Orkestracija
Reč orkestracija ili instrumentacija [1](ital. orchestrazione, franc. orcherstration, instrumentation, engl. orcherstration, instrumentation, nem. Orcherstration, rus. оркестровка)[2]ima tri značenja:
- 1. Kompozicioni postupak u kome muzičar - orkestrator (najčešće je to kompozitor) orkestrira neku kompoziciju, "oblačeći" je u najlepše koloritne haljine bogatih zvukova muzičkih instrumenata. On to čini po zakonima orkestracije. Svaki kompozitor mora dobro da poznaje orkestraciju.
- Muzičar koji aranžira neku kompoziciju za manji muzički sastav zove se aranžer, a postupak uređivanja - aranžiranje.
- 2. Muzički predmet koji se izučava na muzičkom fakultetu ili muzičkoj akademiji.
- 3. Nauka o rasporedu, udvajanju i upotrebi muzičkih instrumenata za potrebe orkestracije.
Šta orkestrator mora da poznaje[uredi | uredi izvor]
Orkestrator unutrašnjim sluhom i vizijom "čuje i vidi" kako će ono što orkestrira zvučati.[3] Da bi to postigao, orkestrator mora dobro da poznaje:
- Zvučne karakteristike i osobine muzičkih instrumenata.
- Zvučni raspon svakog muzičkog instrumenta.
- Boje svih muzičkih instrumenata i registre u kojima najbolje zvuče.
- Tehničke i koloritne mogućnosti svakog muzičkog instrumenta.
- Koji instrumenti su pogodni za međusobno udvajanje.
- Muzičku ortografiju – znanje o trancpozicijama, ključevima i drugim specifičnostima notacije za svaki instrument ponaosob.
Najpoznatiji orkestratori[uredi | uredi izvor]
Najčuveniji orkestratori su ujedno i poznati kompozitori u istoriji muzike, kao što su:
Briljantni orkestratori su, između ostalih, bili Rihard Štraus, Moris Ravel, Hektor Berlioz i Rimski-Korsakov. Rimski-Korsakov je napisao sjajan udžbenik orkestracije koji je i danas u upotrebi.
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Radivoj Lazić - Vlastimir Peričić, Osnovi teorije muzike, Pristupljeno 17. 4. 2013.[nepouzdan izvor?]
- ^ Vlastimir Peričić, Višejezični rečnik muzičkih termina
- ^ Radivoj Lazić, Škola za klarinet: Učim klarinet IV Arhivirano na sajtu Wayback Machine (30. decembar 2012), Pristupljeno 17. 4. 2013.[nepouzdan izvor?]
