Nemačka podmornica U-2
| Nemačka podmornica U-2 | |
|---|---|
 Nemačka podmornica U-2 | |
| Opšti podaci | |
| Karijera | .svg){kind=small} |
| Kobilica postavljena | 11. februar 1935. |
| Porinut | 1. jul 1935. |
| Završetak gradnje | 25. jul 1935. |
| Glavne karakteristike | |
| Deplasman | 254 tona površinski deplasman 303 tona podvodni deplasman |
| Dužina | 40.90 metara |
| Širina | 4.08 metara |
| Visina | 8,60 m |
| Gaz | 3.83 metara |
| Dubina ronjenja | 150 metara |
| Pogon | 700 KS u površinskoj vožnji 360 KS u podvodnoj vožnji |
| Brzina | 13 čvora u površinskoj vožnji 6,90 čvora u podvodnoj vožnji |
| Posada | 22 - 24 oficira i mornara |
| Naoružanje | Topovi: 1 × 20 mm Torpedne cevi: 3 × 533 mm (5 torpeda) |
Podmornica U-2 je bila nemačka podmornica tipa II-A, i njena gradnja je započeta u Kilskom brodogradilištu Dojče Verke 11. februara 1935. godine, istog dana, kada je počela i gradnja prve nemačke podmornice - U-1. Od uvođenju u stroj 25. jula 1935. godine, pa do njenog potapanja 8. aprila 1944. godine, njom je komandovao veći broj pomorskih oficir, a među njima i dva „Podmornička Asa“ - Hajnrih Libe i Herbert Šulce.
Služba[uredi | uredi izvor]
Nemačka podmornica U-2, kao i ostale podmornice tipa II-A, su uglavnom služile za obuku i patroliranje u blizini obala. Njena mala težina i akcioni radijus nisu dozvoljavali upotrebu na Atlantiku. Kada je počeo Drugi svetski rat, ona je služila kao trenažni brod za nove podmorničare, ali prilikom pripreme za invaziju na Norvešku, u nedostatku dovoljnog broja borbenih podmornica, U-2 isplovljava 15. marta iz Kila i odlazi na prvu svoju borbenu patrolu. Nakon 15 dana patroliranja one uplovljava u Vilhelmshafen 29. marta 1940. godine. Po završenoj opskrbi ona isplovljava iz Vilhelmshafena 4. aprila, i ostaje na moru 12 dana. To su ujedno bile i jedine dve njene borbene patrole. U periodu od 7. jula do 5. avgusta 1940. godine, na podmornici su se nalazila dva komandanta - Helmut Rozenbaum i Hans Hajtman.
Od 1. jula 1940. godine, podmornica U-2 je uvrštena u 21. flotilu na Baltiku, gde je ona naredne četiri godine služila kao školski brod. Dana, 8. aprila 1944. godine, podmornica U-2 je potonula nesrećnim slučajem, nakon sudara sa nemačkim brodom Helmi Söhle zapadno od mesta Pilau (sada:Baltijsk). Sedamnaest članova posade je tom prilikom poginulo, a osamnaest je preživelo. Trup je izvađen sledećeg dana iz mora i poslat na sečenje.
Komandanti[uredi | uredi izvor]
- Herman Mihaeles (25. jul 1935 — 30. septembar 1936)
- Hajnrih Libe (1. oktobar 1936 — 31. januar 1938)
- Herbert Šulce (31. januar 1938 — 16. mart 1939)
- Helmut Rozenbaum (17. mart 1939 — 5. avgust 1940)
- Hans Hajtman (7. jul 1940 — 5. avgust 1940)
- Georg fon Vilamovic-Melendorf (6. avgust 1940. - oktobar 1941)
- Karl Kelcer (oktobar 1941. - 15. maj 1942)
- Verner Švaf (16. maj 1942 — 19. novembar 1942)
- Helmut Hergloc (20. novembar 1942 — 12. decembar 1943)
- Volfgang Švarckopf (13. decembar 1943 — 8. april 1944)
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Sharpe, Peter (1998). U-Boat Fact File. Midland Publishing. ISBN 978-1-85780-072-2.