Odoakar
| Odoakar | |
|---|---|
 | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 433. |
| Mesto rođenja | Ravena, |
| Datum smrti | 15. mart 493. |
| Mesto smrti | Ravena, |
| Porodica | |
| Potomstvo | Thela |
| Roditelji | Edekon? |
| Kralj Italije | |
| Period | 476—493. |
| Prethodnik | Niko (Titula nastala nakon rušenja Zapadnog rimskog carstva) |
| Naslednik | Teodorih Veliki |
Odoakar (lat. Flavius Odovacar, Odovacer или Fl. Odovac [1] (* око 433; † вероватно 15. марта 493 у Raveni) bio je jedan zapadnorimski oficir koji je srušio Zapadno rimsko carstvo. Poslednjeg zapadno-rimskog cara Romula Avgustula je svrgao 4. septembra 476. godine. Postao je prvi varvarski kralj Italije iako je formalno priznavao vlast vizantijskog cara.
Poreklo[uredi | uredi izvor]
Odoakrovo poreklo nije sigurno. Moguće da je bio sin skirskog poglavice Edekona, hunskog vazala za vreme Atile. Njegovo ime je germansko, a njegova majka bi isto mogla biti Germanka, ali njeno ime i plemenska pripadnost nisu poznati. Jovan iz Antiohije je smatrao Odoakra Skirom, a Jordanes Rugijcem. Jordanes ga isto smatra kraljem Torcilinga (Torcilingorum rex).[2] Consularia Italica ga naziva kraljem Herula, dok Teofan Ispovednik nagađa da je bio Got.[3]
Pad Zapadnog rimskog carstva[uredi | uredi izvor]
Neformalni vladar Zapadnog rimskog carstva je bio Flavije Orest, čiji je sin Romul Avgustul bio maloletan. Odbio je da dodeli zemlju Herulima i drugim germanskim plaćenicima, što je dovelo do pobune varvarskih plaćenika pod vođstvom Odoakara. Brzo zauzimaju Ravenu, koja je bila sedište cara još od 402. godine.
Podvrgavanje Vizantiji[uredi | uredi izvor]
Nakon svrgavanja Romula Avgustula, Odoakar je imao izbor ili da vlada preko nekog cara, koga bi kontrolisao, ili da vlada kao štićenik vizantijskog cara. Odlučio je da formalno vrati carsku vlast vizantijskom caru Zenonu u Konstantinopolju. Car Zenon ga je proglasio vojnim zapovednikom (dux) Italije i uvrstio ga je među patricije. Odoakar je kovao zlatnike u ime Zenona, čime je pokazivao da poštuje formalnu vlast Vizantije. Do 480. godine Julije Nepot, koga je prethodno proterao Flavije Orest, je bio formalno legitimni car, a od 480. godine Odoakar se naziva kraljem Italije.
Rat sa Ostrogotima[uredi | uredi izvor]
Odnosi između Odoakara i Vizantije su se pogoršavali, najviše zbog toga što se Odoakar nije držao postignutih dogovora. Car Zenon poziva 489. Ostrogote i Teodoriha Velikog da mu pomognu, što ovi i čine i nakon četiri godine rata 493. godine Odoakar gubi Ravenu. Teodorih ga poziva na večeru i pri tome ga lično ubija mačem, te preuzima celo kraljevstvo.
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Šablon:AE, na njegovim novčićima sa imenom Fl. Odovac, Odovacar rex u jednoj povelji iz godine 489 (PDF; 4,2 MB).
- ^ Jordanes (1908). The origin and deeds of the Goths, in English version. Princeton University. str. 75.
- ^ McGeorge, Penny (2002). Late Roman warlords. Oxford University Press. str. 284. ISBN 9780199252442.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Jordanes (1908). The origin and deeds of the Goths, in English version. Princeton University. str. 75.
- McGeorge, Penny (2002). Late Roman warlords. Oxford University Press. str. 284. ISBN 9780199252442.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
| Ljudi | |
| Ostale | |
