Krešo Rakić

krešo rakić
Krešo Rakić
Lični podaci
Datum rođenja	(1919-10-27)27. oktobar 1919.
Mesto rođenja	Metković, Kraljevstvo SHS
Datum smrti	početak decembra 1941. (22 god.)
Mesto smrti	Rakov Potok, kod Zagreba, ND Hrvatska
Profesija	đak Tehničke škole
Delovanje
Član KPJ od	1941.
Učešće u ratovima	Narodnooslobodilačka borba
Heroj
Narodni heroj od	23. jula 1952.

Krešo Rakić (Metković, 27. oktobar 1919 — Rakov Potok, kod Zagreba, početak decembra 1941), učesnik Narodnooslobodilačke borbe i narodni heroj Jugoslavije.

Biografija

Rođen je 27. oktobra 1919. godine u Metkoviću. Osnovnu školu i dva razreda gimnazije završio je u rodnom gradu, nakon čega se 1932. godine njegova porodica preselila u Zagreb, gde je završio treći i četvrti razred gimnazije. Godine 1936, upisao je Srednju tehničku školu (građevinski smer), koju je zbog bolesti završio tek u proleće 1941. godine. Srednja tehnička škola, koja je bila pod uticajem komunista, uticala je na Krešino političko opredeljenje. Godine 1936, bio je primljen za člana Saveza komunističke omladine Jugoslavije. U periodu od 1939. do 1941. godine, doprineo je učvršćenju i omasovljenju skojevske organizacije u Srednjoj tehničkoj školi. Bio je osnivač kulturno-umetničkog društva „Tehničar“. Tada je postao i član Komunističke partije Jugoslavije.

Posle ulaska okupatora u Zagreb i proglašenja Nezavisne Države Hrvatske 1941, Krešo je već krajem maja bio jedan od organizatora demonstracija srednjoškolske omladine protiv ustaške nacionalističke politike. Bio je i jedan od pokretača i organizatora rasturanja letaka po školama i pisanja antifašističkih parola po Zagrebu. Ubrzo je postao rukovodilac udarne grupe, te organizator i izvršilac nekoliko diverzantskih akcija po Zagrebu. Sredinom jula, učestvovao je u organizovanju bega grupe interniraca iz logora Kerestinec. Istog meseca, on i njegova grupa zapalili su stadion u Maksimiru, čiji je materijal bio predviđen za izgradnju logora. Učestvovao je, početkom avgusta, u akciji kod Botaničkog vrta, kada je udarna grupa bombama napala 28 ustaša. U septembru je bio jedan od napadača na nemački autobus s vojnicima u Zvonimirovoj ulici. Pored planiranja i izvođenja diverzantskih akcija, radio je i na upućivanju novih boraca iz Zagreba u partizane.

Prilikom jednog sastanka, 22. novembra 1941, na uglu Kvaternikova trga i Hajnzelove ulice, uhapšen je sa još četvoricom drugova i odveden u policijsku stanicu. Nakon ulaska u policijsku zagradu, izvukao je bombu iz džepa i pokušao da je aktivira, ali su ga policijaci oborili na pod i u tome sprečili. Posle toga je narednih dana bio izložen brutalnom mučenju i batinanju, ali ništa nije priznao. Početkom decembra, zajedno sa sedamnaestoricom drugova bio je odveden na strelište kod Rakova Potoka u blizini Zagreba, gde su streljani.

Ukazom Prezidijuma Narodne skupštine Federativne Narodne Republike Jugoslavije, 23. jula 1952. godine, proglašen je za narodnog heroja.

Literatura

• Narodni heroji Jugoslavije. Ljubljana - Beograd - Titograd: Partizanska knjiga - Narodna knjiga - Pobjeda. 1982.