Kneževi-izbornici
Kneževi izbornici (nemački: Kurfürsten, jednina: Kurfürst 
listen (pomoć·info)), bili su članovi izbornog tela — elektorata, koje je imalo za zadatak da bira careve Svetog rimskog carstva. Njihove osnovne funkcije i prvi kneževi izbornici bili su određeni Zlatnom bulom koju je izdao Karlo IV 1356. godine.
Opšti pregled[uredi | uredi izvor]
Tokom i posle 15. veka, biranje cara Svetog rimskog carstva je bilo formalizovanje elektivne monarhije u ono što je u stvari bila dinastička sukcesija, uglavnom na jednog od Habzburških nadvojvoda koji su ulavnom bili stariji sinovi preminulih vladara.
Formalno su uvek birali rimskog kralja, koji je krunisan u Nemačkoj, ali koji je postajao car Svetog rimskog carstva tek kad bi ga krunisao papa. Karlo V je bio poslednji krunisani car - svi carevi posle njega su bili izabrani carevi (nem. Erwählter Römischer Kaiser; lat. Electus Romanorum imperator).
Tokom velikog dela istorije Svetog rimskog carstva (barem do 13. veka) bilo je sedam kneževa izbornika, u koje su se ubrajali i sveštena lica — nadbiskup od Majnca, Trira i Kelna, kao i četiri nemačka velikaša - kralj Češke, grof od Palatinata, vojvoda od Saksonije i markgrof od Brandenburga (ova tri poslednja su takođe poznati i kao izbornik iz Palatinata, izbornik iz Saksonije i izbornik iz Brandenburga).
Drugi izbornici su dodati u 17. veku i uključuju vojvodu Bavarske (koji se zvao izbornik iz Bavarske, i zamenjivao je grofa od Palatinata koji je bio iz iste porodice, ali je privremeno izgubio titulu tokom Tridesetogodišnjeg rata), i vojvoda od Brunsvika-Linenburga. U 19. veku dodato je još izbornika koji nikad nisu stigli da vrše dužnost jer je 1806. godine Napoleon Bonaparta ukinuo ovo zvanje.
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
| Državne | |
|---|---|
| Ostale | |
