Nikola Grulović

nikola grulović
Nikola sa bratom Aćimom Grulovićem
Lični podaci
Datum rođenja	(1888-12-04)4. decembar 1888.
Mesto rođenja	Beška, Austrougarska
Datum smrti	19. februar 1959.(1959-02-19) (70 god.)
Mesto smrti	Beograd, NR Srbija, FNR Jugoslavija
Profesija	društveno-politički radnik
Delovanje
Član KPJ od	1919.
Učešće u ratovima	Prvi svetski rat Oktobarska revolucija Narodnooslobodilačka borba
Služba	Austrougarska vojska Crvena armija NOV i PO Jugoslavije 1918 — 1919. 1941 — 1945.
Odlikovanja

Nikola Grulović (Beška, 4. decembar 1888 — Beograd, 19. februar 1959), učesnik Prvog svetskog rata, Oktobarske revolucije i Narodnooslobodilačke borbe, društveno-politički radnik FNR Jugoslavije, NR Srbije i AP Vojvodine.

Biografija

Rođen je 4. decembra 1888. godine u selu Beška, kod Inđije, u Sremu. Posle završene osnovne škole, krenuo je na izučavanje obućarskog zanata, koji je učio u Staroj Pazovi, Irigu, Budimpešti, Beču i kraće vreme u Minhenu, Trstu, Zagrebu i Sarajevu.

Još tokom učenja zanata iskusio je težak život i položaj radničke klase. Godine 1906. pristupio je sindikalnom pokretu, a 1910. se u Beogradu učlanio u Srpsku socijaldemokratsku partiju, Dimitrija Tucovića.

Početkom Prvog svetskog rata, mobilisan je od strane Austrougarske vojske i poslat na Istočni front. Posle zarobljavanja, stupio je u Jugoslovenski dobrovoljački korpus, ali je kasnije istupio i priključio se boljševicima. Sa Maksimom Čankom, Nikolom Kovačevićem i drugim formirao je Jugoslovenski revolucionarni savez u Kijevu. Početkom 1918. organizovao je manji jugoslovenski odred Crvene garde s kojim je ušao u sastav Prvog komunističkog Jugoslovenskog puka Crvene armije i u kome je postao politički komesar. Bio je i član Sekretarijata Jugoslovenske komunističke grupe Ruske komunističke partije (boljševika). U januaru 1919. došao je u Jugoslaviju sa Lazarom Vukičevićem i Lazarom Manojlovićem.

Po povratku u Jugoslaviju, bio je učesnik Osnivačkog kongresa Socijalističke radničke partije (komunista). Radio je u Vojvodini na osnivanju komunističke grupe „Pelagić“, čiji je bio predsednik. A novembra 1920. godine je bio jedan od poslanika u Narodnoj skupštini Kraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca, izabranih na listi Komunističke partije Jugoslavije (KPJ) u Sremu. Bio je delegat KPJ na Trećem kongresu Komunističke internacionale. Od 1935. godine bio je član Pokrajinskog komiteta KPJ za Srbiju.

Učesnik je Narodnooslobodilačkog rata (NOR) od 1941. godine. Za vreme rata vršio razne odgovorne dužnosti, bio član Glavnog štaba NOP odreda Srbije i Vrhovnog štaba NOV i POJ, član Antifašističkog veća narodnog oslobođenja Jugoslavije (AVNOJ), član Pokrajinskog komiteta KPJ za Vojvodinu, član Narodnooslobodilačkog odbora za Vojvodinu i predsednik Antifašističke skupštine narodnog oslobođenja Vojvodine (ASNOV).

Posle oslobođenja Jugoslavije, 1945. godine, bio je najpre u diplomatskoj službi — delegat Jugoslavije u Savezničkoj kontrolnoj komisiji u Bukureštu, savetnik Jugolovenske ambasade u Moskvi i jugoslovenski poslanik u Helsinkiju. Kasnije je bio predsednik Republičkog veća Narodne skupštine Narodne Republike Srbije. Bio član je Centralnog komiteta Komunističke partije Srbije, Saveznog odbora SSRN Jugoslavije i Saveznog odbora Saveza boraca Jugoslavije.

Umro je 19. februara 1959. godine u Beogradu. Sahranjen je u Aleji narodnih heroja na Novom groblju u Beogradu.

Autor je knjige „Jugosloveni u ratu i Oktobarskoj revoluciji“, koja je izašla 1962. godine.

Nosilac je Partizanske spomenice 1941. i drugih jugoslovenskih odlikovanja, među kojima su dva Ordena narodnog oslobođenja, Orden zasluga za narod prvog reda, Orden bratstva i jedinstva prvog reda i Orden za hrabrost.

Galerija

• 
  Bista Nikole Grulovića

Literatura

• Mala enciklopedija Prosveta (knjiga prva). Beograd 1959. godina.
• Likovi revolucije (knjiga prva). „Prosveta“, Beograd 1962. godina.
• Vojna enciklopedija (knjiga treća). Beograd 1972. godina.