Knjiga o sudijama
| Knjige Starog zaveta |
|---|
| Knjige Novog zaveta |
Knjiga o sudijama (hebr. ספר שופטים, grč. Κριται) je sedma knjiga Starog zaveta.
Pojam[uredi | uredi izvor]
Pojam sudija dolazi od korena jevrejske reči sh-p-t, odnosno šofet (množ. šofetim). Sam pojam podseća na političku vlast upravljanja koju srećemo u Mariju, Ebli i Ugraitu. Korišćenje ovog pojma kada su u pitanju ličnosti koje se spominju u ovoj knjizi ne bi trebalo da povezujemo sa sudskom vlašću, zato što su sudije narodne vođe, koje je Bog pozvao da izbave narod.
Vreme vladavine sudija[uredi | uredi izvor]
Postoji problematika vladanja sudija. Naime, kada bi smo sabrali sve vreme vladanja sudija, dobili bi smo zbir od 410 godina.[1] Jako je mala verovatnoća da je vladavina sudija trajala ovoliko dugo. U knjizi o sudijama, brojevi imaju simboličan karakter. Broj 20 označava lošu i kratku vladavinu, broj 40 označava osrednju vladavinu i broj 80 označava dobru i dugu vladavinu. Postoje vanbiblijski podaci koji nam govore da se osvajanje Hanana moglo dogoditi krajem 13. veka. Može se reći da je vladavina sudija mogla da traje vek, do vek i po.
Sadržaj[uredi | uredi izvor]
Knjiga o sudijama podeljena je na tri dela:[2] uvod (Sudije 1,1-2,5); glavni deo (Sudije 2,6-16,31) i dodaci (Sudije 17-21).
U prvom uvodnom delu (Sudije 1,1-2,5) opisuje se osvajanje Obećane zemlje i njegove posledice.
U glavnom delu (Sudije 2,6-16,31) opisje se život šest „velikih sudija": Aod, Varak, Gedeon, Avimeleh, Jeftaj i Samson), i šest „malih sudija": Semegar, Tola, Jair, Avesan, Elon i Avdon.
U završnom delu (Sudije 17-21) opisuje se preseljenje plemena Dan, podizanje svetilišta u Tel Danu (Sudije 17-18), i ratu ostalih plemena protiv plemena Venijamin (Sudije 19-21).
Knjiga obuhvata period nakon vladavine Isusa Navina do uspostavljanja Kraljevstva Izrael, koje je praćeno mnogim gresima jevrejskog naroda, koji su bili uzrok mnogih nevolja. Nakon pokajanja Bog spasava Izrael postavljajući izbavitelje - sudije - visokomoralne i pravedne verske i državne vođe.
Teološka poruka[uredi | uredi izvor]
Pre svega ovo je teološka knjiga, koja govori o odnosu Boga i Izraila. Vidimo cikličnost u tekstu, time što Izrail otpada od Jahvea, a Jahve ih daje u ruke susednom narodu, kada se pokaju Jahve podiže sudiju koji izbavlja jevrejski narod i tako u krug. Kazna dolazi kao posledica otpadništva od Boga, a pokajanje vodi u izbavljenje. Realistično je predstavljena ljudska potreba obraćanja Bogu samo u nevolji.[3]
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Izvori[uredi | uredi izvor]
- ^ Adalbert Rebić, Biblijske starine, Zagreb 1983, 64
- ^ W Harrington, Uvod u Stari Zavet, 178 – 179
- ^ „Arhivirana kopija”. Arhivirano iz originala 30. 01. 2020. g. Pristupljeno 09. 04. 2020.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
- Knjiga o sudijama - originalni tekst Arhivirano na sajtu Wayback Machine (16. maj 2017)
- Knjiga o sudijama - prevod Đuro Daničić
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
| Ostale | |
