Manastir Svetog Hristofora
| Manastir Svetog Hristofora | |
|---|---|
 | |
| Osnovni podaci | |
| Jurisdikcija | Beogradsko-karlovačka mitropolija SPC |
| Osnivanje | 1280. |
| Osnivač | kralj Dragutin |
| Mesto | Mislođin |
| Država |  Srbija |
Manastir Svetog Hristofora se nalazi u selu Mislođin, na teritoriji gradske opštine Obrenovac, pripada Arhiepiskopiji beogradsko-karlovačkoj Srpske pravoslavne crkve. Manastirska crkva je podignuta nad ostacima manje trikonhalne crkve, čiji temelji su sačuvani i nalaze se u svojevrsnoj kripti današnjeg hrama.
Predanje o postojanju manastira[uredi | uredi izvor]
Po predanju na prostoru današnjeg Mislođina, postojala je hrišćanska crkva u vreme Rimljana, da bi u 13. veku kralj Dragutin, koristeći se njenim građevinskim materijalom podigao manastir sv. Hristofora. Manastiru su pripadala sela Mislođin, Jasenak deo Bariča, vodenice na reci Kolubari, ribnjaci na lokalitetu Jezero i u Bariču, pčelinjaci na mestu Kovančine i vinogradi u Jasenku.[1]
Manastir je srušen 1521. godine, kada je turska vojska iz pravca Šapca krenula u osvajanje Beograda. U istorijskim izvorima crkva se pominje u 16. veku. U tadašnjem popisu carskih hasova u beogradskoj nahiji iz 1560. godine nalazi se manastir Hristofor kod sela Bariča. Poslednji put je srušen u austrougarsko-turskim sukobima tokom 18. veka. Materijal sa ruševina i nadgrobni spomenici koristili su se 1824. godine za izgradnju stare crkve u Paležu (Obrenovac), da bi sa izgradnjom nove crkve bili ustupljeni za izgradnju crkve u Bariču 1868. godine.
Ostaci ranije crkve[uredi | uredi izvor]
Od 1966. godine, posle istraživanja koje je obavljao Muzej grada Beograda, pretpostavlja se da je crkva podignuta u 15. veku, za vreme despota Stefana Lazarevića, a obnovljena u drugoj polovini 16. veka. Po trikonhalnom rešenju osnove crkve, manastir Svetog Hristofora vezuje se za grupu spomenika moravske škole u centralnoj Srbiji.
Ostaci ranije sakralne građevine se nalaze na padini prema Bačevačkom potoku, koji su ispitani i konzervirani. Zidana je od opeke sa debelim fugama maltera, čiji su zidovi naosa samo su delimično očuvani, dok je oltarska apsida potpuno uništena. U levoj konhi i zapadnom zidu priprate živopis je fragmentarno očuvan. Međutim, po osnovi i materijalu od kojeg je građena, crkva se ne može datovati u 13. vek, već kao skromna seoska crkvica pripada kasnijem periodu.[2]
Obnova manastira[uredi | uredi izvor]
Početak obnove se vezuje za, tada monahinju Justinu, danas igumaniju manastira i njen dolazak iz Kanade u Srbiju, krajem 2010. godine. Mitropolit Amfilohije je po dolasku upućuje u Mislođin sa zadatkom da obnovi i podigne manastir. Po dolasku na crkvine osim ostataka nekadašnje crkve zatekla je samo zgradicu golih zidova, bez ikakvih uslova za život. Od tada, radilo se na uređenju prostora, pošto je bilo sve zaraslo u trnje i šikaru, izgradnju asfaltnog puta i prikupljanja sredstava i potrebnih dozvola za početak gradnje. Tako je došla i 2014. godina, kada se po dobijanju svih potrebnih dozvola i projektne dokumentacije, uz pomoć Ljubinke Pejice kao ktitora, započela se gradnja 12. novembra, na dan kada se u pravoslavlju svetkuje Sveti kralj Dragutin. Prilikom kopanja temelja novog hrama pronađene su očuvane kosti postradalih monaha, koje su danas položene u kivote u kripti manastirskog hrama.[3]
Manastir je 4. oktobra 2015. godine osveštao Patrijarh srpski Irinej, uz prisutstvo vernika, mnogih ktitora graditelja i priložnika.[4]
Galerija[uredi | uredi izvor]
Izvori[uredi | uredi izvor]
- ^ Gordana B., Obradović (2005). Pravoslavlje u obrenovačkoj Posavini. Obrenovac. str. 42—45. ISBN 978-86-903425-1-8.
- ^ „Crkvine u selu Mislođinu”. Katalog nepokretnih kulturnih dobara na području grada Beograda. Pristupljeno 7. 10. 2016.
- ^ „Veliko čudo mati Justine”. Prijatelj Božiji. Arhivirano iz originala 14. 10. 2016. g. Pristupljeno 7. 10. 2016.
- ^ „Osvećen manastirski hram u Mislođinu”. Srpska pravoslavna crkva. Arhivirano iz originala 10. 10. 2016. g. Pristupljeno 7. 10. 2016.
