Marica Nadliškova Bartol
Marina Nadliškova Bartol | |
|---|---|
 | |
| Ime po rođenju | Marina Nadliškova |
| Datum rođenja | 10. februar 1867. |
| Mesto rođenja | Trst, Austrijsko carstvo |
| Datum smrti | 3. januar 1940. (72 god.) |
| Mesto smrti | Ljubljana,  Kraljevina Jugoslavija |
| Zanimanje | pisac, prevodilac, publicista i urednica |
| Deca | Vladimir Bartol |
Marica Nadliškova Bartol (Trst, 10. februar 1867 — Ljubljana, 3. januar 1940) bila je slovenačka učiteljica, urednica, publicista, prevodilac i književnica.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Marica Nadliškova rođena je u Trstu, 10. februara 1867. godine. Nakon završetka srednje škole i pohađanja Više učiteljske škole u Gorici, 1886. godine, Marica počinje počinje da predaje u školama u okolini Trsta. U periodu od 1897. do 1900. godine uređivala je prvi ženski slovenački časopis Slovenka. Svoj dopirnos o književnosti i o ženama počela je da plasira i druge slovečke novine - Slovenački svet i Slovenačka nacija i u mnoge druge[1].
Marica nije pohađala univerzitet, ali je svoje znanje stekla čitanjem dela ruske, italijanske, nemačke i francuske književnosti, a njena velika ljubav prema čitanju pomogla joj je u njenom daljem obrazovanju i širokom pogledima na svet, koji je daleko prevazišao kulturni horizont u prigradskom i školskom okruženju. Iako je već bila nastavnica u školi, gde je između ostalog predavala i muzičko, svoje obrazovanje i vidike još više proširi. Amaterski se bavila i biciklizmom.
Od strane episkopa Josipa Juraja Štrosmajera 1895. godine, izabrana je za slovenačku predstavnicu društva Sv. Ćirilo i Metodije, zajedno sa Milkom Malkoč. Takođe, bila je članica Opšte ženske zajednice Slovenije. Njen sin bio je Vladimir Bartol, slovenački pisac, dramaturg i publicista[2].
U aprilu 1899. godine, Marica je napustila svoj urednički i književni rad na poslu i počela samostalno da se bavi književnošću[3].
Književna dela[uredi | uredi izvor]
Godine 1889. objavila je prvi roman pod nazivom "Moja prijateljica" u Ljubljanskom zvonu, zatim nje napisala kraću prozu, a nakon toga objavila roman Fata Morgana 1898. godine. Njena prva priča, koja je prvenstveno pokrivala sadržaj učiteljskog života i temu ženske ljubavi, napisana je u nezrelom romantizmu.
Pod uticajem Janka Kersnika i drugih ruskih književnih realista, ona se kasnije opredelila za umereni poetski realizam. Njen roman Fata morgana i zbirku Na obali objavljeni su dosta godina kasnije nakon njene smrti, 1998. i 2005. godine[4].
Pored književnosti, bavila se i poslom prevođenja, pa je veliki broj dela iz italijanske književnosti prevela na slovenački jezik.
Dela[uredi | uredi izvor]
- Fata Morgana (1998)
- Amerika i druge priče o mojoj deci (2009)
- Na obali (2005)
- S trinkom na Trčmun (1985)
- Ob spominih na Simona Gregoriča (1937)
- Žena, slabiji pol (1898)
- Ljubezen in rodiljublje (1897)
- Denar in sreča (1897)
- Moja prijateljica (1898)
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Enciklopedija Slovenije; knjiga 7, Mladinska knjiga, Ljubljana, 1993
- ^ Marica Nadlišek Bartol in njeno literarno delo
- ^ Splošno žensko društvo 1901-1945, od dobrih deklet do feministk COBISS.SR 122836224, str. 278–292
- ^ Janež, Stanko, Pregled Slovenske književnosti, str. 261, Založba Obzorja Maribor, 1978
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Grafenauer Ivan. "Nadlišek-Bartol Marica". Slovenski biografski leksikon. Slovenska biografija. Ljubljana: ZRC SAZU, 2013.
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
| Ostale | |
