Langoš

Langoš

Langoš (mađ. Lángos) je mađarski specijalitet od testa. To je vrsta pogače koja se može videti i u Austriji, Rumuniji, Češkoj i u severnim delovima Srbije. U Vojvodini je poznat i pod nazivom „mađarske mekike“. Smesa za langoš pravi se od brašna, kvasca, soli i vode, a prži se na ulju. U poslednje vreme prodaje se u restoranima brze hrane.

Priprema langoša

Naziv i poreklo

Naziv langoš potiče od mađarske reči láng koja znači plamen. Kao i druge vrste pogača, vodi poreklo od starorimskog hleba panis focacius koji se pekao u pećima, neposredno u blizini vatre. Langoš se obično pripremao za doručak, na dan kada je pečen hleb. Deo testa odvajan je i pripreman na ovaj način.

Varijante

Prema tradicionalnom receptu, testo se pravi od brašna, kvasca, soli i vode. U Mađarskoj je popularan i recept sa dodatkom pasiranog krompira, jogurta i pavlake. Prženi langoš premazuje se belim lukom i nadeva filom po želji. Najčešće je to rendani ili sitni sir, pavlaka, pečurke, kefir i drugo. U Mađarskoj su popularne slane varijante, dok se u Vojvodini priprema i jede i sa premazom od džema.

Slična jela

Američki domoroci poznaju recept izuzetno sličan langošima. U Sjedinjenim Državama je poznat kao frajbred (engl. frybread - prženi hleb), dok je u Kanadi poznat kao banok (engl. bannock). Kao i langoši, i indijanski prženi hleb je nastao kao sirotinjska hrana, iz onoga što su domoroci imali nakon dolaska Evropljana u izobilju, a to je pre svega brašno i svinjska mast. Naime, Evropljani su domorocima sa kojima su bili u kontaktu delili pakete brašna i svinjske masti jer se dešavalo da domoroci više nisu imali šta da jedu zbog oduzimanja zemljišta. I pored svog kontroverznog porekla ovaj recept se i dalje često sprema po indijanskim rezervatima te se smatra jednim od glavnih odličja domorodačke kuhinje.

Spoljašnje veze

• Recept za pripremu langoša