Marko Nedić
| Marko Nedić | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 1943. |
| Mesto rođenja | Gajtan, Medveđa, Okupirana Srbija |
| Nagrade | Nagrada „Isidora Sekulić”, Nagrada „Milan Bogdanović” i Nagrada „Đorđe Jovanović” |
Marko Nedić (Gajtan, Medveđa, 3. januar 1943) poznati je srpski književnik i književni kritičar.[1]
Biografija[uredi | uredi izvor]
Marko Nedić rođen je 1943. u Gajtanu, u opštini Medveđa. Gimnaziju je završio u Vrbasu. Magistrirao je na Filološkom fakultetu u Novom Sadu s radom “Proza Rastka Petrovića“, doktorirao na Filozofskom fakultetu u Novom Sadu s radom “Poetički osnovi proze Miroslava Josića Višnjića“ 2008.[2] Bio je profesor književnosti u Matematičkoj gimnaziji, Školi za vaspitače (Pedagoškoj akademiji), Filološkoj gimnaziji, naučni saradnik u Institutu za književnost i umetnost, urednik u Narodnoj knjizi, urednik i glavni urednik u Srpskoj književnoj zadruzi. Član je Upravnog odbora Matice srpske u Novom Sadu, UO Udruženja književnika Srbije i UO Zadužbine Miloša Crnjanskog, takođe je član Odbora za književnost Zadužbine Ilije M. Kolarca, Programskog saveta književne manifestacije Savremena srpska proza u Trsteniku i Programskog saveta Zadužbine „Dositej Obradović“ u Beogradu. Sekretar je Odbora za književnost i jezik Matice srpske i predsednik Saveta Filozofsko-književne škole u Kruševcu. Član je Uređivačkog odbora Antologijske edicije Deset vekova srpske književnosti koju priprema i objavljuje Izdavački centar Matice srpske. Bio je član redakcije časopisa Savremenik, Književnost i Relations.[3]
Najznačajnija dela[uredi | uredi izvor]
Objavio je sledeće knjige:
- Kuća u polju, proza, (Nolit, 1970),
- Magija poetske proze. Studija o prozi Rastka Petrovića (Nolit, 1972);
- Nova kritička opredeljenja (zajedno s grupom beogradskih kritičara) - („Vuk Karadžić“, 1973);
- Stara i nova proza. Ogledi o srpskim prozaistima („Vuk Karadžić“, 1988);
- Kritika novog stila (Jedinstvo, Dečije novine, 1993);
- Osnova i priča. Ogledi o savremenoj srpskoj prozi („Filip Višnjić“, 2002);
- Proza i poetika Miroslava Josića Višnjića (Institut za književnost i umetnost, 2008);
- Stilska preplitanja. Studije oi ogledi o srpskoj prozi druge polovine 19 i prve polovine 20 veka (Službeni glasnik, 2011);[3]
Priredio je knjigu izabranih kritika Pisci kao kritičari posle Prvog svetskog rata, u ediciji Srpska književna kritika (Institut za književnost i umetnost, Matica srpska, 1975), kao i veći broj knjiga srpskih pisaca druge polovine 19 i prve polovine 20 veka – Stefana Mitrova Ljubiše, Milovana Glišića, Laze Lazarevića, Stevana Sremca, Sime Matavulja, Borisava Stankovića, Milutina Uskokovića, Dragiše Vasića, Ive Andrića, Milana Kašanina, Rastka Petrovića, i drugih pisaca. Autor je predgovora ili pogovora za knjige naših pisaca druge polovine HH veka: Miloša Crnjanskog, Slobodana Džunića, Pavla Ugrinova, Miodraga Pavlovića, Živojina Pavlovića, Miroslava Egerića, Žarka Komanina, Milisava Savića, Miroslava Josića Višnjića, Radoslava Bratića i drugih.[3]
Priredio je i knjige jednog broja stranih autora: V. Šekspira, A. P. Čehova, E. Hemingveja, F. Kafke, T. Vulfa. Takođe je priredio i zbornike naučnih radova: Međuratna srpska književnost, 1983; Horhe Luis Borhes (zajedno sa F. Matićem), 1996; Sto godina Srpskog književnog glasnika (sa S. Tutnjevićem), 2003; Zbornik u čast Dragiše Vitoševića, 2005; Književno delo Dobrice Ćosića (sa V. Vukašinovićem), 2005; Nova Evropa 1920-1941 (sa V. Matović), 2010.[3]
Nagrade[uredi | uredi izvor]
- Nagrada lista „Mladost”, za knjigu kratke proze Kuća u polju, 1971.
- Nagrada „Isidora Sekulić”, za studiju Magija poetske proze, 1972.
- Nagrada „Milan Bogdanović”, za kritički tekst o knjizi Još sam ovde Dragiše Kalezića.
- Nagrada „Đorđe Jovanović”, za knjigu Između realizma i postmoderne, 2013.[4]
- Nagrada „Zlatno zrno kritičarsko”, za knjigu Narativna polifonija Janka Vujinovića, 2016.[5]
- Nagrada „Nikolaj Timčenko”, za knjigu Čaranje i pletenje priče, 2017.[6]
- Nagrada „Mladen Leskovac”, 2018.[7]
- Nagrada „Čedomir Mirković”, za doprinos savremenoj srpskoj kritici i esejistici, 2020.[8]
- Nagrada Vukove zadužbine, za knjigu ogleda o srpskoj prozi Kritički opisi, 2022.[9]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Milisavac, Živan, ur. (1984). Jugoslovenski književni leksikon (2. izd.). Novi Sad: Matica srpska. str. 561.
- ^ „Matica srpska”. Zvaničan veb sajt. Pristupljeno 21. 4. 2016.
- ^ a b v g Nedić, Marko (2012). Između realizma i postmoderne. Beograd: Zavod za udžbenike. ISBN 978-86-17-18112-1.
- ^ „Udruženje književnika Srbije”. Zvaničan sajt. Arhivirano iz originala 26. 03. 2016. g. Pristupljeno 21. 4. 2016.
- ^ „Zlatno zrno kritičarsko”. Festival Bucini dani. 31. 5. 2016. Pristupljeno 26. 12. 2022.
- ^ Vulićević, Marina (15. 4. 2018). „Prave književne vrednosti ne povinuju se trenutku”. Politika. Pristupljeno 13. 4. 2022.
- ^ „Matica srpska: Marku Nediću uručena nagrada ”Mladen Leskovac“”. Dnevnik. 31. 10. 2018. Pristupljeno 26. 12. 2022.
- ^ „Marko Nedić”. RTS. 6. 7. 2020. Pristupljeno 26. 12. 2022.
- ^ „U BEOGRADU – Uručene nagrade Vukove zadužbine”. Lozničke novosti. 4. 10. 2022. Pristupljeno 4. 10. 2022.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Nedić, Marko (2012). Između realizma i postmoderne. Beograd: Zavod za udžbenike. ISBN 978-86-17-18112-1.
- Nedić, Marko (2012). Između realizma i postmoderne. Beograd: Zavod za udžbenike. ISBN 978-86-17-18112-1.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
- Srednja linija kritikePreuzeto 21. 4. 2016.
- Sve se danas može čitati, ali ne uz visoku ocenu („Politika”, 17. februar 2021)
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
| Ostale | |
