Mlado Nagoričane
 Mlado Nagoričane | |
| Administrativni podaci | |
| Država | Severna Makedonija |
| Opština | Staro Nagoričane |
| Stanovništvo | |
| — (2002) | 1.292 |
| Geografske karakteristike | |
| Koordinate | 42° 10′ 13″ S; 21° 48′ 06″ I / 42.1703° S; 21.8017° I |
| Vremenska zona | UTC+1 (CET), leti UTC+2 (CEST) |
| Aps. visina | 380 m |
  Mlado Nagoričane Mlado Nagoričane na karti Severne Makedonije | |
| Ostali podaci | |
| Poštanski broj | 1312 |
| Pozivni broj | 031 |
| Registarska oznaka | KU |
Mlado Nagoričane (Mlado Nagoričane, Mlado Nagoričino) je naselje u Severnoj Makedoniji, u severnom delu države. Mlado Nagoričane pripada opštini Staro Nagoričane.
U ataru sela Mlado Nagoričane nalazi se spomenik na Zebrnjaku, spomen-kosturnica na mestu Kumanovske bitke iz Prvog balkanskog rata.
Geografija[uredi | uredi izvor]
Mlado Nagoričane je smešteno u severnom delu Severne Makedonije. Od najbližeg grada, Kumanova, selo je udaljeno 8 km istočno.
Selo Mlado Nagoričane se nalazi u istorijskoj oblasti Sredorek, u dolini reke Pčinje, na oko 380 metara nadmorske visine. Iznad sela se diže planina Rujen sa vrhom Zebrnjak.
Mesna klima je kontinentalna.
Prošlost[uredi | uredi izvor]
Mlado Nagoričane je istorijski važno i znamenito mesto srpskog naroda, kod kojeg se ostvarila velika srpska pobedu - dobila slavna i veličanstvena Kumanovska bitka 1912. godine, kojom je rešen Prvi balkanski rat, porazom Turske.[1] Četa srpskih komita pod komandom legendarnog Vojvode Vuka, svojim bombaškim napadom uvela je Mlado Nagoričane, u kumanovsku odsudnu bitku. Dana 10. oktobra 1912. godine vodio se žestok srpsko-turski boj u Mladom Nagoričanu. Najžešće je bilo na Prkinom visu. Bilo je oblačno, kiša je lila, dok se razlegala puščana i topovska vatra. Težište kumanovske bitke bilo je na Mladom Nagoričanu, a najžešću vatru imao je da izdrži 18. puk. Najgore su prošle dve njegove čete kojima su komandovali Ljutomir Đorđević i teško ranjeni Pavle Jurišić Šturm.[2] Poginulo je mnogo srpskih oficira i komitski vojvoda Doksim Mihailović.[3]
Posle Prvog svetskog rata u Mladom Nagoričanu su redovno održavani pomeni i parastosi hrabrim junacima, koji su položili svoje živote za slobodu. Negovala se uspomena i pijetet prema žrtvama. Dolazili su tu brojni poklonici i posetioci - turisti da odaju svoju poštu.
U Mladom Nagoričanu je 1924. godine bila stara mala srednjovekovna pravoslavna crkvica, posvećena Sv. Đorđu, zadužbina nekog srpskog vlastelina. Kod crkvice je bilo do 1937. godine sahranjeno oko 350 boraca (u vojničkom groblju), koji su zatim preneti u izgrađeni Zebrnjak.[4] Nova je bila velika moderna školska zgrada, sa velikom mermernom spomen-pločom na kojoj je pisalo: "Narodna škola mladonagoričanska, Spomenik izginulim ratnicima 1912. godine". Bila je to po svemu srpska "škola - spomenik". Učionice su bile na spratu, prostrane i svetle, a u prizemlju je radila đačka trpezarija i jedno malo kupatilo.[3] Kralj Aleksandar je najboljem učeniku, ratnom siročetu Milanu Denkoviću, kada je posetio tom prilikom školu dao 1000 dinara, kao nagradu.
Industrijalac Janko Đinđinović, držao je kameni majdan (kamenolom) u Mladom Nagoričanu, do 1926. godine.[5]
Inicijativom Jovana Trišića osnovano je 1930. godine u Mladom Nagoričanu Sokolsko društvo. Vođa istog patriotskog društva postao je Metodije Balkanski.[6]
Gradila se od 1932. godine spomen-kapela izginulim srpskim vojnicima, tokom Balkanskog rata 1912. godine u Mladom Nagoričanu. Bio je to projekat arhitekte Vladimira Antonova iz Beograda. Zamisao je da nad podrumom kosturnicom bude kapela a iznad nje visoki zvonik. Na ulazu sa obe strane iznad stepeništa stojali bi kipovi dva srpska vojnika.[7] Osvećenje je obavljeno 1936. godine.[4]
Stanovništvo[uredi | uredi izvor]
Mlado Nagoričane je prema poslednjem popisu iz 2002. godine imao 1.292 stanovnika i najveće je naselje u opštini.
Ogromna većina stanovništva u naselju su etnički Makedonci (98%), a ostatak su mahom Srbi.
Pretežna veroispovest mesnog stanovništva je pravoslavlje.
