Kulturna istorija

Kulturna istorija kombinuje pristupe antropologije i istorije da bi se sagledale popularne kulturne tradicije i kulturne interpretacije istorijskog iskustva. Ispituje zapise i priče iz prošlosti, obuhvatajući kontinuitet događaja (koji se događaju sukcesivno i vode iz prošlosti u sadašnjost, pa čak i u budućnost) koji se odnose na kulturu.

Kulturna istorija beleži i interpretira prošle događaje koji uključuju ljudska bića kroz društveni, kulturni i politički milje ili se odnosi na umetnost i način na koji grupa favorizuje. Jakob Burkhart (1818-1897) pomogao je da se kulturna istorija postavi disciplinom. Kulturna istorija proučava i tumači zapis o ljudskim društvima označavajući različite karakteristične načine života koje je izgradila grupa ljudi o kojoj se govori. Kulturna istorija uključuje skup proteklih kulturnih aktivnosti, kao što su ceremonija, čas u praksi i interakcija sa lokalima.

Opis

Mnogi sadašnji istoričari kulture tvrde da je ovo novi pristup, mada su istoriju kulture pominjali istoričari iz devetnaestog veka, poput švajcarskog naučnika istorije renesanse Jakoba Burkharta.

Kulturna istorija se u svojim pristupima preklapa s francuskim pokretima istorije mentaliteta (Filip Poarjer, 2004) i takozvanom novom istorijom, a u SAD je usko povezana sa poljem američkih studija. Kao što je izvorno osmislio i praktikovao švajcarski istoričar iz 19. veka Jakob Burkhart u pogledu italijanske renesanse, kulturna istorija je bila orijentisana na proučavanje određenog istorijskog perioda u celosti, u pogledu ne samo njenih slika, skulptura i arhitekture, već i ekonomske osnove koja podržava društvo i društvene institucije njenog svakodnevnog života. Odjeci Burkhartovog pristupa u 20. veku mogu se videti u knjizi Johana Hejzinga Jesen srednjeg veka (1919).

Najčešće je fokus na fenomenima u kojima učestvuju nelitne grupe u društvu, poput: karnevala, festivala i javnih rituala; tradiciji izvođenja priča, epova i drugih verbalnih formi; kulturnoj evoluciji u ljudskim odnosima (ideje, nauke, umetnosti, tehnike); i kulturnim izrazima društvenih pokreta poput nacionalizma. Takođe ispituje glavne istorijske koncepte kao što su moć, ideologija, klasa, kultura, kulturni identitet, stav, rasa, percepcija i nove istorijske metode. Mnoge studije razmatraju prilagođavanja tradicionalne kulture masovnim medijima (televizija, radio, novine, časopisi, plakati itd.), od štampe do filma i, sada, interneta (kultura kapitalizma). Njeni moderni pristupi potiču iz istorije umetnosti, anala, marksističke škole, mikroistorije i nove kulturne istorije.

Uobičajene teorijske validacije za noviju kulturnu istoriju su obuhvatale: Jirgen Habermasovu formulaciju javne sfere u Strukturalnoj transformaciji buržoaske javne sfere; Kliford Gercovu ideju o dubokom opisu (izloženu na primer u Interpretaciji kultura); i ideju memorije kao kulturno-istorijske kategorije, o kojoj se diskutuje u Pol Konertonovom radu Kako se društva sećaju.

Istoriografija i Francuska revolucija

Područje na koje se kulturna istorija novog stila često ukazuje kao gotovo paradigma je „revizionistička“ istorija Francuske revolucije, koja datira negde od izuzetno uticajnog eseja Fransoa Fureta iz 1978. godine „Tumačenje Francuske revolucije“. „Revizionistička interpretacija” se često karakteriše kao zamena navodno dominantne, navodno marksističke, „društvene interpretacije” koja locira uzroke Revolucije u klasnoj dinamici. Revizionistički pristup je imao tendenciju da stavi veći naglasak na „političku kulturu“. Čitajući ideje političke kulture kroz Habermasovu koncepciju javne sfere, istoričari revolucije u poslednjih nekoliko decenija sagledavali su ulogu i položaj kulturnih tema kao što su rod, ritual i ideologija u kontekstu predrevolucionarne francuske političke kulture.

Istoričari koji bi mogli biti grupisani pod ovim okvirom su Rodžer Čartijer, Robert Darnton, Patris Higonet, Lin Hant, Kit Bejker, Džoan Landes, Mona Ozouf i Sara Maza. Naravno, svi ovi naučnici slede prilično različita interesovanja, i možda je previše naglaska stavljeno na paradigmatsku prirodu nove istorije Francuske revolucije. Kolin Džons, na primer, nije stranac za kulturnoj istoriji, Habermasa ili marksizam, i uporno je tvrdio da marksistička interpretacija nije mrtva, već da se može oživeti; na kraju krajeva, Habermasova logika je bila u velikoj meri dužna marksističkom shvatanju. U međuvremenu, Rebeka Spang je takođe nedavno tvrdila da, uprkos svom naglasku na različitosti i novosti, 'revizionistički' pristup zadržava ideju Francuske revolucije kao prekretnice u istoriji (takozvane) modernosti i da je problematični pojam modernosti i sam je privukao oskudnu pažnju.

Studije kulture

Kulturološke studije su akademska disciplina popularna među raznolikom grupom naučnika. One kombinuju političku ekonomiju, geografiju, sociologiju, društvenu teoriju, teoriju književnosti, filmske/video studije, kulturološku antropologiju, filozofiju i istoriju/kritiku umetnosti za proučavanje kulturnih fenomena u različitim društvima. Istraživači kulturoloških studija često se koncentrišu na to kako se određeni fenomen odnosi na pitanja ideologije, nacionalnosti, etničke pripadnosti, društvene klase i/ili pola. Termin je skovao Ričard Hogart 1964. godine kada je osnovao birmingemski Centar za savremene kulturološke studije. Od tada je postao čvrsto povezan sa Stjuartom Holom, koji je nasledio Hogarta na mestu direktora.

Literatura

• Arcangeli, Alessandro. (2011) Cultural History: A Concise Introduction (Routledge, 2011)
• Burke, Peter. (2004). What is Cultural History?. Cambridge: Polity Press.
• Cook, James W.; Glickman, Lawrence B.; O'Malley, Michael (2008). The Cultural Turn in U. S. History: Past, Present, and Future. University of Chicago Press. ISBN 978-0226115078. 
• Ginzburg, Carlo (1989). Clues, Myths and the Historical Method. Johns Hopkins University Press. ISBN 978-0-8018-4388-4.  Ginzburg "challenges us all to retrieve a cultural and social world that more conventional history does not record." -Back Cover
• Green, Anna. (2008). Cultural History. Theory and History. Basingstoke and New York: Palgrave MacMillan.
• Hérubel, Jean-Pierre V.M. (2010, January). "Observations on an Emergent Specialization: Contemporary French Cultural History. Significance for Scholarship." Journal of Scholarly Publishing 41#2 pp. 216–240.
• Kelly, Michael. "Le regard de l’étranger: What French cultural studies bring to French cultural history." French Cultural Studies (2014) 25#3-4 pp: 253-261.
• Kırlı, Cengiz. "From Economic History to Cultural History in Ottoman Studies." International Journal of Middle East Studies (2014) 46#2 pp: 376-378.
• McCaffery, Peter Gabriel, and Ben Marsden, eds. The Cultural History Reader (Routledge, 2014)
• Melching, W., & Velema, W. (1994). Main trends in cultural history: ten essays. Amsterdam: Rodopi.
• Moore, Alison M. (februar 2016). Cosmos & History: The Journal of Natural and Social Philosophy. 12 (1): 257—291 https://web.archive.org/web/20201126232749/https://www.cosmosandhistory.org/index.php/journal/article/viewFile/516/889. Arhivirano iz originala 26. 11. 2020. g. Pristupljeno 13. 07. 2020.  CS1 održavanje: Format datuma (veza)"Historicising Historical Theory's History of Cultural Historiography"]. Cosmos & History: The Journal of Natural and Social Philosophy, 12 (1), February 2016, 257-291.
• Moore, Alison, What Became of Cultural Historicism in the French Reclamation of Strasbourg After World War One? French History and Civilization 5, 2014, 1-15
• Morris, I. (1999). Archaeology as Cultural History: Words and Things in Iron Age Greece. Blackwell Publishing.
• Munslow, Alun (1997). Deconstructing History. Routledge. ISBN 0-415-13192-8
• Poirrier, Philippe (2004), Les Enjeux de l’histoire culturelle, Seuil.
• Poster, M. (1997). Cultural history and postmodernity: disciplinary readings and challenges. New York: Columbia University Press.
• Ritter, H. (1986). Dictionary of concepts in history. Reference sources for the social sciences and humanities, no. 3. Westport, Conn: Greenwood Press.
• Salmi, H. (2011). "Cultural History, the Possible, and the Principle of Plenitude." History and Theory 50 (May 2011), 171-187.
• Schlereth, T. J. (1990). Cultural history and material culture: everyday life, landscapes, museums. American material culture and folklife. Ann Arbor, Mich: UMI Research Press.
• Schwarz, Georg, Kulturexperimente im Altertum, Berlin: SI Symposion, 2010.
• Spang, Rebecca L. (2003). „Paradigms and Paranoia: How Modern is the French Revolution?”. The American Historical Review. 108 (1): 119—147. JSTOR 10.1086/533047. doi:10.1086/533047. 
• Bitar, Amer (2020). Bedouin Visual Leadership in the Middle East: The Power of Aesthetics and Practical Implications. Springer Nature. ISBN 9783030573973. 
• Du Gay, Paul, et al. 1997. Doing Cultural Studies: The Story of the Sony Walkman. Culture, Media and Identities. London: SAGE, in association with Open University.
• During, Simon (2007). The cultural studies reader (3rd izd.). London: Routledge. ISBN 978-0-415-37412-5. 
• Edgar, Andrew, and Peter Sedgwick. 2005. Cultural Theory: The Key Concepts (2nd ed.). New York: Routledge.
• Engel, Manfred. 2008. "Cultural and Literary Studies." Canadian Review of Comparative Literature 31:460–67.
• Grossberg, Lawrence; Nelson, Cary; Treichler, Paula, ur. (1992). Cultural Studies. New York: Routledge. ISBN 0-415-90351-3. .
• Hall, Stuart, ur. (1980). Culture, Media, Language: Working Papers in Cultural Studies, 1972-1979. London: Routledge in association with the Centre for Contemporary Cultural Studies, University of Birmingham. ISBN 0-09-142070-9. 
• —— 1980. "Cultural Studies: Two Paradigms." Media, Culture, and Society 2.
• Hall, Stuart (1992). „Race, Culture, and Communications: Looking Backward and Forward at Cultural Studies”. Rethinking Marxism. 5 (1): 10—18. doi:10.1080/08935699208657998. .
• Hoggart, Richard. 1957. The Uses of Literacy: Aspects of Working Class Life. Chatto and Windus. ISBN 0-7011-0763-4
• Johnson, Richard. 1986–87. "What Is Cultural Studies Anyway?" Social Text 16:38–80.
• —— 2004. "Multiplying Methods: From Pluralism to Combination." pp. 26–43 in Practice of Cultural Studies. London: SAGE.
• Johnson, Richard (2007). „Post-hegemony?”. Theory, Culture & Society. 24 (3): 95—110. S2CID 144990811. doi:10.1177/0263276407075958. .
• Lash, Scott (maj 2007). „Power after Hegemony: Cultural Studies in Mutation?”. Theory, Culture & Society. 24 (3): 55—78. S2CID 145639801. doi:10.1177/0263276407075956. CS1 održavanje: Format datuma (veza)
• Lewis, Jeff (2008). Cultural Studies: The Basics (2nd izd.). London: Sage Publications. ISBN 978-1-4129-2229-6. 
• Lindlof, T. R., and B. C. Taylor. 2002. Qualitative Communication Research Methods (2nd ed.). Thousand Oaks, CA: SAGE.
• Longhurst, Brian, Greg Smith, Gaynor Bagnall, Garry Crawford, and Michael Ogborn. 2008. Introducing Cultural Studies (2nd ed.). London: Pearson. ISBN 978-1-4058-5843-4.
• Miller, Toby, ur. (2006). A Companion to Cultural Studies. Malden, MA: Blackwell Publishers. ISBN 978-0-631-21788-6. 
• Pollock, Griselda, ed. 1996. Generations and Geographies: Critical Theories and Critical Practices in Feminism and the Visual Arts. Routledge.
• —— 2006. Psychoanalysis and the Image. Boston: Blackwell.
• Smith, Paul (1991). „A Course In 'Cultural Studies'”. The Journal of the Midwest Modern Language Association. 24 (1): 39—49. JSTOR 1315024. doi:10.2307/1315024. .
• —— 2006. "Looking Backwards and Forwards at Cultural Studies." pp. 331–40 in A Companion to Cultural Studies, edited by T. Miller. Malden, MA: Blackwell Publishers. ISBN 978-0-631-21788-6.
• Williams, Jeffrey, interviewer. 1994. "Questioning Cultural Studies: An Interview with Paul Smith." Hartford, CT: MLG Institute for Culture and Society, Trinity College. Retrieved 1 July 2020.
• Williams, Raymond. 1985. Keywords: A Vocabulary of Culture and Society (revised ed.). New York: Oxford University Press.
• —— 1966. Culture and Society, 1780-1950. New York: Harper & Row.

Spoljašnje veze

• International Society for Cultural History
• Web Portal on Historical Culture and Historiography
• CCCS publications (Annual Reports and Stencilled Occasional [sic] Papers) of the University of Birmingham Arhivirano 10 maj 2019 na sajtu Wayback Machine
• "The Need for Cultural Studies: Resisting Intellectuals and Oppositional Public Spheres"
• CLCWeb: Comparative Literature and Culture at Purdue University