Manić (Barajevo)

Koordinate: 44° 30′ 26″ S; 20° 25′ 35″ I / 44.507166° S; 20.4265° I / 44.507166; 20.4265
S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Za druge upotrebe, pogledajte Manić (višeznačna odrednica).

Manić
Administrativni podaci
DržavaSrbija
GradBeograd
OpštinaBarajevo
Stanovništvo
 — 2011.Rast 560
Geografske karakteristike
Koordinate44° 30′ 26″ S; 20° 25′ 35″ I / 44.507166° S; 20.4265° I / 44.507166; 20.4265
Vremenska zonaUTC+1 (CET), leti UTC+2 (CEST)
Manić na karti Srbije
Manić
Manić
Manić na karti Srbije
Ostali podaci
Pozivni broj011
Registarska oznakaBG

Manić je naselje u opštini Barajevo u Gradu Beogradu. Prema popisu iz 2011. bilo je 560 stanovnika.

Istorija[uredi | uredi izvor]

Maniić se nalazi zapadno od Sopota. Nije očuvano predanje, a nema ni pisanih pomena, na osnovi kojih bi se moglo sa pouzdanošću govoriti o prošlosti ovoga sela. Svakako da je ovde postojalo neko starije naselje. U selu postoji mesto Crkvine gde se nalazilo na tragove od zidina, a u zabranu Ilije Milovanovića bilo je spomenik od „madžarskog groblja.“
Prve pisane podatke o ovome naselju imamo iz početka 19. veka. U aračkim spiskovima pominje se selo Manić, koje je pripadalo Katićevoj knežini i imalo je 1818. godine i 1822. godine 14 kuća. Godine 1846. selo je pripadalo srezu turijskom i imalo je 24 kuće. Po poisu iz 1923. godine. Manić ima 120 kuća sa 592 stanovnika (podaci opštinskog suda) i sa Beljinom, Rožancima i Slatinom činilo jednu političku opštinu.

Za starije porodice u selu smatraju se : Nidžići, Neškovići, Ivankovići , Petrovići i Ivanovići. Ostale porodice su mlađi doseljenici
Od 1922. godine. Manić ima svoju školu. (podaci krajem 1921. godine).[1] [2]

Demografija[uredi | uredi izvor]

U naselju Manić živi 412 punoletnih stanovnika, a prosečna starost stanovništva iznosi 38,9 godina (38,8 kod muškaraca i 39,0 kod žena). U naselju ima 176 domaćinstava, a prosečan broj članova po domaćinstvu je 3,13.

Ovo naselje je uglavnom naseljeno Srbima (prema popisu iz 2002. godine), a u poslednja tri popisa, primećen je pad u broju stanovnika.

Grafik promene broja stanovnika tokom 20. veka
Demografija[3]
Godina Stanovnika
1948. 771
1953. 818
1961. 809
1971. 768
1981. 813
1991. 682 586
2002. 551 717
2011. 560
Etnički sastav prema popisu iz 2002.‍[4]
Srbi
  
 454 82,39%
Romi
  
 95 17,24%
Hrvati
  
 1 0,18%
nepoznato
  
 1 0,18%


Stanovništvo prema polu i starosti[5]
m
ž
? 3
  
  
 1
80+ 4
  
  
 6
75—79 8
  
  
 6
70—74 12
  
  
 20
65—69 18
  
  
 18
60—64 17
  
  
 21
55—59 13
  
  
 17
50—54 23
  
  
 17
45—49 16
  
  
 18
40—44 13
  
  
 14
35—39 21
  
  
 12
30—34 21
  
  
 23
25—29 17
  
  
 14
20—24 16
  
  
 12
15—19 15
  
  
 14
10—14 22
  
  
 21
5—9 19
  
  
 26
0—4 13
  
  
 20
Prosek : 38,8 39,0
Domaćinstva
Broj domaćinstava prema popisima iz perioda 1948—2002.
Godina popisa 1948. 1953. 1961. 1971. 1981. 1991. 2002.
Broj domaćinstava 169 170 195 200 216 201 176
Broj domaćinstava po broju članova prema popisu iz 2002.
Broj članova 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 i više Prosek
Broj domaćinstava 44 40 21 28 18 17 5 2 1 0 3,13
Stanovništvo staro 15 i više godina po bračnom stanju i polu
Pol Ukupno Neoženjen/Neudata Oženjen/Udata Udovac/Udovica Razveden/Razvedena Nepoznato
Muški 217 71 118 11 16 1
Ženski 213 42 116 45 10 0
UKUPNO 430 113 234 56 26 1
Stanovništvo po delatnostima koje obavlja
Pol Ukupno Poljoprivreda, lov i šumarstvo Ribarstvo Vađenje rude i kamena Prerađivačka industrija
Muški 101 42 0 0 14
Ženski 53 21 0 0 7
UKUPNO 154 63 0 0 21
Pol Proizvodnja i snabdevanje Građevinarstvo Trgovina Hoteli i restorani Saobraćaj, skladištenje i veze
Muški 2 3 9 0 22
Ženski 0 0 9 1 1
UKUPNO 2 3 18 1 23
Pol Finansijsko posredovanje Nekretnine Državna uprava i odbrana Obrazovanje Zdravstveni i socijalni rad
Muški 0 0 3 1 3
Ženski 0 1 5 2 4
UKUPNO 0 1 8 3 7
Pol Ostale uslužne aktivnosti Privatna domaćinstva Eksteritorijalne organizacije i tela Nepoznato
Muški 0 0 0 2
Ženski 2 0 0 0
UKUPNO 2 0 0 2

Reference[uredi | uredi izvor]

  1. ^ Podaci su uzeti iz: „Naselja“ knj.26. dr. B. M. Drobnjaković Kosmaj ) i iz „Letopisa“ Manićke opštine.
  2. ^ Literatura „Letopis Podunavskih mesta“(Beč 1998) period 1812 – 1935 g. Letopisa, po predanju, Podunavskih mesta i običaji nastanak sela ko su bili Dosenjenici čime se bavili meštani
  3. ^ „Knjiga 9”. Stanovništvo, uporedni pregled broja stanovnika 1948, 1953, 1961, 1971, 1981, 1991, 2002, podaci po naseljima (PDF). webrzs.stat.gov.rs. Beograd: Republički zavod za statistiku. maj 2004. ISBN 86-84433-14-9. 
  4. ^ „Knjiga 1”. Stanovništvo, nacionalna ili etnička pripadnost, podaci po naseljima. webrzs.stat.gov.rs. Beograd: Republički zavod za statistiku. februar 2003. ISBN 86-84433-00-9. 
  5. ^ „Knjiga 2”. Stanovništvo, pol i starost, podaci po naseljima. webrzs.stat.gov.rs. Beograd: Republički zavod za statistiku. februar 2003. ISBN 86-84433-01-7. 

Literatura[uredi | uredi izvor]

  • Izvor Monografija Podunavske oblasti 1812-1927 objavjeno (1927 g.)„Napredak Pančevo,,
  • „Letopis“: Podunavska mesta i običaji Marina (Beč 1999 g.). Letopis period 1812 – 2009 g. Sastavio od Pisanih tragova, Letopisa, po predanju mesta u Južnoj Srbiji, mesta i običaji nastanak sela ko su bili Doseljenici čime se bavili meštani
  • Napomena

U uvodnom delu autor je dao kratak istorijski pregled ovog područja od praistorijskih vremena do stvaranje države Kraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca. Najveći prilog u ovom delu čine ,»Letopisi« i trudio se da ne propusti nijednu važnu činjenicu u prošlosti opisivanih mesta.

Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]

Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Манић_(Барајево)&oldid=27683394”