Manastir Mala Remeta
 | |
| Osnovni podaci | |
|---|---|
| Jurisdikcija | SPC |
| Osnivanje | 13. vek |
| Osnivač | Stefan Dragutin |
| Upravnik | igumanija Mati Rafaila |
| Mesto | Mala Remeta |
| Država |  Srbija |
Manastir Mala Remeta ili Remetica[1] pripada Eparhiji sremskoj Srpske pravoslavne crkve koji se nalazi na Fruškoj gori, pored istoimenog sela. Predstavlja nepokretno kulturno dobro kao spomenik kulture od izuzetnog značaja.
Položaj i prošlost[uredi]
Nalazi se na južnom središnjem delu Fruške gore, uz manastirski prnjavor selo Mala Remeta. Ime manastira znači Mala pustinja.[2]
Manastirska crkva je posvećena Bogorodičinom pokrovu. Tradicija osnivanje manastira vezuje za srpskog kralja Dragutina. U protokolu manastira Beočina, navodi se 1844. godine da je manastir Mala Remeta „star 601 godinu”, a što bi moglo da znači — 1243. godine.[3] Kratku istoriju manastira Mala Remeta, napisao je 23. novembra 1738. godine hopovski iguman Irinej Radić,[4] u manastiru Beočinu. Pouzdane podatke pružaju jedino turski dokumenti, u kojima je manastir prvi put zabeležen 1546, ali je vrlo brzo posle toga spaljen.[5] Krajem 17. veka manastir su obnovili izbegli monasi Manastira Rača na Drini. Iz toga vremena potiče i manastirski pečat i od tada[5], pa do 1920. godine manastir se vodi kao metoh Manastira Beočin. Na mestu stare crkve, sagrađena je nova, treća[6] po redu građevina 1739. godine.
Manastirsku crkvu su sazidali (po kontraktu iz 1738.) na "gruntu beočinskom" majstori Todor i Nikola, a ktitor je bio Stanko Milinković[1] iz Šuljma[5]. Iz iste godine potiče zaštitna povelja izdata od generala Valisa Manastiru Beočin u kojoj se pominje i štiti Mala Remeta.[1] Jovan Jovanović oberlajtant Petrovaradinske regimente je manastirsku crkvu iznutra reparirao[7], kao i sa severne strane ispod ćelija od kamena, podrum sagradio 1754. godine. Poručnikova udova Ružica je podigla po volji pokojnikovoj još tri monaške ćelije sa malom kuhinjom u sredini. Na čelu manastira je od 1749. godine iguman Atanasije. Prestone ikone za ovu crkvu radio je ikonopisac Janko Halkozović 1759. godine.
Godine 1845. jeromonah i nadziratelj manastira bio je Venimijan Borocki.[8]
U Drugom svetskom ratu stradao je konak kao i manastirska biblioteka.
Danas manastir čine crkva, jednokrilni konak, novi drveni zvonik i kapela. Sestrinstvo se sastoji od monahinje Efrosinije i igumanije Rafaile.[9]
U manastiru su napisane i čuvaju se dve vredne rukopisne knjige iz XVII veka.[10]
Galerija[uredi]
Manastirska crkva
Manastir u proleće
Vidi još[uredi]
Izvori[uredi]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Manastiri: Manastir Mala Remeta, Pristupljeno 18. februar 2013.
- ^ „Srbski narodni list”, Budim 1844. godine
- ^ „Srbski narodni list”, Budim 1844. godine
- ^ "Glasnik Istorijskog društva u Novom Sadu", Novi Sad 1938.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 Eparhija Sremska: Mala Remeta, Pristupljeno 18. februar 2013.
- ^ „Srbski narodni list”, Budim 1844. godine
- ^ „Srbski narodni list”, Budim 1844. godine
- ^ „Srbski narodni list”, Budim 1845. godine
- ^ Dve sestre — celo sestrinstvo („Večernje novosti”, 16. jun 2014)
- ^ Pravoslavlje br. 1099—1100: Biblioteka manastira Velika Remeta, Vesna Petrović[mrtva veza], Pristupljeno 18. februar 2013.
Spoljašnje veze[uredi]
 |
Manastir Mala Remeta na Vikimedijinoj ostavi. |
