Pređi na sadržaj

Mijajlova jama

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Mijajlova jama

Mijajlova jama je zaštićeni memorijalni spomenik prirode i jedini speleološki objekat sa tim vidom zaštite u Srbiji. Nalazi se na severozapadnom obodu Kučaja, tri kilometra jugoistočno od Senjskog rudnika.

Na zapadnom obodu planine Južni Kučaj na 710 metara nadmorske visini. Predstavlja duboku vrtaču u krečnjaku u šumi na Pasuljanskim livadama.

Po tipu je prost fosilni i vertikalni ponorski speleološki objekat. Ukupne je dužine 297 metara. Dužina istraženih kanala iznosi 192,5 metara. Vertikalni deo jame je dubine od 127 metara. Prosečna širina vertikalnog grotla je 25 metara koja se pri dnu sužava.

Veliki ulaz u Mijajlovu jamu nalazi se na dnu vrtače i vodi u vertikalni kanal koji se spušta 127 metara. Na toj dubini počinje iskošeni kanal, koji se završava siparom, preko koga su debele naslage leda. Temperatura na vrhu ledenog sipara je izuzetno niska i iznosi 2-5 °C. Na dnu sipara se nalazi prostrana dvorana. Temperatura u dvorani iznosi 6-10 °C.[1]

Karakterišu je estetske odlike i priče vezana za Drugi svetski rat.[2]

Istorija

[uredi | uredi izvor]

U danima okupacije u periodu od 1941. do 1945. godine, četnici komandanta Gačića, pobili su i bacili u jamu više od hiljadu ljudi, boraca i simpatizera NOR-a.

Iznad jame je 1951. godine postavljena spomen ploča. Kasnije je zamenjena novom.[3]

Spomenik prirode

[uredi | uredi izvor]

Jama je zaštićena kao memorijalni spomenik prirode 1978. godine. Revizijom iz 2004. i 2005. godine potvrđen joj je ranije dodeljeni stepen zaštite.

Mesto Mijajlova jama utvrđeno je za nepokretno kulturno dobro kao znamenito mesto, odlukom SO Despotovac br. 06-81-4/8-01 od 29. 4. 1983. godine.

Legenda

[uredi | uredi izvor]

Na osnovu predanja, jama je dobila ime po pastiru Mijajlu koga je ovan gurnuo dok je svirao na ivici jame. Nestao je u ponoru, a voda je kažu, iznela njegovu frulu negde kod Sisevca.

Reference

[uredi | uredi izvor]

Spoljašnje veze

[uredi | uredi izvor]