OŠ „Dušan Vukasović Diogen” Bečmen
Osnovna škola Dušan Vukasović Diogen se nalazi u naselju Bečmen u gradskoj opštini Surčin u gradu Beogradu. Pored Bečemena, ova škola ima istureno odeljenje za učenike od prvog do četvrtog razreda u Petrovčiću.
Godine 1955. odlukom tadašnje SO Zemun osnovana škola iz Petrovčića je pripojena osnovnoj školi u Bečmenu i od tada ova škola nosi ime narodnog heroja Dušana Vukasovića Diogena (1909—1945), ratnog komandanta 36. vojvođanske divizije. Vukasović je 1909. godine rođen u Petrovčiću i posle završene Učiteljske škole je službovao kao učitelj u selu Kupinovu i Petrovčiću.
Osnivanje[uredi | uredi izvor]
Kao početak rada škole pominje se 1806. godina kada se u Bečmenu, pri crkvenoj opštini, otvara prvo odeljenje sa 10 polaznika. Odeljenje je vodio mesni paroh, a finansirano je, uglavnom, od strane meštana. Kasnije je u radu škole bilo izvesnih prekida sve do 1875. godine, kada je za potrebe škole kupljena jedna seoska kuća. Bila je pokrivena trskom, zidovi opleteni od pruća, oblepljeni blatom i okrečeni. Postojalo je jedno odeljenje sa četiri razreda. Zvaničan naziv bio je „Pučka škola“. Kako su Bečmen u to vreme naselili Nemci, školu su pohađala deca nemačke nacionalnosti. Do 1918. godine zvanično pismo bilo je latinica, a govorni jezik srpskohrvatski. Od 1918. godine koriste se oba pisma ravnopravno. Posle Prvog svetskog rata Nemci u selu otvaraju odvojeno nemačko odeljenje, u kome radi učitelj nemačke narodnosti. Posle Prvog svetskog rata ruši se stara školska zgrada, a na isto mesto podiže se nova, sa učiteljskim stanom (stari deo zgrade Doma kulture). Godine 1924. dograđuje se još jedna učionica, u koju prelazi srpsko odeljenje. Pri školi počinje da radi i odeljenje petog razreda. Učenici svih razreda nastavu pohađaju u jednom odeljenju, što je znatno otežavalo vaspitno-obrazovni rad. U toku Drugog svetskog rata rad odeljenja bio je znatno otežan. Srpsko odeljenje napušta školsku zgradu, a nastava se odvija u parohijskom stanu pravoslavne crkve.
Posle Drugog svetskog rata[uredi | uredi izvor]
Posle Drugog svetskog rata škola nastavlja da radi kao četvororazredna, a od 1952. godine otvaraju se odeljenja 5. i 6. razreda po nastavnom programu za šestogodišnje osnovne škole. Školske 1957/58. počela je izgradnja nove školske zgrade, koja je završena oktobra 1957. Nastava se odvijala u četiri učionice, u dve smene. Škola prerasta u punu osmogodišnju školu sa osam razreda. U školi je radilo 10 prosvetnih radnika. Školske 1958/59. godine za direktora škole postavljen je Milutin Vujadinović. Odlukom NOO Surčin pod upravu škole u Bečmenu stavljena je škola u Petrovčiću, u kojoj su radila tri učitelja. U periodu od 1960-64. godine broj učenika je bio u stalnom porastu. Školske 1963/64. bilo je 308 učenika. Dvadeset drugog jula 1964. godine počeli su radovi na novoj školskoj zgradi i 13. juna 1965 . godine proslavljeno je njeno useljenje. Narednih godina povećavao se broj učenika. Školske 1975/76. godine za direktora je imenovan Dušan Prokopljević. Školu su u narednom periodu posetili mnogi poznati književnici: Miroslav Antić, Arsen Diklić, Mira Alečković, Desanka Maksimović, Dragan Lukić… Školske 1996/97. godine za direktora škole imenovan je Boško Svilar.
Škola danas[uredi | uredi izvor]
Godine 2006. došlo je do renoviranja škole. Dograđen je još jedan sprat i počelo se sa kabinetskom nastavom . Opremljen je kabinet za informatiku i računarstvo, svaka učionica je snabdevena kompjuterom, a imamo i učionicu koja je snabdevena svom propratnom opremom za odvijanje multimedijalne nastave. Jula 2013. godine na mesto direktora postavljen je Duško Nedeljković.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Lazar Radovanović, Vuk Milatović (2005). Monografija beogradskih osnovnih škola.Biblioteka posebnih izdanja, Zenit, Beograd.