iz Debelde. Živeli su u Podgorcu i u Vrbovcu, a u Klokot prešli na čifluk oko 1840. godine.
- Sirinićani (4 kuće, Sv. Đorđe Alimpije). Starinom iz Sevca u Sirinićkoj Župi, odakle su oko 1840. godine, baveći se sa ovcama na paši u Gornjoj Moravi, kupili imanje u Klokotu i nastanili se.
- Cacini (1 kuća, Sv. Vrači). Preseljeni oko 1840. godine iz Lipovice kod Gnjilana bežeći ispred Arbanasa.
- Burgijini (6 kuće, Sv. Jovan). Oko 1830. godine iseljeni iz Debeldeja ispred Arbanasa inastanili se u Podgorcu. I odatle su pobegli iz istog razloga i potom su živeli u Požaranju i Čiflaku. U Klokotu su se nastanili oko 1850. godine na kupljenom imanju.
- Grnčarci (4 kuće, Sv. Nikola). Preseljeni iz Grnčara oko 1860. godine. Pre toga su živeli u Vrbovcu, ali još ranije su živeli u Požaranju, gde su im muslimani zauzeli imanje. Starinom su od Debra u Makedoniji.
- Cenić (1 kuća, Sv. Nikola). Preseljeni oko 1870. godine iz Gornje Slatine kao sluge.
- Čiflačani (4 kuće, Sv. Arhanđeo). Preseljeni iz Čiflaka oko 1870. godine na kupljeno imanje.
- Čičanci (3 kuće, Sv. Đorđe Alimpije). Starinom su iz Smire, kao i njihovi srodnici u Trpeze, odakle su iseljeni zbog arbanaškog zuluma. Iz Trpeze preseljeni oko 1885. godine. Čičancima ih prozvali Arbanasi (čičan arbanaški: kukavac) zato što su se prema Arbanasima, njihovim siledžijama, držali kukavički. Staro prezime im je Rusić.
- Terzić (1 kuća, Sv. Ignjat). Starinom iz Gornje Slavkovce, živeli su kao veliki bogataši u Trpezu, gde su im muslimani pritisnuli imanje, potom bili sluge u Čiflaku, a u Klokot naseljeni opet kao sluge oko 1895. godine.
- Živkini (2 kuće, Sv. Nikola). Starinom iz okoline Kosovske Kamenice. Iz Trpeza preseljeni oko 1900. godine.
- Kisini (3 kuće, Sv. Nikola). Preseljeni kao sluge iz Požaranja oko 1905. godine.
Rodovi pravoslavnih Roma:
- Svi su po daljoj starini iz okolnih mesta, osim jedne porodice koja je doseljena iz Kumanova. Ukupno ih je bilo 15 kuća.
Stanovništvo[uredi | uredi izvor]
| Demografija[4] | ||
|---|---|---|
| Godina | Stanovnika | |
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Napomene[uredi | uredi izvor]
- ^ Republika Kosovo (alb. Republika e Kosovës) jednostrano je proglašena država na teritoriji Republike Srbije, protivno Ustavu Srbije i Rezoluciji 1244 Saveta bezbednosti Ujedinjenih nacija. Prema Rezoluciji 1244, cela teritorija Kosova i Metohije, pravno gledano, nalazi se u sastavu Srbije dok ne bude postignuto konačno rešenje. Srbija ne priznaje jednostrano otcepljenje, po međunarodnom pravu, njene teritorije, preciznije autonomne pokrajine pod privremenom upravom Ujedinjenih nacija (UNMIK). Vlada sa sedištem u Prištini ima defakto vlast nad većinom teritorije, dok pojedine strukture Srbije funkcionišu na severu i u srpskim enklavama.
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Rezultati popisa stanovništva na Kosovu i Metohiji
- ^ "Carigradski glasnik", Carigrad 1900. godine
- ^ Atanasije Urošević — Gornja Morava i Izmornik, strana 171, 172 i 173 (Naselja i poreklo stanovništva (knjiga 28) — Srpski etnografski zbornik (knjiga LI), Beograd 1935)[1][2]
- ^ Savezni zavod za statistiku i evidenciju FNRJ i SFRJ: Popis stanovništva 1948, 1953, 1961, 1971, 1981. i 1991. godine.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
- SRBI NA OKUP! - Gnjilane: Srbi iz okolnih sela prodaju dedovinu Albancima (11.02.2014) srbinaokup.info (jezik: srpski)
