Mića Orlović
| Mića Orlović | |
|---|---|
 | |
| Lični podaci | |
| Puno ime | Miloje Orlović |
| Nadimak | Mića |
| Datum rođenja | 28. maj 1934. |
| Mesto rođenja | Valjevo, Kraljevina Jugoslavija |
| Datum smrti | 13. februar 2013. (78 god.) |
| Mesto smrti | Beograd, Srbija |
Miloje Orlović (Valjevo, 28. maj 1934 — Beograd, 13. februar 2013), poznat po nadimku Mića, bio je srpski i jugoslovenski glumac, televizijski voditelj, novinar i urednik.[1] Karijeru je započeo kao student u radiju Studentski Grad, nastavivši je u Televiziji Beograd gde je postao jedan od najpoznatijih voditelja. U istoriji srpske i jugoslovenske televizije ostaće upamćen kao prvi voditelj TV Dnevnika.[2]
Biografija[uredi | uredi izvor]
Mića Orlović je rođen 28. maja 1934. godine u Valjevu u porodici Sekule i Stane Orlović.[3] Porodica Orlović vodi poreklo iz sela Gornji Strmac u opštini Zubin Potok. Odrastao je u Prištini[3] i Valjevu zajedno sa mlađim bratom Draganom koji se kasnije takođe bavio novinarstvom i jedno vreme bio urednik[4] dnevnog lista „Politika Ekspres“. Završio je Valjevsku gimnaziju.[3] Dva puta se ženio, a iz prvog braka ima jednu kćer.[3]
Studije[uredi | uredi izvor]
Završio je Filološki fakultet u Beogradu.[5] Tokom studija je radio kao sportski novinar.[3] Bio je standardni reprezentativac studentske košarkaške reprezentacije Jugoslavije koju je tih godina oformio i sa uspehom vodio Ranko Žeravica.[3]
Novinarska karijera[uredi | uredi izvor]
Na programu Radio Beograda prvi put se oglasio 15. oktobra 1957. godine kao reporter sa fudbalske utakmice OFK Beograd – Napredak Kruševac.
Početkom maja 1958. godine, Mića Orlović je u toku gostovanja velikana pozorišne scene iz Beograda Marije Crnobori, Miodraga „Mila“ Zdravkovića, Dunje Lango, Jarmile Ćerović i Ljubiše Jovanovića u Zagrebu, učestvovao u realizaciji prvog televizijskog prikaza u okviru razmene TV novinara Beograda i Zagreba.
Televizija Beograd je 23. avgusta 1958. godine emitovala prvi TV Dnevnik informativno-političkog programa čiji je spiker bio Mića Orlović. O tom iskustvu je jednom prilikom izjavio[2]:
Bio sam klinac, ali klinac sa već bogatim radijskim iskustvom, pa nisam imao tremu. Sam sebi sam objasnio da je kamera stakleni prozor kroz koji ću da gledam, tražeći pogledom moje kamermane. Bio je to dobar potez, jer sam se tako opustio i imao utisak da se zaista obraćam svojim gledaocima. Prenos je završen bez ijedne greške.
Profesionalni novinar je bio od 1956. godine, a urednik od 1967. godine.
Orlović je ostvario više od 170 reportaža, kao i 300 intervjua, preko 200 TV reportaža, 80 radio emisija, 1300 TV emisija.
Učestvovao je u realizaciji dva kviza, „Ginis“ i „Istorija srpskog naroda“.[3]
Filmska karijera[uredi | uredi izvor]
Kršan i markantan, važio je za jugoslovenskog Džona Vejna.[3] Glumio je u 17 domaćih i stranih filmova.[6]
Preminuo je u Beogradu u sredu 13. februara 2013. godine.[7][8] u domu za stare u kome je proveo desetak poslednjih dana. Sahranjen je 16. februara 2013. godine u Aleji zaslužnih građana na Novom groblju u Beogradu.[9][10]
Nagrade i priznanja[uredi | uredi izvor]
Dobitnik je sledećih nagrada:
- Nagrada za životno delo Udruženja novinara Srbije
- Nagrada za životno delo Radio Televizije Beograd
- Zlatni beočug Kulturno prosvetne zajednice Srbije
- Nagrada za životno delo, INTERFER[11], Sombor (2007)
- Nagrada Radio Smedereva za negovanje pravilnog govora i očuvanje lepote jezika u elektronskim medijima „Branislav Mane Šakić“ za 2010. godinu[12]
Dobitnik je Ordena rada sa zlatnim vencem.
U knjizi Istorija srpske kulture piše:
Nezaobilazan je, kao spiker i voditelj, Miloje Mića Orlović, s kojim su gledaoci poistovećivali našu televiziju.
Dobitnik je srpske nacionalne penzije od 2008. godine zbog vrhunskog doprinosa nacionalnoj kulturi.[13]
Od 2010. godine Udruženje novinara Vojvodine dodeljuje novinarima, voditeljima ili spikerima nagradu „Press vitez – Mića Orlović“. Ista nagrada koja se dodeljuje novinarkama, voditeljkama ili spikerkama nosi ime Dušanke Kalanj.[14]
Ispred zgrade RTS, Takovska 10 u Beogradu, podignut mu je spomenik 23. avgusta 2019. godine.[15]
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Ko je ko u Srbiji, Bibliofon, Beograd, 1995.
- ^ a b Čudo zvano televizija, Večernje novosti od 4. februara 2011. godine, Pristupljeno 28. aprila 2011.
- ^ a b v g d đ e ž Junak prvog TV Dnevnika, Vesti od 19. decembra 2010. godine, Pristupljeno 28. aprila 2011.
- ^ Vesna Denčić: intervju – Dejan Pataković, ETNA – časopis za satiru, Pristupljeno 28. aprila 2011.
- ^ Ko je ko u Srbiji 1991, Beograd 1991. strana 335, tekst „Orlović S. Miloje“
- ^ Mića Orlović na sajtu IMDb (jezik: engleski)
- ^ Umro Mića Orlović („Blic“, 13. februar 2013), Pristupljeno 13. 4. 2013.
- ^ Preminuo Mića Orlović („Večernje novosti“, 13. februar 2013), Pristupljeno 13. 4. 2013.
- ^ Šta je Mića rekao pred smrt („Blic“, 16. februar 2013), Pristupljeno 13. 4. 2013.
- ^ „Preminuo Mića Orlović“ na sajtu RTS, Pristupljeno 13. 4. 2013.
- ^ KAD PORASTEM BIĆU MIĆA ORLOVIĆ[mrtva veza], Pristupljeno 28. aprila 2011.
- ^ Mića Orlović: Deca su nam jezički sakata, Vesti od 16. oktobra 2010. godine, Pristupljeno 28. aprila 2011.
- ^ Mića Orlović dobija nacionalnu penziju[mrtva veza], Alo od 30. avgusta 2008. godine, Pristupljeno 28. aprila 2011.
- ^ NAGRADE DUŠANKA KALANj I MIĆA ORLOVIĆ, Pristupljeno 28. aprila 2011.
- ^ „Otkriven spomenik Mići Orloviću ispred RTS-a”. Politika. 23. 8. 2019. Pristupljeno 23. 8. 2019.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Istorija srpske kulture, Beograd, 1994,
- Dragan Orlović: To je to – Mića Orlović, četrdeset TV godina, Gea, Beograd, 1998,
Spoljašnji izvori[uredi | uredi izvor]
- Mića Orlović na sajtu IMDb (jezik: engleski)
- Junak prvog TV Dnevnika, Vesti od 19. decembra 2010. godine, Pristupljeno 28. aprila 2011.
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
